آفتابنیوز : زهرا نوروزی- تلخی تمسخر رهگذران، نگاه سرزنشآمیز و اهانتبار و در نهایت عزلتنشینی و طردشدن از خانواده و اجتماع، همچنان بر دوش مبتلایان به اختلال هویت جنسی یا همان ترانسها سنگینی میکند.
کسانی که برخی به غلط آنها را دوجنسه (صاحباندامهای جنسی دوگانه) اشتباه گرفته و عدهای دیگر آن را منحرف و شایسته طردشدن میدانند. فارغ از تمامی نگاههای نادرست اختلال هویت جنسی نوعی بیماری روانی است که فرد با وجود قرار گرفتن در جنسیت مشخص تمایلات روانی و عاطفی و حتی جنسی؛ جنسیت مخالف را تجربه میکند. آمارها میگویند از هر پنجاه هزار نفر یک نفر به اختلال هویت جنسی مبتلا است. بسیاری از این افراد هرگز برای درمان پیشگام نمیشوند به همین دلیل آمار افراد مبتلا به بیماری همچنان متغیر است.
سال 86 سيدمحمدي، معاون اجتماعي سازمان بهزيستي کشور اعلام کرد متقاضيان تغيير جنسيت در ايران را 300 نفر و تعداد افرادي را که دچار اختلال هويت جنسي هستند 4 هزار نفر تخمين زد که در همان زمان آمارهای غیررسمی این رقم را تا حدود وجود 30- 25 هزار نفري يا بيش از 150 هزار نفر ترنس بالا میبرد.
دکتر سید مهدی صابری روانپزشک پزشکی قانونی و متخصص درمان دوجنسهها در گفتوگو با خبرنگار «آفتاب» به افزایش مراجعین این اختلال برای درمان نسبت به سالهای گذشته اشاره کرده میگوید: «مبتلایان به اختلال هویت جنسی یا ترانسها افرادی هستند که به طور فیزیکی در جنسیتی خاص بود اما تمایلات روحی و روانی و حتی جنسی طرف دیگر را تجربه میکنند. این اختلال روانی راه درمان قطعی و مشخصی ندارد. در سالهای دورتر به دلایل فرهنگی و اجتماعی گوناگون این افراد کمتر برای درمان پیشقدم شده و به همین دلیل بسیاری از آنان به سرنوشتهای دردناکی چون خودکشی دچار شده یا به انحرافات اخلاقی کشیده و حتی به قتل میرسیدند اما امروز تعداد بیماران برای درمان بیشتر شده است.»
دکتر صابری در ادامه تاکید میکند: «هنوز بسیاری از خانوادههای بیماران اختلال هویت جنسی با درمان این افراد مخالف هستند و نمیتوانند این بیماری را باور کنند. در مواردی که این موضوع به شدت حاد و آشکار شده و یا آگاهی خانواده بیشتر از عموم مردم است درمان را پذیرفتهاند. اگرچه در مواردی فرد بعد از تغییر جنسیت با خانواده زندگی میکنند.»
صابری حمایت اجتماعی و قانونی را روش مناسبی برای زندگی سالم افراد اینگونه میداند و میگوید: «باید با افزایش آگاهیهای عمومی از طریق رسانهها مردم را نسبت به این اختلال روانی پیچیده آگاه کرد و از تحقیر و توهین این افراد جلوگیری کرد و شرایط زندگی انسانی و سالم را برای این افراد محیا کرد. در سالهای اخیر اقدامات مثبتی مانند فتوای فقها در سپردن این مسئله به پزشکان و یا تشکیل برخی انجمن در جهت حمایت مادی و روحی این افراد تشکیل شده اما این اقدامات کافی نیست. بسیاری از این افراد گاهی به دلیل حاضر شدن درهویت جنس مخالف خود به آسیبهای گوناگون اخلاقی دچار شده و یا توسط نیروی انتظامی دستگیر شوند و با تحقیرها و توهینهایی مواجه شوند.»
صابری تصریح کرد: «در برخی کشورها برای این افراد کارت هویت صادر شده تا فرد مدتی در هویت مورد علاقه خود زندگی کرده و موقعیت خود را بیازماید اما در کشور ما به دلیل مسائل دینی و اجتماعی این امر با پیچیدگیهایی روبهرو ست. با این وجود هم میتوان با کنترل نسبی هویت موقت یا سازکارهای قانونی مشابه از به دام افتادن این افراد به انحرافات اخلاقی جلوگیری کرد.»
بنا به گفته روانشناسان عوامل شکلگیری این بیماری ناشناخته است اما برخی محققان ترسها و شوکهای عصبی در دوران بارداری از عوامل این بیماری معرفی کردهاند. بیماری که علیرغم رنجهای گوناگون هنوز در برخی کشورها با جرم اخلاقی یکسان دانسته شده و اجازه پذیرش اجتماعی و درمان این افراد را سلب میکند.