واشنگتن پست: باج دهي به ايران در مذاکرات هسته اي مبتني بر توهم است
واشنگتن پست نوشت: هرگونه باج دهی به ایران در مذاکرات هسته ای مبتنی بر توهم است.
آفتاب‌‌نیوز : به گزارش خبر گزاری صدا و سیما به نقل از روزنامه واشنگتن پست در گزارشی به جنیفر روبین نوشت: هر کنفرانس خبری جدید وزارت خارجه آمریکا نگرانی هایی را درباره نوع توافق در دست تنظیم (با ایران) ایجاد می کند.
روبین با اشاره به برخی مفاد کنفرانس خبری روز دوشنبه جان کربی سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در ارتباط با مذاکرات هسته ای با ایران نوشت: این نگرانی وجود دارد که با وجود چند دهه فریبکاری ایران در خصوص الزامات بین المللی اش، وزارت خارجه همه چیز را خارج از اتاق مذاکره نادیده بگیرد و آنچه را که مذاکره کنندگان ماهر ایران غیرقابل بحث می نامند، بپذیرد.
به نظر میرسد صحبتهای محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران را می پذیریم اما عملکرد رژیم این کشور را نادیده می گیریم. ما مطمئنیم که ایران خواهان توافق است و در این زمینه «رو به پیشرفتیم» اما تمایلی به توجه به آنچه که پارلمان و رهبر معظم ایران می گویند، نداریم.
اگر رهبر معظم «تندرو» بنظر می رسد، چطور توجیه می کنیم که رفتار ایران در حال «تعدیل» است؟
عموم مردم بجای آنکه به اظهارنظرهای وزارت خارجه آمریکا یا ایرانیان گوش دهند باید به سخنان سناتور جمهوری خواه اورین هچ توجه کنند که صراحتا از اقدام ایران در نقض توافقنامه های موجود انتقاد کرد.
وی گفت: «جمهوری اسلامی ایران بارها و بارها به جامعه بین المللی دروغ گفته است. جدیدترین شاهد گزارش انتقاد آمیز شورای امنیت سازمان ملل در دوم ژوئن در خصوص عدم تمکین ایران از طرح اقدام مشترک بود.
کسانیکه مانند من عمیقا نگران مذاکرات گروه پنج بعلاوه یک با ایران بر سر برنامه هسته ای این کشورند، باید این گزارش را مطالعه کنند.»
سناتور هچ افزود: « گزارش شورای امنیت به روشنی حاوی این درس است که، اگر ایران با مصونیت به نقض توافقنامه های کنونی اش ادامه می دهد، چطور می توان انتظار داشت تهران به توافقنامه جدید جهت تعلیق برنامه هسته ای اش پایبند خواهد ماند؟ هر عقل سلیمی این موضوع را درک می کند. »
تصور من این است که ما همه اینها را نیز نادیده میگیریم و صرفا به مذاکره کنندگان ایران متکی هستیم که بطور همزمان اصرار دارند رژیم شان فریبکاری نمی کند و در ضمن اجازه بازرسی در هر زمان و مکانی را نمی دهند.
شاید هم باید به سخنان روز دوشنبه سناتور جمهوری خواه باب کورکر توجه کنیم که هشدار داد اکنون از سه مسئله ای که در اصل «خطوط قرمز» بودند، عدول شده است.
وی گفت: «ایران قرار نبود پلوتونیوم تولید کند، اکنون تولید می کند اما بطور محدودتر. توافق مورد نظر قرار بود بیست ساله باشد، اکنون ده ساله است. قرار بود برنامه هسته ای شان برچیده شود، اکنون قرار است فعالیتهای آنها در زمینه اشاعه (هسته ای) را مدیریت کنیم.»
وی در ادامه فهرستی از شرایطی ارائه دادکه نباید در مورد آنها کوتاه آمد: «اول، بازرسی ها در هر زمان و در هر مکان... بدیهی است می خواهیم اطمینان حاصل کنیم که نهایتا در وضعیتی مشابه عراق که آی ای ئی ای (آژانس بین المللی انرژی اتمی) هرگز نتوانست به آنجا وارد شود، گرفتار نمی شویم.» دوم، وی اصرار دارد که ابعاد نظامی احتمالی این برنامه (ایران) باید آشکار شود تا «بدانیم آنها از چه قابلیتهایی برخوردارند.»
وی همچنین هشدار داد که دولت اوباما ممکن است سعی کند تحریم هایی را بغیر از آنچه مرتبط با تسلیحات هسته ای است، لغو کند.
کورکر از دولت اوباما می خواهد «از میز مذاکره کنار بکشد و اطمینان حاصل کند که نهایتا توافقی بدست خواهد آمد که با گذشت زمان آسیب نخواهد دید.»
