نشر موسیقی ما مریض است
آفتاب‌‌نیوز : 
ناشرین ما همه همت و سرمایه خود را روی نشر موسیقی گذاشته اند، اما پس از چند سال به دلیل این مشکلات، این سرمایه نیز اندک و فرسوده می شود. عمده این مشکل هم به بخش توزیع محصول بر می گردد. اقتصاد ما در بخش هنری مریض است و در بخش موسیقی مریض تر.
وی افزود: اگر می بینیم که در دیگر کشورها تیراژ یک محصول فرهنگی تا ده میلیون هم بالا می رود، به دلیل این است که ناشر با شبکه گسترده ای در ارتباط است، اما ناشر ما در ایران، نه تنها با شبکه ای در تماس نیست، بلکه با ناشرین دیگر و هم صنف های خودش هم ارتباط ندارد. این بسته بودن دایره ارتباطی به ضرر ناشر و موسیقیدان و درنهایت فرهنگ ایران تمام می شود.
وی با اشاره به حمایت های دولتی از حوزه نشر موسیقی گفت : ما در مقایسه با دیگر کشورها در حوزه نشر موسیقی به هیچ عنوان از حمایت دولتی برخوردار نیستیم. در آلمان به محض اینکه شما یک محصول فرهنگی را منتشر می کنید، چهارهزارعنوان را دولت خریداری می کند تا در اختیار موزه ها و دیگر مراکز فرهنگی قرار دهد، این حمایت دولتی علاوه بر ایجاد انگیزه در ناشر، باعث می شود که ناشر در همان ابتدا با فروش چهار هزاری اش، سودش را داشته باشد. تمام زحمت یک ناشر موسیقی اروپایی در تولید یک اثر است، اما ناشر ایرانی ، بعد از تولید اثر فرهنگی، تازه مشکلش آغاز می شود.
وی افزود: در این میان فعالیت نشر موسیقی از هر حوزه دیگری کمتر است. درست است که دولت هم هیچ حمایتی ندارد، اما راهکارهایی هم وجود دارد که ناشرین می توانند برای رفع مشکلاتشان خودشان آنها را به وجود بیاورند. تعداد ناشرین در ایران به پنج هزار نفر نمی رسد ، اما اگر این تعداد هر کدام تنها یکی از محصولات یکدیگر را خریداری کنند، تیراژشان تکمیل می شود و سودشان را خواهند داشت.
نعیمایی ادامه داد : تاسیس یک تشکل صنفی برای ناشرین موسیقی از مهم ترین کارهایی است که آنها می توانند برای پیشبرد اهدافشان داشته باشند، ما هم در بخش خصوصی و هم دربخش دولتی ضعیف برخورد می کنیم ، بخش خصوصی منتظرحمایت است و بخش دولتی منتظر اتفاق.
وی در ادامه با اشاره به موضوع توزیع محصولات فرهنگی گفت : توزیع موسیقی درکشور ما غیر معقول است، حتی ما نمی توانیم بگوییم ضعیف یا سنتی است، چون آن هم نیست، تنها هرج و مرج و بی قانونی فضای آن را فرا گرفته است.
ناشرین ما همه همت و سرمایه خود را روی نشر موسیقی گذاشته اند، اما پس از چند سال به دلیل این مشکلات، این سرمایه نیز اندک و فرسوده می شود. عمده این مشکل هم به بخش توزیع محصول بر می گردد. اقتصاد ما در بخش هنری مریض است و در بخش موسیقی مریض تر. وی افزود: اگر می بینیم که در دیگر کشورها تیراژ یک محصول فرهنگی تا ده میلیون هم بالا می رود، به دلیل این است که ناشر با شبکه گسترده ای در ارتباط است، اما ناشر ما در ایران، نه تنها با شبکه ای در تماس نیست، بلکه با ناشرین دیگر و هم صنف های خودش هم ارتباط ندارد. این بسته بودن دایره ارتباطی به ضرر ناشر و موسیقیدان و درنهایت فرهنگ ایران تمام می شود.
وی با اشاره به حمایت های دولتی از حوزه نشر موسیقی گفت : ما در مقایسه با دیگر کشورها در حوزه نشر موسیقی به هیچ عنوان از حمایت دولتی برخوردار نیستیم. در آلمان به محض اینکه شما یک محصول فرهنگی را منتشر می کنید، چهارهزارعنوان را دولت خریداری می کند تا در اختیار موزه ها و دیگر مراکز فرهنگی قرار دهد، این حمایت دولتی علاوه بر ایجاد انگیزه در ناشر، باعث می شود که ناشر در همان ابتدا با فروش چهار هزاری اش، سودش را داشته باشد. تمام زحمت یک ناشر موسیقی اروپایی در تولید یک اثر است، اما ناشر ایرانی ، بعد از تولید اثر فرهنگی، تازه مشکلش آغاز می شود.
وی افزود: در این میان فعالیت نشر موسیقی از هر حوزه دیگری کمتر است. درست است که دولت هم هیچ حمایتی ندارد، اما راهکارهایی هم وجود دارد که ناشرین می توانند برای رفع مشکلاتشان خودشان آنها را به وجود بیاورند. تعداد ناشرین در ایران به پنج هزار نفر نمی رسد ، اما اگر این تعداد هر کدام تنها یکی از محصولات یکدیگر را خریداری کنند، تیراژشان تکمیل می شود و سودشان را خواهند داشت.
نعیمایی ادامه داد : تاسیس یک تشکل صنفی برای ناشرین موسیقی از مهم ترین کارهایی است که آنها می توانند برای پیشبرد اهدافشان داشته باشند، ما هم در بخش خصوصی و هم دربخش دولتی ضعیف برخورد می کنیم ، بخش خصوصی منتظرحمایت است و بخش دولتی منتظر اتفاق.
وی در ادامه با اشاره به موضوع توزیع محصولات فرهنگی گفت : توزیع موسیقی درکشور ما غیر معقول است، حتی ما نمی توانیم بگوییم ضعیف یا سنتی است، چون آن هم نیست، تنها هرج و مرج و بی قانونی فضای آن را فرا گرفته است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید