پنج چالش بزرگ صنعت ساختمان
یک عضو هیئت علمی دانشگاه، صنعت ساختمان کشور را دارای مشکلات و مسائل متعددی دانست که مسئولان و صاحب نظران باید به فوریت برای رفع آنها اقدام کنند.
آفتاب‌‌نیوز : مهدی روانشاد نیا، استاد دانشگاه در گفتگو با پیام ساختمان گفت: صنعت ساختمان ما چند چالش تقریبا هم رده دارد که ارتباطی نزدیک و فوریت و ضرورت یکسانی دارند و باید باهم حل وفصل شوند. وی چالش اول صنعت ساختمان را طول کوتاه عمر مفید ساختمان‌ها دانست و گفت: بنا به اعلام مرکز آمار ایران، برای 120 میلیون مترمربع زیربنا در سال 1391 مجوز ساخت صادرشده که اگر قیمت هر متر دو میلیون تومان در نظر گرفته شود، 240 هزار میلیارد تومان می شود، آن هم برای ساختمان هایی که با دیدی خوش بینانه 30 سال عمر مفید دارند.
دکتر روانشاد نیا افزود: البته رقم هایی که برای عمر مفید ساختمان عنوان می شود، متفاوت است و از 25 تا 30 سال یا کمی بیشتر را شامل می شود. حال اگر عمر مفید را 30 سال در نظر بگیریم یعنی 8 هزار میلیارد تومان سالانه استهلاک این سرمایه‌است که از بین می رود. بنابراین اگر یک سال عمر مفید ساختمان‌ها را افزایش دهیم، هشت هزار میلیارد تومان پول به دست آورده ایم و اگر هزینه ساخت ساختمان را متری یک میلیون تومان در نظر بگیریم به معنی این است که هشت میلیون مترمربع می توان اضافه‌تر ساخت. روانشاد نیا با بیان اینکه چالش دوم موجود در صنعت ساختمان، بحث تأمین سرمایه‌است، گفت: صنعت ساختمان در ایران، خصوصی ترین صنعت کشور است درحالی که در بسیاری از جاهای دنیا و حتی کشورهای پیش رفته، اتفاقا دولتی ترین صنعت محسوب می شود. وی افزود: قانون اساسی به دولت و حکومت برای تأمین مسکن مردم تکلیف کرده و لابد بخشی از این تکلیف هم تأمین مالی است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان اینکه در تأمین مالی نباید روی یک روش تمرکز کنیم گفت: باید به سبدی از روش‌های تأمین مالی فکر کنیم که در آن هم تسهیلات باشد و هم صندوق های زمین و مسکن، قراردادهای مشارکتی که مردم منعقد می کنند و در تأمین مالی سهم دارد و سایر روش‌ها. وی تأکید کرد: ما باید به فکر ترکیبی از روش های تأمین مالی باشیم تا هرگاه متقاضی مراجعه کرد با انواع گزینه های تأمین مالی مواجه شود.
این استاد دانشگاه چالش سوم صنعت ساختمان را عدم تداوم زنجیره ساخت و تأمین مسکن و ساختمان ذکر کرد و گفت: در این سیستم با صنعتی مواجه ایم که کسی مسئولیت نمی پذیرد، سودجویی در آن مثل همه فعالیت های اقتصادی حاکم است، مکانیزم های درستی در آن به وجود نیامده و درنتیجه کیفیت ساخت ساختمان تحت تأثیر قرارگرفته و اکنون شاهد افت کیفیت هستیم.
وی علل بسیاری از مشکلات موجود را عدم مدیریت درست زنجیره تأمین ساختمان و مسکن دانست و گفت: اکنون تولیدکننده مصالح، شهرداری، نظام مهندسی و سازنده هرکدام کار خود‌شان را می کنند. درنهایت هم آن ساختمان به خریدار و بهره بردار می رسد، ولی بخش بهره برداری هم به حال خود رهاشده و کسی متولی و مسئول بهره برداری از ساختمانی که قرار است 30 سال مورداستفاده قرار گیرد نیست. روانشادنیا دلیل عدم راه اندازی بخش «بهره برداری حرفه ای از ساختمان» در کشور را، همان دلایلی عنوان کرد که به موجب آنها هنوز به شناسنامه فنی و ملکی و نیز بیمه تضمین کیفیت، علیرغم تصریح در قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان، عمل نشده‌است. وی افزود: اکنون خریدار خانه ای را می خرد که نه می داند سازه‌اش چیست، نه مشخصات آن را می داند و نه اینکه چگونه باید نگهداری شود. این مدرس دانشگاه آخرین حلقه زنجیره تأمین ساختمان و مسکن را بازیافت مصالح عنوان کرد و گفت: در آخر هم می توان مصالح را بازیافت و استفاده مجدد کرد که ما این کار را هم نمی کنیم.
وی در خصوص چالش بعدی صنعت ساختمان گفت: برآورد شده که 124 میلیارد دلار در کشور سالانه مصرف انرژی داریم که 35 تا 40 درصد آن در صنعت ساختمان است که البته تلفات آن هم خیلی زیاد است. وی افزود: دقت کنید که رقم 124 میلیارد دلار مصرف سالانه انرژی در کشور از 240 هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری سالیانه بیشتر است.
وی چالش پنجم صنعت ساختمان کشور را چالش محیط زیست ذکر کرد و گفت: این چالش را نباید دست کم گرفت چراکه به اندازه هرکدام از بقیه مشکلات وزن دارد. وی با تأکید بر اینکه «صنعت ساختمان ما به شدت در حال آسیب زدن به محیط زیست است» گفت: ما داریم منابع را به بدترین نحو ممکن مصرف می کنیم. جالب است بدانید برای گرفتن گواهینامه لید (LEED) در کشورهای پیشرفته، ساختمان باید محل ذخیره آب باران داشته باشد تا مثلا آب برای آبیاری باغچه و یا آب فلاش تانک سرویس بهداشتی را تأمین کند، امری که حتی در همین تهران هم امکان پذیر است ولی الآن آب های سطحی فقط باعث سیلاب می‌شوند.
دکتر روانشاد نیا افزود: البته رقم هایی که برای عمر مفید ساختمان عنوان می شود، متفاوت است و از 25 تا 30 سال یا کمی بیشتر را شامل می شود. حال اگر عمر مفید را 30 سال در نظر بگیریم یعنی 8 هزار میلیارد تومان سالانه استهلاک این سرمایه‌است که از بین می رود. بنابراین اگر یک سال عمر مفید ساختمان‌ها را افزایش دهیم، هشت هزار میلیارد تومان پول به دست آورده ایم و اگر هزینه ساخت ساختمان را متری یک میلیون تومان در نظر بگیریم به معنی این است که هشت میلیون مترمربع می توان اضافه‌تر ساخت. روانشاد نیا با بیان اینکه چالش دوم موجود در صنعت ساختمان، بحث تأمین سرمایه‌است، گفت: صنعت ساختمان در ایران، خصوصی ترین صنعت کشور است درحالی که در بسیاری از جاهای دنیا و حتی کشورهای پیش رفته، اتفاقا دولتی ترین صنعت محسوب می شود. وی افزود: قانون اساسی به دولت و حکومت برای تأمین مسکن مردم تکلیف کرده و لابد بخشی از این تکلیف هم تأمین مالی است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان اینکه در تأمین مالی نباید روی یک روش تمرکز کنیم گفت: باید به سبدی از روش‌های تأمین مالی فکر کنیم که در آن هم تسهیلات باشد و هم صندوق های زمین و مسکن، قراردادهای مشارکتی که مردم منعقد می کنند و در تأمین مالی سهم دارد و سایر روش‌ها. وی تأکید کرد: ما باید به فکر ترکیبی از روش های تأمین مالی باشیم تا هرگاه متقاضی مراجعه کرد با انواع گزینه های تأمین مالی مواجه شود.
این استاد دانشگاه چالش سوم صنعت ساختمان را عدم تداوم زنجیره ساخت و تأمین مسکن و ساختمان ذکر کرد و گفت: در این سیستم با صنعتی مواجه ایم که کسی مسئولیت نمی پذیرد، سودجویی در آن مثل همه فعالیت های اقتصادی حاکم است، مکانیزم های درستی در آن به وجود نیامده و درنتیجه کیفیت ساخت ساختمان تحت تأثیر قرارگرفته و اکنون شاهد افت کیفیت هستیم.
وی علل بسیاری از مشکلات موجود را عدم مدیریت درست زنجیره تأمین ساختمان و مسکن دانست و گفت: اکنون تولیدکننده مصالح، شهرداری، نظام مهندسی و سازنده هرکدام کار خود‌شان را می کنند. درنهایت هم آن ساختمان به خریدار و بهره بردار می رسد، ولی بخش بهره برداری هم به حال خود رهاشده و کسی متولی و مسئول بهره برداری از ساختمانی که قرار است 30 سال مورداستفاده قرار گیرد نیست. روانشادنیا دلیل عدم راه اندازی بخش «بهره برداری حرفه ای از ساختمان» در کشور را، همان دلایلی عنوان کرد که به موجب آنها هنوز به شناسنامه فنی و ملکی و نیز بیمه تضمین کیفیت، علیرغم تصریح در قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان، عمل نشده‌است. وی افزود: اکنون خریدار خانه ای را می خرد که نه می داند سازه‌اش چیست، نه مشخصات آن را می داند و نه اینکه چگونه باید نگهداری شود. این مدرس دانشگاه آخرین حلقه زنجیره تأمین ساختمان و مسکن را بازیافت مصالح عنوان کرد و گفت: در آخر هم می توان مصالح را بازیافت و استفاده مجدد کرد که ما این کار را هم نمی کنیم.
وی در خصوص چالش بعدی صنعت ساختمان گفت: برآورد شده که 124 میلیارد دلار در کشور سالانه مصرف انرژی داریم که 35 تا 40 درصد آن در صنعت ساختمان است که البته تلفات آن هم خیلی زیاد است. وی افزود: دقت کنید که رقم 124 میلیارد دلار مصرف سالانه انرژی در کشور از 240 هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری سالیانه بیشتر است.
وی چالش پنجم صنعت ساختمان کشور را چالش محیط زیست ذکر کرد و گفت: این چالش را نباید دست کم گرفت چراکه به اندازه هرکدام از بقیه مشکلات وزن دارد. وی با تأکید بر اینکه «صنعت ساختمان ما به شدت در حال آسیب زدن به محیط زیست است» گفت: ما داریم منابع را به بدترین نحو ممکن مصرف می کنیم. جالب است بدانید برای گرفتن گواهینامه لید (LEED) در کشورهای پیشرفته، ساختمان باید محل ذخیره آب باران داشته باشد تا مثلا آب برای آبیاری باغچه و یا آب فلاش تانک سرویس بهداشتی را تأمین کند، امری که حتی در همین تهران هم امکان پذیر است ولی الآن آب های سطحی فقط باعث سیلاب می‌شوند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید