صفحه نخست » عمومی
کد خبر: ۲۹۹۶۳۶
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار : ۰۸ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۱:۲۷
چرا منصوریان این روزها محبوب ترین ستاره فوتبال ایران است؟
علیرضا منصوریان ؛ او حالا قهرمان ملی فوتبال ایران است اما چرا این مربی جوان توانسته به چنین جایگاهی برسد؟
آفتاب‌‌نیوز : آریا صالحی - علیرضا منصوریان ؛ او بی شک یکی از بهترین کاپیتان های استقلال در سال های بعد از انقلاب است. پسری که از بنیاد شهید گل کرد ، در پارس خودرو شناخته شد و با آمدن به استقلال ، ستاره تیمش شد. او از اوایل دهه 70 تا همین حالا یکی از مهره های اثرگذار استقلال بوده اما شاید تنها ستاره استقلال است که هیچ گاه پرسپولیسی ها با او مشکلی نداشتند.
او یکی بود از جنس کریم باقری و مهدوی کیا که طرفداران تیم رقیب هم همیشه یک ستاره ملی محسوبش کردند. آنچه این جایگاه را برای علیرضا ساخت ، شیوه خاص رفتاری پسری بود که اگرچه 3 زبان آلمانی ، یونانی و انگلیسی را خیلی خوب حرف می زد، عاشق علم روز مربیگری است و همه متدهای جدید مربیگری را ساعت ها مرور می کند و برای داشتن علم روز مربیگری حتی یک لحظه فرو نمی نشیند اما با افتخار سعی می کند این قدر خاکی باشد که همه او را داش علی صدا کنند. منصوریان این قدر باهوش است که در عربستان ، قبل از بازی می گوید:«من قبول دارم که بازیکنان الاهلی هم در تهران برای ورود به تهران کمی معطل ماندند اما باید سعی کنیم فوتبالی برخورد کنیم و تنش های سیاسی را به فوتبال نیاوریم. فوتبال میدان جنگ نیست. »
او حتی از مسئولان تیم الشباب عربستان برای رقابت های جوانمردانه شان تشکر کرد. علیرضا بعد از پیروزی هم وقتی جو تنش زای میدان رقابت را دید ، پرچم مقدس کشورش را از دست بازیکنان جوانتر ، گرفت ، بوسید و خواست در وسط میدان یارانش حلقه بزنند و دستان شان را روی پرچم بگذارند و با تمام وجود:«حیدر» بگویند. تیم او در جده وقتی سجده شکر فرو آورد ، توانست باری دیگر باعث غرور ملی مان شود. 8 دقیقه رقابت در وقت اضافه در فضای جده برای علی منصور که پیشتر در ملبورن چنین شرایطی را تجربه کرده بود و موفق بیرون آمده بود ، این بار هم سبب شد تا مردم با تمام وجود به بچه های جوان کشورشان افتخار کنند. علیرضا اینگونه است که توانسته حالا و در این روزها ستاره اول فوتبال ایران باشد. علیرضا که می گوید:«شرایط سختی در جده داشتیم. باید طوری رفتار می کردیم که تنشی ایجاد نشود. من به بچه های جوانم افتخار می کنم. اینکه تمام مردم خوب مان از این بازی لذت بردند ، برای همه ما یک افتخار است. راستش اگر قدر موقعیت های مان را می دانستیم ، همین بازی را هم می بردیم. امیدوارم که در بازی با ذوب آهن بچه های ما این قدر ساده موقعیت های شان را از دست ندهند. این برای ما یک حادثه بزرگ است . در اولین حضور آسیایی مان ، حالا نفت یکی از 8 تیم برتر آسیاست.»
منصوریان البته نکته مهم دیگری هم برای گفتن دارد:«مشکلی که باعث بخشی از این تنش ها در جده شد ، ذهنیتی بود که مقامات دولتی عربستان برای هواداران شان ساخته بودند. مقداری بطری به سوی ما پرتاب شد اما بعد از بازی مدیران الاهلی آمدند و از ما عذر خواستند.»
