نگاهی به عملکرد رسانه‌های بین المللی در مذاکرات هسته ای
یک کارشناس رسانه گفت:موضوع هسته‌ای ایران به چند دلیل جزو خبرهای برجسته دنیا تلقی می‌شود و رسانه‌های مختلف بین‌المللی با حساسیت با این موضوع برخورد کرده و به صورت روزمره تحولات مربوط به آن را دنبال می‌کنند.
آفتاب‌‌نیوز : حسن عابدینی در گفت‌وگو با خبرنگار بخش رسانه ایسنا، ادامه داد: موضوع پرونده هسته‌ای ایران شاید یکی از برجسته‌ترین و مهمترین پرونده‌های بین‌المللی محسوب شود؛ چراکه به لحاظ طول دوره، 12 سال این پرونده باز و محل مناقشه بود.درصورتی که ما بعد از جنگ جهانی دوم منهای دوران جنگ سرد، پرونده‌ای به این وسعت نداشتیم. یا حتی پیمانی که بین اتحاد جماهیر شوروی و آمریکا هم امضاء شد، از جهت طول دوره به این حد اهمیت نبود.
وی با اشاره به کشورهایی که درگیر ماجرای هسته‌ای ایران هستند،گفت:برای اولین بار رویدادی رخ داده که محل مناقشه است و تمام اعضای دائم شورای امنیت در آن مشارکت دارند.علاوه بر آن، سایر کشورها هم به دلیل تحریم‌هایی که در قبال این موضوع مطرح شده به صورت مستقیم یا غیرمستقیم درگیر این پرونده هستند.به همین دلیل می‌توان گفت که هم از جهت تعداد کشورهای درگیر در ماجرا و هم از جهت طول دوران، این بحران ساختگی بعد از جنگ جهانی دوم اگر نگویم بی‌نظیر، کم نظیر بود. یعنی جزو شاید انگشت‌شمار موضوعات بین‌المللی بود که دارای این مشخصه است.
عابدینی با اشاره به توجه رسانه‌های بین‌المللی به امر مذاکرات یادآور شد:رسانه‌های بین‌المللی از این جهت به این مسأله توجه دارند که رسانه‌ها بازوی دیپلماسی عمومی کشورها هستند و همه این کشورها در این پرونده دخیل‌اند. رسانه‌های آمریکایی که این موضوع را دنبال می‌کنند در هر حال بازوی دیپلماسی ایالات متحده آمریکا هستند. فارغ از اینکه وابسته به کدام حزب و نزدیک به کدام حزب باشند،نسبت به این موضوع با حساسیت برخورد می‌کنند.
این کارشناس مسائل سیاسی و مجری تلویزیون ادامه داد: رسانه‌های انگلیسی مثل بی‌بی‌سی، رویترز و سایر رسانه‌های انگلیسی موضوع مذاکرات هسته‌ای ایران را در چارچوب سیاست‌های انگلیس دنبال می‌کنند، رسانه‌های فرانسوی مثل فرانس 24 و خبرگزاری فرانسه هم در چارچوب سیاست‌های فرانسه که یکی از کشورهای دخیل در این بحران ساختگی است، موضوع را دنبال می‌کنند و جزو خبرگزاری‌ها و شبکه‌های فراملیتی تلقی می‌شوند. همچنین رسانه‌های آلمانی، روزنامه‌ها، خبرگزاری‌ها و شبکه‌های رادیو و تلویزیونی روسیه هم همین‌طور؛ بنابراین همه کشورها به گونه‌ای در این ماجرا در چارچوب منافع ملی خودشان عمل کردند و از آنجا که رسانه‌هایشان هم ابزار دیپلماسی عمومی محسوب می‌شوند، به همین دلیل نسبت به این موضوع حساسیت داشتند و تلاش کردند اخبار مذاکرات را به صورت لحظه‌ای در قاب خودشان بگنجانند.
عابدینی یادآور شد:به نظر می‌رسد شگرد و شیوه‌ای که همه رسانه‌ها دنبال می‌کنند در چارچوب سیاست‌هایی است که در داخل سالن مذاکره و روی میز مذاکره بحث می‌شد. رسانه‌های آمریکایی تلاش می‌کنند با بهره‌گیری از تازه‌ترین شگردهای عملیات روانی سعی می‌کنند تا سیاست‌های آمریکا یا تیم مذاکره کننده را به کرسی بنشانند. یا رسانه‌های انگلیسی مثل بی.بی.سی یا رویترز تلاش می‌کنند سیاستی که دولت انگلیس در چارچوب اتاق مذاکره دنبال می‌کرد را پی‌گیری کنند.
وی گفت: ما با یک پدیده‌ای مواجه هستیم، همان‌طور که در سر مذاکره 1+5 یعنی 6 کشور یعنی همان سه به اضافه سه، یعنی سه کشور اروپایی به اضافه آمریکا و چین و روسیه دارای منافع مشترک متفاوتی هستند و دیدگاه‌های متفاوتی دارند این مسأله در قاب رسانه‌های این کشورها هم کاملا مشخص و هویدا بود.
حسن عابدینی در پایان درباره شیوه های خبری رسانه های بین المللی درجریان مذاکرات هسته ای گفت:رسانه‌های بین‌المللی هم به جهت شکل و هم محتوا تلاش کردند تا از تازه‌ترین شگردهای عملیات روانی برای تأثیرگذاری روی مخاطبانشان در حوزه هسته‌ای و مذاکرات استفاده کنند.بهره‌گیری از تحلیل‌ها، استفاده از تمامی فرآورده‌های خبری شامل خبر، گزارش، تحلیل، ارتباط زنده، گفت‌وگوهای دو جانبه و چند جانبه‌ای که در استودیوها برقرار می‌شود و استفاده از مستندها و گرافیک و حتی پرداختن به مسائل حاشیه‌ای که پی‌گیری آن برای مخاطبان کشش بیشتری را ایجاد می‌کند، همه در زمره ابزارهایی بود که این رسانه‌ها از آن استفاده کردند تا پیام‌های خود را به مخاطبان القا کنند.
وی با اشاره به کشورهایی که درگیر ماجرای هسته‌ای ایران هستند،گفت:برای اولین بار رویدادی رخ داده که محل مناقشه است و تمام اعضای دائم شورای امنیت در آن مشارکت دارند.علاوه بر آن، سایر کشورها هم به دلیل تحریم‌هایی که در قبال این موضوع مطرح شده به صورت مستقیم یا غیرمستقیم درگیر این پرونده هستند.به همین دلیل می‌توان گفت که هم از جهت تعداد کشورهای درگیر در ماجرا و هم از جهت طول دوران، این بحران ساختگی بعد از جنگ جهانی دوم اگر نگویم بی‌نظیر، کم نظیر بود. یعنی جزو شاید انگشت‌شمار موضوعات بین‌المللی بود که دارای این مشخصه است.
عابدینی با اشاره به توجه رسانه‌های بین‌المللی به امر مذاکرات یادآور شد:رسانه‌های بین‌المللی از این جهت به این مسأله توجه دارند که رسانه‌ها بازوی دیپلماسی عمومی کشورها هستند و همه این کشورها در این پرونده دخیل‌اند. رسانه‌های آمریکایی که این موضوع را دنبال می‌کنند در هر حال بازوی دیپلماسی ایالات متحده آمریکا هستند. فارغ از اینکه وابسته به کدام حزب و نزدیک به کدام حزب باشند،نسبت به این موضوع با حساسیت برخورد می‌کنند.
این کارشناس مسائل سیاسی و مجری تلویزیون ادامه داد: رسانه‌های انگلیسی مثل بی‌بی‌سی، رویترز و سایر رسانه‌های انگلیسی موضوع مذاکرات هسته‌ای ایران را در چارچوب سیاست‌های انگلیس دنبال می‌کنند، رسانه‌های فرانسوی مثل فرانس 24 و خبرگزاری فرانسه هم در چارچوب سیاست‌های فرانسه که یکی از کشورهای دخیل در این بحران ساختگی است، موضوع را دنبال می‌کنند و جزو خبرگزاری‌ها و شبکه‌های فراملیتی تلقی می‌شوند. همچنین رسانه‌های آلمانی، روزنامه‌ها، خبرگزاری‌ها و شبکه‌های رادیو و تلویزیونی روسیه هم همین‌طور؛ بنابراین همه کشورها به گونه‌ای در این ماجرا در چارچوب منافع ملی خودشان عمل کردند و از آنجا که رسانه‌هایشان هم ابزار دیپلماسی عمومی محسوب می‌شوند، به همین دلیل نسبت به این موضوع حساسیت داشتند و تلاش کردند اخبار مذاکرات را به صورت لحظه‌ای در قاب خودشان بگنجانند.
عابدینی یادآور شد:به نظر می‌رسد شگرد و شیوه‌ای که همه رسانه‌ها دنبال می‌کنند در چارچوب سیاست‌هایی است که در داخل سالن مذاکره و روی میز مذاکره بحث می‌شد. رسانه‌های آمریکایی تلاش می‌کنند با بهره‌گیری از تازه‌ترین شگردهای عملیات روانی سعی می‌کنند تا سیاست‌های آمریکا یا تیم مذاکره کننده را به کرسی بنشانند. یا رسانه‌های انگلیسی مثل بی.بی.سی یا رویترز تلاش می‌کنند سیاستی که دولت انگلیس در چارچوب اتاق مذاکره دنبال می‌کرد را پی‌گیری کنند.
وی گفت: ما با یک پدیده‌ای مواجه هستیم، همان‌طور که در سر مذاکره 1+5 یعنی 6 کشور یعنی همان سه به اضافه سه، یعنی سه کشور اروپایی به اضافه آمریکا و چین و روسیه دارای منافع مشترک متفاوتی هستند و دیدگاه‌های متفاوتی دارند این مسأله در قاب رسانه‌های این کشورها هم کاملا مشخص و هویدا بود.
حسن عابدینی در پایان درباره شیوه های خبری رسانه های بین المللی درجریان مذاکرات هسته ای گفت:رسانه‌های بین‌المللی هم به جهت شکل و هم محتوا تلاش کردند تا از تازه‌ترین شگردهای عملیات روانی برای تأثیرگذاری روی مخاطبانشان در حوزه هسته‌ای و مذاکرات استفاده کنند.بهره‌گیری از تحلیل‌ها، استفاده از تمامی فرآورده‌های خبری شامل خبر، گزارش، تحلیل، ارتباط زنده، گفت‌وگوهای دو جانبه و چند جانبه‌ای که در استودیوها برقرار می‌شود و استفاده از مستندها و گرافیک و حتی پرداختن به مسائل حاشیه‌ای که پی‌گیری آن برای مخاطبان کشش بیشتری را ایجاد می‌کند، همه در زمره ابزارهایی بود که این رسانه‌ها از آن استفاده کردند تا پیام‌های خود را به مخاطبان القا کنند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید