آفتابنیوز : ادامه کاوشهای باستانشناسی در جنوب بازار تهران به کشف بقایای یک اسکلت در کنار اسکلت زن هفت هزار سالهی تهران منجر شد.
به گزارش ایسنا، اوایل دی ماه سال گذشته کاوشهای باستانشناسی در حفاریهای فاضلاب خیابان مولوی منجر به شناسایی اسکلتی باقی مانده از هزاره پنجم پیش از میلاد شد.
پس از ادامه تحقیقات روی این اسکلت، بررسیهای اولیه متخصصان حوزههای انسانشناسی، کالبدشناسی، ژنتیک و باستانشناسی نشان داد که این اسکلت متعلق به یک زن میانسال است. هنوز مطالعه و بررسی روی این بخش تاریخی از بازار تهران ادامه داد.
اکنون این فعالیت ادامهدار، بار دیگر منجر به کشف یک اسکلت دیگر و مواد فرهنگی پیش از تاریخی و دوران اسلامی (صفوی- قاجار) در این محوطهی تاریخی شد.
محمد اسماعیل اسماعیلی جلودار، سرپرست گروه باستانشناسی در برنامه پژوهش باستان شناسی در جنوب بازار تهران گفت: پس از شروع طرح لولهگذاری شرکت فاضلاب تهران در خیابان مولوی (حدفاصل میدانهای محمدیه تا قیام) و کشف آثار پرشمار و گوناگون زیر سطحی و همچنین نظارت بر روند اجرای عملیات عمرانی و مستندسازی شواهد گذشته، عملیات گمانهزنی باستانشناختی در کنار اسکلت هفت هزار سالهی قبلی باعث کشف بقایای دومین اسکلت انسانی که احتمالا مربوط به همان بازهی زمانی است، کشف شد.
او افزود: براساس تصمیم پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، میراث فرهنگی استان تهران و تصویب پژوهشکده باستانشناسی و با هدف به دست آوردن آگاهیهای بیشتر و ایجاد سایت موزه در محل، کاوش در ترانشهی یکم و برای پاسخ به پرسشهای پژوهشی از اواخر سال گذشته شروع و هم اکنون ادامه دارد.
وی تصریح کرد: نخستین دستاوردهای دور جدید کاوش، مواد فرهنگی دوران اسلامی (صفوی-قاجار) و پیش از تاریخی است.
به گفته این باستان شناس، کشف ابزار آلات سنگی شامل سنگ ساب، مشته و تراشه به همراه بقایایی از کف و سازههای حرارتی و در کنار آن تدفین انسان دوم، تائیدی بر وجود محوطهای باستانی مدفون در نزدیکی چهار راه مولوی تهران است.
او تاکید کرد: در این دوره از کاوش راهروی انتقال آب قنات مربوط به دوران اسلامی در عمق شش و نیم متری از سطح خیابان کشف شد.
وی افزود: با همکاری شرکت فاضلاب تهران، بخشی از اعتبارات مالی توسط شرکت یادشده تامین شده و در حال حاضر درحال رایزنی در ارتباط با تامین مابقی اعتبار و شیوه ی ادامه ی کار و رفع موانع اجرایی هستیم.
بر اساس این گزارش، اسکلت نخست، پس از شناسایی ژنتیک، مستند سازی، اسکن نوری و تحکیم سازی در یک محفظه شیشهای قرار گرفت و قرار است این مکان با همکاری پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و سازمان زیباسازی شهرداری به یک سایت موزه تبدیل شود.