متاسفانه با شنیدن تلاش وزارت خارجه برای توجیه امتیازدهی های جان کری وزیر خارجه و بازی با کلمات، احساس می شود با دینامیت هم نمی توان کری را از پای میز بلندکرد. او برای رسیدن به توافق قاطع و مصمم است - به همین علت است که تنها توافق موجود کاملا غیرقابل قبول نیست.
روبین با اشاره به برخی مفاد کنفرانس خبری روز دوشنبه جان کربی سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در ارتباط با مذاکرات هسته ای با ایران نوشت: این نگرانی وجود دارد که با وجود چند دهه فریبکاری ایران در خصوص الزامات بین المللی اش، وزارت خارجه همه چیز را خارج از اتاق مذاکره نادیده بگیرد و آنچه را که مذاکره کنندگان ماهر ایران غیرقابل بحث می نامند، بپذیرد.
به نظر میرسد صحبتهای محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران را می پذیریم اما عملکرد رژیم این کشور را نادیده می گیریم. ما مطمئنیم که ایران خواهان توافق است و در این زمینه «رو به پیشرفتیم» اما تمایلی به توجه به آنچه که پارلمان و رهبر معظم ایران می گویند، نداریم.
اگر رهبر معظم «تندرو» بنظر می رسد، چطور توجیه می کنیم که رفتار ایران در حال «تعدیل» است؟
عموم مردم بجای آنکه به اظهارنظرهای وزارت خارجه آمریکا یا ایرانیان گوش دهند باید به سخنان سناتور جمهوری خواه اورین هچ توجه کنند که صراحتا از اقدام ایران در نقض توافقنامه های موجود انتقاد کرد.
وی گفت: «جمهوری اسلامی ایران بارها و بارها به جامعه بین المللی دروغ گفته است. جدیدترین شاهد گزارش انتقاد آمیز شورای امنیت سازمان ملل در دوم ژوئن در خصوص عدم تمکین ایران از طرح اقدام مشترک بود.
کسانیکه مانند من عمیقا نگران مذاکرات گروه پنج بعلاوه یک با ایران بر سر برنامه هسته ای این کشورند، باید این گزارش را مطالعه کنند.»
سناتور هچ افزود: « گزارش شورای امنیت به روشنی حاوی این درس است که، اگر ایران با مصونیت به نقض توافقنامه های کنونی اش ادامه می دهد، چطور می توان انتظار داشت تهران به توافقنامه جدید جهت تعلیق برنامه هسته ای اش پایبند خواهد ماند؟ هر عقل سلیمی این موضوع را درک می کند. »
تصور من این است که ما همه اینها را نیز نادیده میگیریم و صرفا به مذاکره کنندگان ایران متکی هستیم که بطور همزمان اصرار دارند رژیم شان فریبکاری نمی کند و در ضمن اجازه بازرسی در هر زمان و مکانی را نمی دهند.
شاید هم باید به سخنان روز دوشنبه سناتور جمهوری خواه باب کورکر توجه کنیم که هشدار داد اکنون از سه مسئله ای که در اصل «خطوط قرمز» بودند، عدول شده است.
وی گفت: «ایران قرار نبود پلوتونیوم تولید کند، اکنون تولید می کند اما بطور محدودتر. توافق مورد نظر قرار بود بیست ساله باشد، اکنون ده ساله است. قرار بود برنامه هسته ای شان برچیده شود، اکنون قرار است فعالیتهای آنها در زمینه اشاعه (هسته ای) را مدیریت کنیم.»
وی در ادامه فهرستی از شرایطی ارائه دادکه نباید در مورد آنها کوتاه آمد: «اول، بازرسی ها در هر زمان و در هر مکان... بدیهی است می خواهیم اطمینان حاصل کنیم که نهایتا در وضعیتی مشابه عراق که آی ای ئی ای (آژانس بین المللی انرژی اتمی) هرگز نتوانست به آنجا وارد شود، گرفتار نمی شویم.» دوم، وی اصرار دارد که ابعاد نظامی احتمالی این برنامه (ایران) باید آشکار شود تا «بدانیم آنها از چه قابلیتهایی برخوردارند.»
وی همچنین هشدار داد که دولت اوباما ممکن است سعی کند تحریم هایی را بغیر از آنچه مرتبط با تسلیحات هسته ای است، لغو کند.
کورکر از دولت اوباما می خواهد «از میز مذاکره کنار بکشد و اطمینان حاصل کند که نهایتا توافقی بدست خواهد آمد که با گذشت زمان آسیب نخواهد دید.»
متاسفانه با شنیدن تلاش وزارت خارجه برای توجیه امتیازدهی های جان کری وزیر خارجه و بازی با کلمات، احساس می شود با دینامیت هم نمی توان کری را از پای میز بلندکرد. او برای رسیدن به توافق قاطع و مصمم است - به همین علت است که تنها توافق موجود کاملا غیرقابل قبول نیست.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید