گلایه های احمدرضا عابدزاده از همبازیان سابقش پس از عمل جراحی
اوضاع و احوال اين روزهاي احمدرضا عابدزاده چطور است؟
خوبم! دو، سه روز ديگر بخيه‌هاي جراحي را مي‌كشم و كم‌كم بايد به فكر تقويت عضلات پا و زانوي چپ باشم.
چند روز است به باشگاه بدنسازي مي‌رويد؟
فكر كنم از چهارشنبه.
3 روز بعد از جراحي؟
با پاي چپ كاري نكردم. ورزشم را طوري انجام مي‌دهم كه فشاري به زانوي جراحي شده وارد نشود.
با عصا حركت مي‌كنيد؟
نه، عصا را هم از چهارشنبه كنار گذاشته‌ام.
پزشك‌تان نگفت بعد از جراحي 5-4 ساعته بايد مدت بيشتري استراحت مطلق داشته باشيد؟
شرايط
فيزيكي آدم‌ها متفاوت است. خود ما هستيم كه با شيوه فكر كردن، روحيه‌مان
را مي‌سازيم. خود ما هستيم كه با شيوه زندگي و ورزش، شرايط جسماني‌مان را
مي‌سازيم. من بيشتر از 32، 33 سال است سنگين و فشرده ورزش مي‌كنم و
نمي‌توانم چند روز ورزش نكنم. عضلاتم عادت دارد حركت كند. داخل پرواز
آمريكا تا امارات و سپس ايران وقتي چند ساعت مي‌نشينم، اذيت مي‌شوم و
مجبورم داخل خود هواپيما شكم و شنا بزنم، حركات كششي و نرمشي انجام بدهم تا
دوباره بتوانم با آرامش روي صندلي‌ام بنشينم. مسلماً اگر اين تمرينات را
نداشتم، شرايط فيزيكي‌ام طوري نبود كه 3 روز بعد از يك جراحي سنگين به
باشگاه بروم. احتمالاً بايد 2 هفته از جايم تكان نمي‌خوردم. پزشكانم نيز
شرايط جسمي‌ام را مي‌دانستند و مي‌گويند با رعايت جوانب امر، هر طور صلاح
مي‌دانم، كار كنم.
دوستان و همبازيان‌تان جوياي احوال‌تان بوده‌اند؟
يكسري لطف داشتند و تماس گرفتند و احوال پرسيدند، يكسري هم اعتقادي به اين كار نداشتند و گرفتار كارهاي خودشان بودند.
دلخور به نظر مي‌رسيد.
(خنده) برايم اهميتي ندارد
يك آدم بي‌معرفت بخواهد حالم را بپرسد يا نپرسد. من كه حالم خوب است. از
آنهايي كه شعور لازم را ندارند، ناراحت نمي‌شوم چون مي‌دانم شعورشان كم است
و دست خودشان هم نيست!
يادتان مانده روز اول چه كساني جوياي احوال شدند؟
خيلي‌ها
بودند و مسلماً اسم بسياري از دوستان از قلم مي‌افتد. از كريم باقري، حميد
استيلي و مهدي رحمتي گرفته تا حبيب كاشاني كه بارها لطف كردند و احوالپرس
بودند. در اين 30 سال گذشته به قدري دوست و همبازي داشته‌ام كه تعدادشان از
دستم دررفته و همين‌جا از همه آنهايي كه محبت داشتند، تشكر مي‌كنم.
از طرف وزارت ورزش و فدراسيون فوتبال چطور؟ نماينده‌اي يا مقامي سراغ‌تان را گرفت؟
حتي يك نفر هم تماس نداشت.
تمام اين مشكلات ايجاد شده براي شما به خاطر تيم ملي و نام ايران بوده، چطور بعد از جراحي، احوالي نمي‌پرسند؟
به زعم آنها من دروازه‌بان تيم كشوري ديگر بوده‌ام و تمام بار فوتبال در چند دهه اخير به دوش اين دوستان بوده است.
افشين پيرواني به عنوان مدير تيم ملي و همبازي و دوست قديمي‌تان چطور؟
نه، سر افشين خيلي شلوغ بوده و يادش رفته. ضمناً بياييد بحث را عوض كنيم.
شنيده‌اي بي‌پولي پرسپوليس كار را به اعتصاب بازيكنان هم كشانده است؟
بي‌خبر
نيستم. مگر مي‌شود از شرايط فوتبال و باشگاه‌ها بي‌خبر باشم؟ فقط بايد
بگويم براي ورزش كشورمان، براي فوتبال ايران زشت است كه شرايط پرسپوليس با
ميليون‌ها هوادار اين‌چنين باشد. تيم‌هاي پرطرفدار شأن و منزلت دارند، از
پرسپوليس و استقلال گرفته تا تراكتورسازي، ملوان و همه تيم‌هاي پرطرفدار
ديگر. واقعاً شرم‌آور است بازيكن پرسپوليس در رختكن بخوابد چون باشگاه پول
ندارد براي او جايي اجاره كند. جايگاه پرسپوليس اين نيست و از سوء
مديريت‌ها، شرايط بسيار اسفناك شده است.
راه چاره چيست؟
دولت و مجلس بايد به اين موضوع ورود
كنند تا مشكلات ريشه‌كن شود. در عين حال پرسپوليس به مديريتي قوي احتياج
دارد كه مدير خوب كم نيست اما به كار گرفته نمي‌شود. به عنوان مثال حبيب
كاشاني گزينه مناسب و امتحان‌پس‌داده‌اي است كه مي‌توانست خيلي از
بحران‌هاي پرسپوليس را از بين ببرد. متولي باشگاه پرسپوليس مسئول تأمين
نيازهاي مالي باشگاه به شمار مي‌رود و اميدوارم هرچه سريع‌تر اين تيم بزرگ
را از اين شرايط خجالت‌آور خارج كند.
به لحاظ فني به آينده پرسپوليس اميدوار هستي؟
چرا
نباشم؟ اما يادمان باشد هر كاري به يكسري مقدمات و زمينه‌ها نيازمند است.
بهترين پزشك دنيا بدون لوازم كار، نمي‌تواند حتي يك آمپول تزريق كند چه رسد
به جراحي! پرسپوليس بايد اول مشكلات مالي‌اش را برطرف كند.
