آلودگی را جدی نگرفتند
آفتاب‌‌نیوز : 
زیرا بسیاری از کارکنان دولت که در اوقات فراغت به مسافرکشی پرداخته و از این طریق چاله چوله ای زندگی خود را می پوشانند از فرصت استفاده کرده و به و به خیابان ها آمدند.
ولی مساله این نیست که مسافرکش ها در این 3 روز دست به چه کاری زدند و این تعطیلی از نظر مادی چه نفعی برای آنها داشت بلکه آنچه اهمیت دارد و باید دست اندرکاران تهران بزرگ به آن پاسخ دهند این است که قرار بود در روزهای گذشته چه تحولی روی دهد تا از میزان آلودگی هوای تهران کاسته شده و اوضاع به حال عادی بازگردد؟
آلودگی هوای تهران مساله جدیدی نیست که در سال جاری و یا روزهای گذشته اتفاق افتاده باشد که با چنین تعطیلی ها و یا اقدامات شتابزده بتوان آن را مهار کرده و از بین برد بلکه بیش از یک دهه از آلوده شدن هوای تهران به انواع آلاینده ها می گذرد اما متاسفانه در این سال ها نه تنها گامی برای مهار آلودگی یا از بین بردن آن صورت نگرفته بلکه هر ساله سعی شده با شعار دادن و فرافکنی بر روی این قضیه که به جان و سلامتی مردم پایتخت مربوط است بر روی آن سرپوش گذارده شود.
دست اندرکاران و مسئولین شهر تهران در این سال ها چشم های خود را به روی حقایق بسته و به آنچه فکر نکرده اند چگونگی آلوده زدایی از این شهر بوده است به همین دلیل اوضاع روز به روز وخیم تر شده و چنین شرایط ناگواری به وجود آمده است. در صورتی که اگر در دهه گذشته هر ساله یک قدم برای سالم سازی برداشته می شد امروزه با وضعیت بهتری مواجه بودیم. ولی از آنجا که عادت کرده ایم در ارتباط با امور مختلف فقط شعار بدهیم در ارتباط با مسایلی هم که با جان و زندگی مردم رابطه مستقیم دارد دست از شعار دادن برنداشته ایم.
به نظر می رسد که چندین سازمان، نهاد و ارگان در ارتباط با پاکسازی و سالم سازی هوای تهران فعال باشند اما شواهد امر نشان از این واقعیت دارد که یا فعالیت آنها طوری بوده که فقط باری بر روی بودجه کشور باشند و یا این که با آنچنان مشکلات و موانعی مواجه هستند که قادر به انجام وظایف خود نیستند. در هر حال آنچه نتیجه و دستاورد کار این سازمان ها و ارگان ها است افزایش آلودگی و تبدیل شهر تهران به آلوده ترین شهر جهان است.
جالب توجه است حال هم که میزان آلودگی واقعیت ها بر ملا کرده این افراد و سازمان ها دست از شعار دادن بر نداشته و نمی خواهند سستی و کوتاهی خود را بپذیرند. با توجه به وضعیتی که به وجود آمده به نظر می رسد فقط ابرو باد و مه و خورشید و فلک می توانند دست به دست هم داده و از میزان آلودگی بکاهند در غیر این صورت نباید امیدی به این سازمان ها و ارگان های عریض و طویل داشت.
البته زمانی که شهرداری تهران به بنیاد ازدواج تبدیل می شود، سازمان حفاظت محیط زیست به صحنه چالش زمین خواران اطراف بزرگراه تهران ـ شمال مبذول می گردد و یا سازمان استاندارد میزان نظارت خود را به حداقل می رساند نمی توان امیدوار بود که قدمی اساسی در راه سالم سازی هوای تهران برداشته شود.
به جرئت باید اعلام کرد تهران زمانی از آلودگی نجات خواهد یافت که متولی واحدی داشته و مردم نیز در این رابطه به صورتی قاطع قدم به صحنه بگذارند. ضمنا نیاز به ذکر این مساله است که آلودگی هوای تهران صرفا از جانب خودروها نیست بلکه عوامل مختلفی دست به دست هم داده اند تا چنین وضعیت ناگواری پدیدار شود. در این ارتباط می توان به صنایع آلاینده که متاسفانه داخل بافت شهری قرار دارند و کمبود فضای سبز و از بین رفتن تدریجی باغ های تهران اشاره کردکه به بهانه آپارتمان سازی صورت می گیرد. این عوامل دست به دست هم داده و تهران را به جهنمی تبدیل کرده اند که از آسمانش مرگ می بارد و کسی هم نیست که کمتر شعار بدهد و جلوی آن را بگیرد.
زیرا بسیاری از کارکنان دولت که در اوقات فراغت به مسافرکشی پرداخته و از این طریق چاله چوله ای زندگی خود را می پوشانند از فرصت استفاده کرده و به و به خیابان ها آمدند.
ولی مساله این نیست که مسافرکش ها در این 3 روز دست به چه کاری زدند و این تعطیلی از نظر مادی چه نفعی برای آنها داشت بلکه آنچه اهمیت دارد و باید دست اندرکاران تهران بزرگ به آن پاسخ دهند این است که قرار بود در روزهای گذشته چه تحولی روی دهد تا از میزان آلودگی هوای تهران کاسته شده و اوضاع به حال عادی بازگردد؟
آلودگی هوای تهران مساله جدیدی نیست که در سال جاری و یا روزهای گذشته اتفاق افتاده باشد که با چنین تعطیلی ها و یا اقدامات شتابزده بتوان آن را مهار کرده و از بین برد بلکه بیش از یک دهه از آلوده شدن هوای تهران به انواع آلاینده ها می گذرد اما متاسفانه در این سال ها نه تنها گامی برای مهار آلودگی یا از بین بردن آن صورت نگرفته بلکه هر ساله سعی شده با شعار دادن و فرافکنی بر روی این قضیه که به جان و سلامتی مردم پایتخت مربوط است بر روی آن سرپوش گذارده شود.
دست اندرکاران و مسئولین شهر تهران در این سال ها چشم های خود را به روی حقایق بسته و به آنچه فکر نکرده اند چگونگی آلوده زدایی از این شهر بوده است به همین دلیل اوضاع روز به روز وخیم تر شده و چنین شرایط ناگواری به وجود آمده است. در صورتی که اگر در دهه گذشته هر ساله یک قدم برای سالم سازی برداشته می شد امروزه با وضعیت بهتری مواجه بودیم. ولی از آنجا که عادت کرده ایم در ارتباط با امور مختلف فقط شعار بدهیم در ارتباط با مسایلی هم که با جان و زندگی مردم رابطه مستقیم دارد دست از شعار دادن برنداشته ایم.
به نظر می رسد که چندین سازمان، نهاد و ارگان در ارتباط با پاکسازی و سالم سازی هوای تهران فعال باشند اما شواهد امر نشان از این واقعیت دارد که یا فعالیت آنها طوری بوده که فقط باری بر روی بودجه کشور باشند و یا این که با آنچنان مشکلات و موانعی مواجه هستند که قادر به انجام وظایف خود نیستند. در هر حال آنچه نتیجه و دستاورد کار این سازمان ها و ارگان ها است افزایش آلودگی و تبدیل شهر تهران به آلوده ترین شهر جهان است.
جالب توجه است حال هم که میزان آلودگی واقعیت ها بر ملا کرده این افراد و سازمان ها دست از شعار دادن بر نداشته و نمی خواهند سستی و کوتاهی خود را بپذیرند. با توجه به وضعیتی که به وجود آمده به نظر می رسد فقط ابرو باد و مه و خورشید و فلک می توانند دست به دست هم داده و از میزان آلودگی بکاهند در غیر این صورت نباید امیدی به این سازمان ها و ارگان های عریض و طویل داشت.
البته زمانی که شهرداری تهران به بنیاد ازدواج تبدیل می شود، سازمان حفاظت محیط زیست به صحنه چالش زمین خواران اطراف بزرگراه تهران ـ شمال مبذول می گردد و یا سازمان استاندارد میزان نظارت خود را به حداقل می رساند نمی توان امیدوار بود که قدمی اساسی در راه سالم سازی هوای تهران برداشته شود.
به جرئت باید اعلام کرد تهران زمانی از آلودگی نجات خواهد یافت که متولی واحدی داشته و مردم نیز در این رابطه به صورتی قاطع قدم به صحنه بگذارند. ضمنا نیاز به ذکر این مساله است که آلودگی هوای تهران صرفا از جانب خودروها نیست بلکه عوامل مختلفی دست به دست هم داده اند تا چنین وضعیت ناگواری پدیدار شود. در این ارتباط می توان به صنایع آلاینده که متاسفانه داخل بافت شهری قرار دارند و کمبود فضای سبز و از بین رفتن تدریجی باغ های تهران اشاره کردکه به بهانه آپارتمان سازی صورت می گیرد. این عوامل دست به دست هم داده و تهران را به جهنمی تبدیل کرده اند که از آسمانش مرگ می بارد و کسی هم نیست که کمتر شعار بدهد و جلوی آن را بگیرد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید