کد خبر: ۲۹۴۶۸۵
تاریخ انتشار : ۰۹ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۲۳:۰۷

"بزهکاری به دلیل کمبود محبت"

تصورفرزندان طلاق این است که: «اگر مرا واقعاً دوست داشتی، از پیشم نمی‌رفتی و ترکم نمی‌کردی». برخی حالت بسیار تملک گرایانه نسبت به والدین دیگر پیدا می‌کنند.بنابراین بهتر است والدین قبل از طلاق به اینده فرزندان خود توجه ویژه ای داشته باشند.
آفتاب‌‌نیوز :
همه چیز خیلی سریع اتفاق می‌افتد آشنایی و خواستگاری و ازدواج، همه چیز خوب پیش می‌رود اما بعد از مدت کوتاهی، کم‌کم اختلاف‌ها خودنمایی می‌کنند و جنگ و جدل‌ها آغاز می‌شود، تا زن و شوهر می‌آیند بفهمند کجای زندگی‌ اشتباه کرده‌اند، کار به همین جا ختم نمی‌شود بعد از مدتی کش ‌و قوس سرانجام مهر طلاق روی شناسنامه‌ها می‌خورد وفرزندانی که محتاج کانون گرم خانواده هستند مورد توجه قرار نمیگیرند.

این فرزندان قد و نیم‌قد معصوم که حاصل این پیوند ناکام هستند، نمی‌دانند به کدام سو باید بروند و به کدام آینده چشم بدوزند ،برای فرزندان این تازه اول ماجرا است کودکانی که به خاطر فقدان محبت خانوادگی و ناقص بودن بافت خانواده دچار آسیب‌های روحی روانی و اجتماعی مختلفی می‌شوند تا پایان عمر بر نحوهٔ زندگی خصوصی و اجتماعی آنان نیز تاثیر خواهد گذاشت.

باید دانست فرزندان پس از جدایی پدر و مادر در اغلب موارد دچار اضطراب عاطفی آشكار شده و از آن رنج می‌برند، همچنین نوجوانانی كه تجربه طلاق در زندگی خود را می‌بینند دچار اضطراب ، در نتیجه به ورطه انحرافات و بزهكاری‌های مختلف  از جمله فرار فرزندان از منزل، سرقت، قتل و جنایت، گرایش به مصرف و فروش مواد مخدر و مشروبات الکلی، خودکشی، افت تحصیلی و سایر موارد پیش می اید.

نکته قابل توجه این است که حدود7/56 درصد بزهكاران با پدر و مادرشان زندگی می‌كنند و3/13 درصد با مادر و7/11 درصد با پدر و نامادری و7/11 درصد با پدر و5 درصد با مادر و ناپدری زندگی می‌كنند و طبق بررسی‌های انجام شده در این پژوهش33 درصد افراد غیر بزهكار از وجود پدر و مادر در كنار هم محروم می‌باشند و4/23 درصد از افراد از وجود مادر محرومند و3/18 درصد از وجود پدر محرومند بنابراین فقدان پدر و مادر اضطراب و احساس ناامنی به خاطر نداشتن محیط گرم خانوادگی می‌تواند در گرایش آنها به بزهكاری موثر باشد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، نا گفته نماند  فرزندان دوره‌ای از سوگ و داغ دیدگی طلاق والدین را طی می‌کنند که ممکن است با افسردگی و نا امیدی همراه باشد. واکنش‌های شایع دیگر عبارتند از افزایش احساس ناامنی و اضطراب درباره آینده.همچنین تصورفرزندان این است که: «اگر مرا واقعاً دوست داشتی، از پیشم نمی‌رفتی و ترکم نمی‌کردی». برخی حالت بسیار تملک گرایانه نسبت به والدین دیگر پیدا می‌کنند.بنابراین بهتر است والدین قبل از طلاق به اینده فرزندان خود توجه ویژه ای داشته باشند.
بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین