آفتابنیوز : محمد مهاجری در خبرآنلاین نوشته: جناب حجتالاسلام والمسلمین حمید روحانی (زیارتی) سالها رییس مرکز اسناد انقلاب اسلامی بود.در یکی از سالهای نخستین دهه هفتاد، من و یکی ازدوستانم به آقای روحانی معرفی شدیم. وجه معرفی آن بود که جناب روحانی خواسته بود اگر برای مجله ۱۵خرداد (که آن موقع نشریه وابسته به مرکز اسناد بود) کسانی را میشناسد که بتوانند در کار تحقیق و نگارش کمک کنند به او بشناساند. بعد از یک تماس تلفنی برای هماهنگی خدمت ایشان رسیدیم. استقبال بسیار گرمی کرد. او فردی کاملا مبادی آداب به نظر میرسید. این صفت را بعدها هم از دیگران در مورد ایشان شنیدم. مجله ۱۵ خرداد در آن زمان تعداد کمی نویسنده داشت و بخش اعظم مطالب هم توسط شخص آقای روحانی تهیه میشد. قبل از جلسه مذکور، مجله را دیده بودم و ادبیات آن را بسیار تند میدانستم. به همین دلیل چهره و رفتار آقای روحانی را متناسب با آن نوشتهها نیافتم. دوست بنده هم احساس مشابهی داشت و همین باعث شد با جناب روحانی وارد بحث شویم و او را درباره این ادبیات تند به چالش بکشانیم. ایشان با لحنی بسیار آرام پاسخ میداد و از جمله گفت: اگر شما قلمی آرامتر دارید بسم الله.
در جلسه بعد، بحث به محتوا کشیده شد و ما به مطالب بسیار تند علیه دکتر شریعتی معترض شدیم. حتی یادم میآید به ایشان گفتیم این ادبیات نه تنها حامیانش را متقاعد نمیکند بلکه موجب جریتر شدن آنها هم میشود. در بین بحث - که دیگر آقای روحانی گهگاه از کوره در میرفت - این سوال را مطرح کردم که اگر آنچه علیه دکتر شریعتی نوشتهاید مستند به اوراق پرونده اوست، آیا اسنادی یافت نمیشود که بتوان چیزی به نفع شریعتی برداشت کرد؟ آقای روحانی با قاطعیت گفت: نه. حتی یک برگ! و افزود: «همه پرونده را در اختیارتان میگذارم، هرچه به نفع دکتر پیدا کردید، چاپ کنید.» در همان جلسه این بحث هم که آقای روحانی در مقالاتش شریعتی را ساواکی دانسته بود مطرح شد و او با قاطعیت بر نظرش استوار بود.(همین دیدگاه در کتاب او نیز به تفصیل بیان شده)
راستش جزمیت و قاطعیت ایشان، دل مرا در ارادتی که به شریعتی داشتم لرزاند.