منصوریان شاید یکی از معدود افراد فوتبال ایران است که می تواند اینچنین با طمائنینه فکر کند و تصمیم بگیرد و اصلا اینگونه است که می توان به آینده روشن مربیگری اش امیدوار بود.
او یکی بود از جنس کریم باقری و مهدوی کیا که طرفداران تیم رقیب هم همیشه یک ستاره ملی محسوبش کردند. آنچه این جایگاه را برای علیرضا ساخت ، شیوه خاص رفتاری پسری بود که اگرچه 3 زبان آلمانی ، یونانی و انگلیسی را خیلی خوب حرف می زد، عاشق علم روز مربیگری است و همه متدهای جدید مربیگری را ساعت ها مرور می کند و برای داشتن علم روز مربیگری حتی یک لحظه فرو نمی نشیند اما با افتخار سعی می کند این قدر خاکی باشد که همه او را داش علی صدا کنند. منصوریان این قدر باهوش است که در عربستان ، قبل از بازی می گوید:«من قبول دارم که بازیکنان الاهلی هم در تهران برای ورود به تهران کمی معطل ماندند اما باید سعی کنیم فوتبالی برخورد کنیم و تنش های سیاسی را به فوتبال نیاوریم. فوتبال میدان جنگ نیست. »
او حتی از مسئولان تیم الشباب عربستان برای رقابت های جوانمردانه شان تشکر کرد. علیرضا بعد از پیروزی هم وقتی جو تنش زای میدان رقابت را دید ، پرچم مقدس کشورش را از دست بازیکنان جوانتر ، گرفت ، بوسید و خواست در وسط میدان یارانش حلقه بزنند و دستان شان را روی پرچم بگذارند و با تمام وجود:«حیدر» بگویند. تیم او در جده وقتی سجده شکر فرو آورد ، توانست باری دیگر باعث غرور ملی مان شود. 8 دقیقه رقابت در وقت اضافه در فضای جده برای علی منصور که پیشتر در ملبورن چنین شرایطی را تجربه کرده بود و موفق بیرون آمده بود ، این بار هم سبب شد تا مردم با تمام وجود به بچه های جوان کشورشان افتخار کنند. علیرضا اینگونه است که توانسته حالا و در این روزها ستاره اول فوتبال ایران باشد. علیرضا که می گوید:«شرایط سختی در جده داشتیم. باید طوری رفتار می کردیم که تنشی ایجاد نشود. من به بچه های جوانم افتخار می کنم. اینکه تمام مردم خوب مان از این بازی لذت بردند ، برای همه ما یک افتخار است. راستش اگر قدر موقعیت های مان را می دانستیم ، همین بازی را هم می بردیم. امیدوارم که در بازی با ذوب آهن بچه های ما این قدر ساده موقعیت های شان را از دست ندهند. این برای ما یک حادثه بزرگ است . در اولین حضور آسیایی مان ، حالا نفت یکی از 8 تیم برتر آسیاست.»
منصوریان البته نکته مهم دیگری هم برای گفتن دارد:«مشکلی که باعث بخشی از این تنش ها در جده شد ، ذهنیتی بود که مقامات دولتی عربستان برای هواداران شان ساخته بودند. مقداری بطری به سوی ما پرتاب شد اما بعد از بازی مدیران الاهلی آمدند و از ما عذر خواستند.»
منصوریان شاید یکی از معدود افراد فوتبال ایران است که می تواند اینچنین با طمائنینه فکر کند و تصمیم بگیرد و اصلا اینگونه است که می توان به آینده روشن مربیگری اش امیدوار بود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۱
الیاس
| 
۱۲:۱۶ - ۱۳۹۴/۰۳/۰۸
پاسخ
اوه چقدر نویسنده احساسی نوشته متن رو ! کلا ما ایرانیها همینیم دیگه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید