صعود با تیم پیرمردها
آفتاب‌‌نیوز : 
اگر چه در این میان برخی از کارشناسان داخلی و حتی بازیکنان تیم ملی گفته اند که احتمال صعود به دور بعد غیر ممکن یا بسیار سخت است ولی کسانی که از این وضعیت منتفع هستند و یا دارای منافعی در تیم ملی کنونی و کادر فنی آن هستند به صورتی قاطع اظهار می دارند که در گروه آسانی قرار گرفته ایم و حتما به دور بعد صعود خواهیم کرد.
این اظهارنظرهای خوش بینانه ولی فاقد کارشناسی در شرایطی صورت می گیرد که روز قبل از قرعه کشی گروه های جام جهانی سایت ورزشی گل به تجزیه و تحلیل دقیق و کامل تیم ایران پرداخته و دلایل ضعف سستی این تیم را بر شمرده بود که در راس آنها از علی دایی نام برده بود.
این یک واقعیت انکار ناپذیر است که تیم فوتبال ایران سلیقه شخصی دادکان است و حتی برانکو و کادر فنی نقش چندانی در آن ندارند و یا نقش آنها به اندازه دادکان نیست به همین دلیل شخص دادکان چنین در مقابل منتقدین و روزنامه نگاران سینه سپر کرده و از این تیم به شدت و به صورتی قاطعانه دفاع می کند.
تیم فوتبال ایران از 2 دسته بازیکن تشکیل شده که این دو دسته هیچ هماهنگی و سنخیتی با هم ندارند. زیرا یک دسته شامل بازیکنان جوان و خوش فکر هستند که می توانند برای تیم ملی مفید و راهگشا باشند. دسته دوم بازیکنان مسن و از کار افتاده ای هستند که به دلیل باند بازی و رابطه ای که با دادکان و دار و دسته او دارند در تیم گنجانیده شده اند که از جمله آنها می توان به علی دایی و یحیی گل محمدی اشاره کرد.
این افراد باید سال ها قبل از تیم ملی بازنشسته شده و جای خود را به چهره های جوان تر و مفیدتر می دادند ولی از آنجا که همه چیز در کشور ما رابطه ای است این افراد هم به دلیل همان روابط در تیم ملی جاخوش کرده و راه را به جوانان مستعد بسته اند.
حال این سوال مطرح است که چگونه می توانیم با تکیه به چنین افرادی در مقابل تیم هایی نظیر پرتغال، آنگولا و مکزیک ایستادگی کنیم؟
البته شواهد امر نشان از این واقعیت دارد، که تیم ملی با این ترکیب و مجموعه قرار نیست برای کسب نتیجه به آلمان برود و باید این تیم را از پیش باخته به حساب آورد مگر این که در ماه های باقی مانده تغییرات اساسی در اعضا و تفکر تیمی به وجود بیاید.
ایران با روندی که پیش گرفته به احتمال قوی به کیسه گل تیم های هم گروهی تبدیل خواهد شد و فقط کسانی برنده این بازی ها خواهند بود که به دنبال منافع مادی هستند. به همین دلیل باید با جرئت اعلام کرد تا وقتی که این وضعیت بر تیم حاکم است امیدی به صعود نیست و آنچه عنوان می شود شعارهایی است که پایه و اساس ندارند و نمی توان به آنها امید بست.
اگر چه در این میان برخی از کارشناسان داخلی و حتی بازیکنان تیم ملی گفته اند که احتمال صعود به دور بعد غیر ممکن یا بسیار سخت است ولی کسانی که از این وضعیت منتفع هستند و یا دارای منافعی در تیم ملی کنونی و کادر فنی آن هستند به صورتی قاطع اظهار می دارند که در گروه آسانی قرار گرفته ایم و حتما به دور بعد صعود خواهیم کرد.
این اظهارنظرهای خوش بینانه ولی فاقد کارشناسی در شرایطی صورت می گیرد که روز قبل از قرعه کشی گروه های جام جهانی سایت ورزشی گل به تجزیه و تحلیل دقیق و کامل تیم ایران پرداخته و دلایل ضعف سستی این تیم را بر شمرده بود که در راس آنها از علی دایی نام برده بود.
این یک واقعیت انکار ناپذیر است که تیم فوتبال ایران سلیقه شخصی دادکان است و حتی برانکو و کادر فنی نقش چندانی در آن ندارند و یا نقش آنها به اندازه دادکان نیست به همین دلیل شخص دادکان چنین در مقابل منتقدین و روزنامه نگاران سینه سپر کرده و از این تیم به شدت و به صورتی قاطعانه دفاع می کند.
تیم فوتبال ایران از 2 دسته بازیکن تشکیل شده که این دو دسته هیچ هماهنگی و سنخیتی با هم ندارند. زیرا یک دسته شامل بازیکنان جوان و خوش فکر هستند که می توانند برای تیم ملی مفید و راهگشا باشند. دسته دوم بازیکنان مسن و از کار افتاده ای هستند که به دلیل باند بازی و رابطه ای که با دادکان و دار و دسته او دارند در تیم گنجانیده شده اند که از جمله آنها می توان به علی دایی و یحیی گل محمدی اشاره کرد.
این افراد باید سال ها قبل از تیم ملی بازنشسته شده و جای خود را به چهره های جوان تر و مفیدتر می دادند ولی از آنجا که همه چیز در کشور ما رابطه ای است این افراد هم به دلیل همان روابط در تیم ملی جاخوش کرده و راه را به جوانان مستعد بسته اند.
حال این سوال مطرح است که چگونه می توانیم با تکیه به چنین افرادی در مقابل تیم هایی نظیر پرتغال، آنگولا و مکزیک ایستادگی کنیم؟
البته شواهد امر نشان از این واقعیت دارد، که تیم ملی با این ترکیب و مجموعه قرار نیست برای کسب نتیجه به آلمان برود و باید این تیم را از پیش باخته به حساب آورد مگر این که در ماه های باقی مانده تغییرات اساسی در اعضا و تفکر تیمی به وجود بیاید.
ایران با روندی که پیش گرفته به احتمال قوی به کیسه گل تیم های هم گروهی تبدیل خواهد شد و فقط کسانی برنده این بازی ها خواهند بود که به دنبال منافع مادی هستند. به همین دلیل باید با جرئت اعلام کرد تا وقتی که این وضعیت بر تیم حاکم است امیدی به صعود نیست و آنچه عنوان می شود شعارهایی است که پایه و اساس ندارند و نمی توان به آنها امید بست.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید