۱۳ نکته کلیدی بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار نمایندگان مجلس
حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار نمایندگان مجلس شورای اسلامی ۱۳ نکته بسیار مهم و کلیدی درباره تعامل دولت و مجلس، مساله هسته ای، اهانت نشدن به وزرا در جلسات کمیسیون ها ولزوم برقراری انظباط مالی در کشور مطرح کردند.
آفتاب‌‌نیوز : رهبر فرزانه انقلاب این ۱۳ نکته کلیدی و مهم را ششم خردادماه سال جاری و همزمان با آغاز چهارمین و آخرین سال فعالیت نمایندگان نهمین دوره مجلس شورای اسلامی بیان فرمودند که بدین شرح می آید:
۱- سال آخر مجلس است؛ مراقب باشید که عامل انتخاباتِ آخر سال، بر نحوه ی اقداماتی که در این سال میکنید، اثر نگذارد؛ این خیلی مهم است. کاری که انجام میدهید، حرفی که میزنید، تأییدی که میکنید، مخالفتی که میکنید، نطقی که میکنید، تحت تأثیر عامل انتخابات آخر سال نباشد.
۲- سال آخر مسوولیت، معمولاً در بخشی از اوقات خود دچار آفت بی حوصلگی است – مخصوص شما هم نیست؛ دولت هم همین جور است – آن آخر کار، یک حالت بی حوصلگی بهشان دست میدهد؛ این آفت، دامان برنامه ی ششم را نگیرد.
۳- تعامل با دولت، به نظر ما یک چیز لازمی است؛ تعامل با همه ی قوا، با همه ی دستگاه های گوناگون کشور بخصوص با قوّه ی مجریه و دولت که این تعامل، مظهر واقعی آن چیزی است که ما اوّل سال به همه ی مردم و به شما عرض کردیم: «همدلی و هم زبانی». البتّه من به دولت هم همین سفارش را میکنم.
۴- بنده در مجلس هم بوده ام، من نمایندگی هم کرده ام و تجربه ی شما را بنده دارم؛ در دولت هم که بوده ام و تجربه ی دولت را هم دارم. تعامل که میگوییم، معنایش این نیست که بین نماینده و بین وزیر یک نوع گروکشی انجام بگیرد، مثلاً بگوید «وِل کن تا وِل کنم»، این جوری نباید باشد، هر دو – هم نماینده و هم وزیر – باید نگاهشان به وظیفه ی قانونی و مصالح کشور و نگاهشان به این باشد که خدای متعال دارد ما را میبیند.
۵- تعامل این است که در مجلس، بخصوص در کمیسیون ها به وزرا اهانت نشود. بعضی از وزرای محترم به من شکایت میکنند که ما به کمیسیون که میرویم، با یک لحن اهانت آمیزی [برخورد میکنند]؛ من البتّه معتقدم همه با هم برادرند؛ یعنی نگاه سلطنت مآبانه هم نباید داشت که حالا بگوییم «ما عضو دولتیم، ما چنینیم، همه در مقابل ما بایستی خضوع و خشوع کنند»، این قطعاً نیست، امّا متقابلاً هم نگاه تحقیر و اهانت و «ریشت دست من است» و «پدرت را درمی آورم» هم نباید داشت؛ این نگاه هم نگاه درستی نیست؛ با احترام باید برخورد کرد.
۶- در مورد اقتصاد مقاومتی، خوشبختانه در کشور هم زبانی هست، [امّا] مشکل ما در همدلی است؛ آدم میترسد هم زبانی باشد، همدلی نباشد.
۷- مسئله ی هسته ای به صورت یک گِره درآمده؛ این [مسئله ] راه حل هایی دارد، [امّا] آن راه حل ها متوقّف به تقویتِ درونی ما است؛ اگر این تقویت در درون انجام بگیرد، آن کار آسان خواهد شد.
۸- مسئله ی اقتصاد مقاومتی را در قانون برنامه ی ششم کاملاً ببینید؛ در قانون بودجه ی سال ۹۵ این را به طور کامل ببینید.
۹- بنده هم میدانم که ما دچار کمبود منابعیم و تحریم هم تأثیر داشته است در این کمبود منابع – این را ما شکی نداریم – لکن وقتی انسان کمبود منابع دارد، باید چکار کند؛ باید دو دستی به سر خودش بزند؟ باید شیون کند؟ نه، راه علاج پیدا کنید. راه علاج دارد؛ یکی از راه های علاج صرفه جویی است، صرفه جویی کنید؛ در تقسیم و توزیع منابع داخلی، اولویتها را رعایت کنید؛ اینها راه علاج است.
۱۰- انضباط مالی مخصوص دولت نیست؛ مجلس هم همین جور است، جاهای دیگر هم همین جورند؛ همه باید انضباط مالی داشته باشند.
۱۱- وقتی مسائل اساسی و اصولی و آن چیزهایی که مبانی اصلی نظام و انقلاب اسلامی است مطرح میشود، مواضع مجلس، مواضع قابل قبول، مثبت و بعضاً کاملاً پیشرفته است؛ این باید باشد، این در همه ی مجالس باید باشد.
۱۲- در مورد مسائل هسته ای، مواضع، همان چیزهایی است که ما علناً اظهار کردیم، همان چیزی که گفته ایم. البتّه بعضی چیزها هست که انسان اینها را در علن اظهار نمیکند، به طور خصوصی اظهار میکند – مواردی از این قبیل هست؛ همه ی حرفها [را نمیشود علناً گفت ]؛ «لَیسَ کلُّ ما یعلَم یقال» – لکن آن چیزهایی که علناً گفته شده، دقیقاً همان چیزهایی است که به مسئولین هم همانها گفته شده؛ هم زباناً گفته شده، هم کتباً گفته شده؛ مواضع اساسی نظام اینها است.
۱۳ – برادران ما مشغول کارند، مشغول تلاشند، واقعاً عرق میریزند، در این زمینه ها دارند کار میکنند؛ بایستی ان شاءالله به امید خدا و با توکل به خدای متعال بر همین مواضع پافشاری کنند و بتوانند آن چیزی که مصلحت کشور و مصلحت نظام است، ان شاءالله تأمین کنند.
۱- سال آخر مجلس است؛ مراقب باشید که عامل انتخاباتِ آخر سال، بر نحوه ی اقداماتی که در این سال میکنید، اثر نگذارد؛ این خیلی مهم است. کاری که انجام میدهید، حرفی که میزنید، تأییدی که میکنید، مخالفتی که میکنید، نطقی که میکنید، تحت تأثیر عامل انتخابات آخر سال نباشد.
۲- سال آخر مسوولیت، معمولاً در بخشی از اوقات خود دچار آفت بی حوصلگی است – مخصوص شما هم نیست؛ دولت هم همین جور است – آن آخر کار، یک حالت بی حوصلگی بهشان دست میدهد؛ این آفت، دامان برنامه ی ششم را نگیرد.
۳- تعامل با دولت، به نظر ما یک چیز لازمی است؛ تعامل با همه ی قوا، با همه ی دستگاه های گوناگون کشور بخصوص با قوّه ی مجریه و دولت که این تعامل، مظهر واقعی آن چیزی است که ما اوّل سال به همه ی مردم و به شما عرض کردیم: «همدلی و هم زبانی». البتّه من به دولت هم همین سفارش را میکنم.
۴- بنده در مجلس هم بوده ام، من نمایندگی هم کرده ام و تجربه ی شما را بنده دارم؛ در دولت هم که بوده ام و تجربه ی دولت را هم دارم. تعامل که میگوییم، معنایش این نیست که بین نماینده و بین وزیر یک نوع گروکشی انجام بگیرد، مثلاً بگوید «وِل کن تا وِل کنم»، این جوری نباید باشد، هر دو – هم نماینده و هم وزیر – باید نگاهشان به وظیفه ی قانونی و مصالح کشور و نگاهشان به این باشد که خدای متعال دارد ما را میبیند.
۵- تعامل این است که در مجلس، بخصوص در کمیسیون ها به وزرا اهانت نشود. بعضی از وزرای محترم به من شکایت میکنند که ما به کمیسیون که میرویم، با یک لحن اهانت آمیزی [برخورد میکنند]؛ من البتّه معتقدم همه با هم برادرند؛ یعنی نگاه سلطنت مآبانه هم نباید داشت که حالا بگوییم «ما عضو دولتیم، ما چنینیم، همه در مقابل ما بایستی خضوع و خشوع کنند»، این قطعاً نیست، امّا متقابلاً هم نگاه تحقیر و اهانت و «ریشت دست من است» و «پدرت را درمی آورم» هم نباید داشت؛ این نگاه هم نگاه درستی نیست؛ با احترام باید برخورد کرد.
۶- در مورد اقتصاد مقاومتی، خوشبختانه در کشور هم زبانی هست، [امّا] مشکل ما در همدلی است؛ آدم میترسد هم زبانی باشد، همدلی نباشد.
۷- مسئله ی هسته ای به صورت یک گِره درآمده؛ این [مسئله ] راه حل هایی دارد، [امّا] آن راه حل ها متوقّف به تقویتِ درونی ما است؛ اگر این تقویت در درون انجام بگیرد، آن کار آسان خواهد شد.
۸- مسئله ی اقتصاد مقاومتی را در قانون برنامه ی ششم کاملاً ببینید؛ در قانون بودجه ی سال ۹۵ این را به طور کامل ببینید.
۹- بنده هم میدانم که ما دچار کمبود منابعیم و تحریم هم تأثیر داشته است در این کمبود منابع – این را ما شکی نداریم – لکن وقتی انسان کمبود منابع دارد، باید چکار کند؛ باید دو دستی به سر خودش بزند؟ باید شیون کند؟ نه، راه علاج پیدا کنید. راه علاج دارد؛ یکی از راه های علاج صرفه جویی است، صرفه جویی کنید؛ در تقسیم و توزیع منابع داخلی، اولویتها را رعایت کنید؛ اینها راه علاج است.
۱۰- انضباط مالی مخصوص دولت نیست؛ مجلس هم همین جور است، جاهای دیگر هم همین جورند؛ همه باید انضباط مالی داشته باشند.
۱۱- وقتی مسائل اساسی و اصولی و آن چیزهایی که مبانی اصلی نظام و انقلاب اسلامی است مطرح میشود، مواضع مجلس، مواضع قابل قبول، مثبت و بعضاً کاملاً پیشرفته است؛ این باید باشد، این در همه ی مجالس باید باشد.
۱۲- در مورد مسائل هسته ای، مواضع، همان چیزهایی است که ما علناً اظهار کردیم، همان چیزی که گفته ایم. البتّه بعضی چیزها هست که انسان اینها را در علن اظهار نمیکند، به طور خصوصی اظهار میکند – مواردی از این قبیل هست؛ همه ی حرفها [را نمیشود علناً گفت ]؛ «لَیسَ کلُّ ما یعلَم یقال» – لکن آن چیزهایی که علناً گفته شده، دقیقاً همان چیزهایی است که به مسئولین هم همانها گفته شده؛ هم زباناً گفته شده، هم کتباً گفته شده؛ مواضع اساسی نظام اینها است.
۱۳ – برادران ما مشغول کارند، مشغول تلاشند، واقعاً عرق میریزند، در این زمینه ها دارند کار میکنند؛ بایستی ان شاءالله به امید خدا و با توکل به خدای متعال بر همین مواضع پافشاری کنند و بتوانند آن چیزی که مصلحت کشور و مصلحت نظام است، ان شاءالله تأمین کنند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید