طرح سه ماده ای البرادعی برای نجات جهان
آفتاب‌‌نیوز : 
وی در مراسم دریافت جایزه در اسلو پایتخت نروژ سخن می گفت، اظهار کرد: باید اطمینان یابیم که کشورهای بیشتری این سلاح های مرگبار را به دست نیاورند. باید شاهد برداشتن گام هایی مثبت به سمت خلع سلاح هسته ای از سوی کشورهای دارای سلاح هسته ای باشیم.
باید یک روش امنیتی اتخاذ کنیم که بر مبنای باز دارندگی هسته ای نباشد.
البرادعی که با آژانسی که سرپرستی آن را به عهده دارد، به طور مشترک جایزه را دریافت کرد، برای دستیابی به این اهداف طرحی سه ماده ای ارایه کرد.
وی توضیح داد: نخست باید با محافظت از تاسیسات هسته ای، حافظت از منابع قوی رادیو اکتیو، آموزش نیروهای اجرا کننده قانون و کنترل مرزها، مواد هسته ای و رادیولوژیک از دسترسی گروه های افراطی دور نگه داشته شود. در چهار سال گذشته آژانس بین المللی انرژی اتمی شاید حدود 50 درصد کار را انجام داده باشد اما این سرعت کار کافی نیست زیرا ما با زمان در مسابقه هستیم.
البرادعی گفت: دوم، باید کنترل سخت تری در عملیات تولید مواد هسته ای که می تواند در ساخت سلاح مورد استفاده قرار گیرد، اعمال شود این کنترل باید توسط چند کشور انجام شود و در انحصار یک کشور نباشد.
طرح من قرار است با قراردادن یک منبع ذخیره سوخت تحت نظارت آژانس آغاز شود به طوری که همه کشورها مطمئن باشند که سوخت مورد نیاز خود را برای مقاصد صلح آمیز دریافت خواهند کرد.
سوم اینکه تلاش ها برای خلع سلاح هسته ای باید تسریع شود. وی متذکر شد: هنوز هشت یا نه کشور دارای سلاح هسته ای در سطح جهان وجود دارند و ما هنوز 27 هزار کلاهک هسته ای در سطح جهان داریم. البرادعی با پیشنهاد اینکه کشورهای دارای سلاح هسته ای نقش راهبردی اختصاص داده شده به این سلاح ها را کاهش دهند، افزود: معتقدم که این 27 هزار کلاهک خیلی زیاد است.
اما حتی این گام های مثبت که برداشته شده کافی نیست. وی با درخواست از جهانیان برای در پیش گرفتن برادری، صبوری و حفظ حرمت در زندگی که تمام انسان های مذهبی به آن معتقدند، تصریح کرد: قسمت مشکل کار آن است که چگونه فضایی ایجاد کنیم که در آن سلاح هسته ای نیز مانند برده داری یا نسل کشی، تابو یا ناهنجاری تلقی شود. تصور کنید اگر کشورهای جهان تا جایی که در توان دارند برای ساخت سلاح های جنگی هزینه کنند، چه اتفاقی خواهد افتاد.
دنیایی را که در آن هر انسانی در آزادی و بزرگی زندگی کند تصور کنید دنیایی را که در آن از مردن کودکی که در دارفور یا ونکوور در کشور درگیر جنگ سودان ـ یکی از فقیر ترین مناطق جهان ـ همانقدر اشک بریزیم که از مردن کودکی در کانادا یکی از کشورهای مرفه جهان می ریزیم. دنیایی را مجسم کنید که تفاوت ها و اختلاف نظرهایمان را از طریق دیپلماسی و گفت و گو و نه از طریق بمب یا گلوله حل کنیم.
تصور کنید اگر تنها بمب هسته ای باقیمانده را در موزه بگذاریم و باز تصور کنید میراثی را که برای کودکانمان می گذاریم. تصور کنید چنین دنیایی در دستان ماست.
وی در مراسم دریافت جایزه در اسلو پایتخت نروژ سخن می گفت، اظهار کرد: باید اطمینان یابیم که کشورهای بیشتری این سلاح های مرگبار را به دست نیاورند. باید شاهد برداشتن گام هایی مثبت به سمت خلع سلاح هسته ای از سوی کشورهای دارای سلاح هسته ای باشیم.
باید یک روش امنیتی اتخاذ کنیم که بر مبنای باز دارندگی هسته ای نباشد.
البرادعی که با آژانسی که سرپرستی آن را به عهده دارد، به طور مشترک جایزه را دریافت کرد، برای دستیابی به این اهداف طرحی سه ماده ای ارایه کرد.
وی توضیح داد: نخست باید با محافظت از تاسیسات هسته ای، حافظت از منابع قوی رادیو اکتیو، آموزش نیروهای اجرا کننده قانون و کنترل مرزها، مواد هسته ای و رادیولوژیک از دسترسی گروه های افراطی دور نگه داشته شود. در چهار سال گذشته آژانس بین المللی انرژی اتمی شاید حدود 50 درصد کار را انجام داده باشد اما این سرعت کار کافی نیست زیرا ما با زمان در مسابقه هستیم.
البرادعی گفت: دوم، باید کنترل سخت تری در عملیات تولید مواد هسته ای که می تواند در ساخت سلاح مورد استفاده قرار گیرد، اعمال شود این کنترل باید توسط چند کشور انجام شود و در انحصار یک کشور نباشد.
طرح من قرار است با قراردادن یک منبع ذخیره سوخت تحت نظارت آژانس آغاز شود به طوری که همه کشورها مطمئن باشند که سوخت مورد نیاز خود را برای مقاصد صلح آمیز دریافت خواهند کرد.
سوم اینکه تلاش ها برای خلع سلاح هسته ای باید تسریع شود. وی متذکر شد: هنوز هشت یا نه کشور دارای سلاح هسته ای در سطح جهان وجود دارند و ما هنوز 27 هزار کلاهک هسته ای در سطح جهان داریم. البرادعی با پیشنهاد اینکه کشورهای دارای سلاح هسته ای نقش راهبردی اختصاص داده شده به این سلاح ها را کاهش دهند، افزود: معتقدم که این 27 هزار کلاهک خیلی زیاد است.
اما حتی این گام های مثبت که برداشته شده کافی نیست. وی با درخواست از جهانیان برای در پیش گرفتن برادری، صبوری و حفظ حرمت در زندگی که تمام انسان های مذهبی به آن معتقدند، تصریح کرد: قسمت مشکل کار آن است که چگونه فضایی ایجاد کنیم که در آن سلاح هسته ای نیز مانند برده داری یا نسل کشی، تابو یا ناهنجاری تلقی شود. تصور کنید اگر کشورهای جهان تا جایی که در توان دارند برای ساخت سلاح های جنگی هزینه کنند، چه اتفاقی خواهد افتاد.
دنیایی را که در آن هر انسانی در آزادی و بزرگی زندگی کند تصور کنید دنیایی را که در آن از مردن کودکی که در دارفور یا ونکوور در کشور درگیر جنگ سودان ـ یکی از فقیر ترین مناطق جهان ـ همانقدر اشک بریزیم که از مردن کودکی در کانادا یکی از کشورهای مرفه جهان می ریزیم. دنیایی را مجسم کنید که تفاوت ها و اختلاف نظرهایمان را از طریق دیپلماسی و گفت و گو و نه از طریق بمب یا گلوله حل کنیم.
تصور کنید اگر تنها بمب هسته ای باقیمانده را در موزه بگذاریم و باز تصور کنید میراثی را که برای کودکانمان می گذاریم. تصور کنید چنین دنیایی در دستان ماست.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید