حضور ظریف در میان حاضران، غیرمنتظره بود و او با وارد شدن به سالن با استقبال بسیار گرم مردم و تشویق آنها مواجه شد. در این میان، برخی نیز به ابراز احساسات با بیان جملههایی مانند «ظریف دوستت داریم» میپرداختند.
هوشنگ کامکار پیش از آغاز اجرای ارکستر موسیقی البرز، در سخنانی که در قالب کلیپی پخش شد، به این موضوع اشاره کرد که برای ساخت قطعات موسیقیاش هیچ اسپانسری نداشته و حتی قطعهی خاطرهانگیز «کجایید ای شهیدان» را با پولی که در جشن عروسیاش جمع شده بود، ساخته است. او همچنین اجرای امشب ارکستر را به «حسین دهلوی» تقدیم کرد که از او بهعنوان استاد و کسی که حق بزرگی بر گردنش دارد، یاد کرد.
«سهراب کاشف» کسی بود که در ادامه، با حرکت دادن چوب رهبریاش ارکستر را به صدا در آورد تا در بخش نخست چهار قطعهی «اورتور کارمن» (ژرژ بیزه)، «شبی بر فراز کوه سنگی» (مودست پترویچ موسورگسکی)، اریو کنسرتینو برای سنتور (هوشنگ کامکار) و فنلاند (ژان سیبلیوس) نواخته شوند.
در این بخش، یک قطعه تکنوازی سنتور توسط سیاوش کامکار اجرا شد و در پایان، اردوان کامکار - نوازندهی سنتور - روی سن آمد و او را در آغوش گرفت.
با حذف شدن وقفهی بین دو اجرا، بخش دوم این کنسرت با فاصلهی کوتاهی برای مستقر شدن گروه کُر و آمدن بیژن کامکار - خواننده - روی صحنه آغاز شد. حضور این عضو از خوانندهی کامکار نیز با تشویق ممتد و ایستادهی حاضران روبهبرو شد.
در این قسمت، سه قطعهی «پوئم سمفونی خرمشهر»، «انفال» و «کجایید ای شهیدان» از ساختههای هوشنگ کامکار اجرا شدند.
کاشف،
رهبر جوان و پرشور ارکستر در پایان این اجراها با اصرار از هوشنگ کامکار
خواست تا در مقابل حاضران بیاید. او نیز پس از رفتن روی سن از تمام حاضران و
هنرمندان تشکر و تأکید کرد که برگزاری «شب آهنگسازان ایران» بسیار خوب است
و باید تداوم یابد.
کامکار همچنین گفت: این شب برای من بهیادماندنی شد و حقیقتا این اجرا فوقالعاده بود، چون بعد از اجرایی که در اوایل انقلاب از کارهای من انجام شد، این آثار را اینگونه نشنیده بودم.
قطعات «خرمشهر»، «انفال» (بخش نخست) و «آریو کنسرتینو برای سنتور» برای نخستینبار شامگاه گذشته توسط ارکستر البرز اجرا شدند.
پیش از آنکه شب هوشنگ کامکار با اجرای کلاژی از «در گلستانه» به پایان برسد، رهبر ارکستر در سخنانی اظهار کرد: قطعهی موسیقی «کجایید ای شهیدان» در سالهای نوشته شده که من به دنیا نیامده بودم و همسنهای من با این موسیقی بزرگ شدهاند.
کاشف همچنین این چند جمله را هم گفت تا به قول خودش شب بتواند راحت بخوابد: وقتی چنین ارکستری جمع میشود، نمیتوانید تصور کنید چقدر کار پشت آن است؛ ولی فقط نام چند نفر روی کار میآید، در حالی که باید نوازندگان این ارکستر را تشویق کرد که برخی از آنها برادر بزرگتر و برخی همسن پدر من هستند. تعداد پیشکسوتان این ارکستر زیاد است، مثلا ما صدای ساز همایون رحیمیان و ارسلان کامکار - کنسرت مایسترها - را یکجا در این ارکستر شنیدیم.