آفتابنیوز : امروزه با توجه به اینکه نگاه دولت به بخش خصوصی پررنگتر شده است، نقش مدارس غیرانتفاعی نیز افزایش یافته و خانوادهها در این فکر هستند باید کدام مدرسه را برای تحصیل فرزندشان انتخاب کنند؛ مدارس دولتی یا غیرانتفاعی.
اما آنچه که هنوز در بین بسیاری از خانوادهها و کارشناسان در مورد آن اتفاق نظر ایجاد نشده این است که بچهها به مدارس غیرانتفاعی بروند، پول بیشتری بدهند و مهارتهای مختلفی را یاد بگیرند یا اینکه مدارس دولتی بچهها را جامعهپذیرتر و با جامعه سازگارتر میکند.
در مدارس غیرانتفاعی عدالت آموزشی برقرار شود
سیدعظیم اسماعیلزاده کارشناس مسائل آموزشی در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه باید عدالت آموزشی در مدارس غیرانتفاعی همچون مدارس دولتی برقرار باشد، اظهار کرد: سیاست وزارت بر این است که مدارس خاص کمتر شوند و معلمان خوب در مدارس دولتی حضوری پررنگتر داشته باشند.
وی تصریح کرد: چند وقتی است که معلمان در مدارس کشور به آموزشگاههای دولتی میروند و علت این امر که بسیاری از دانشآموزان مدارس دولتی در آزمونهای تیزهوشان و نمونه دولتی قبول میشوند نیز همین است.
اسماعیلزاده با اشاره به اینکه مدارس غیردولتی باید در راستای تبلیغات خود به دانشآموزان سرویسدهی کنند، خاطرنشان کرد: سیاست مدارس در برنامه سالانه مدیر مدرسه قرار دارد و باید اجرایی شود، در آموزشگاههای غیردولتی باید نظارت بیشتری از سوی شورای ارزیابی عملکرد مدارس صورت بگیرد و موارد به آنها تذکر داده شود.
مدارس غیرانتفاعی باید وجه دریافتی را در راستای آموزش به کار بگیرند
نقی شادمان رئیس اداره ارزیابی عملکرد ادارهکل آموزش و پرورش فریدونکنار در گفتوگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: به دنبال آن هستیم تا به بهترین شکل به خانوادهها خدماتدهی کنیم و کیفیت آموزشی را بالا ببریم.
وی تصریح کرد: در مدارس دولتی و غیرانتفاعی باید به فکر آموزش و تربیت دانشآموزان باشیم و مدارس غیرانتفاعی نیز به دلیل دریافت وجه باید توجه بیشتری به آموزشها داشته باشند.
این مسئول با اشاره به اینکه مدارس غیرانتفاعی باید وجه را در راستای آموزش نه منافع شخصی به کار بگیرند و در مدارس دولتی نیز معلمان این فرصت را دارند در کلاسهای کمجمعیت بازدهی بالاتری داشته باشند.
به گزارش ایسنا، نکته مهم در مدارس غیرانتفاعی تبلیغات هر روزه آنان در برابر رنگ بیلعاب مدارس دولتی است به گونهای که نوعی چشم و همچشمی برای خانوادهها در این زمینه ایجاد کرده است و از سویی نیز سرخوردگی فرزندان و والدین در عدم حضور در این مدارس میرود تا به یکی از چالشهای اساسی اجتماعی و آموزشی در ایران تبدیل شود.
استفاده از فرهنگیان بازنشسته و یا افرادی که برای حضور در کلاسها دورههای ویژه را نگذراندهاند و نیز مبالغ کلان برای تبلیغات رنگارنگ از دیگر آسیبهای مدارس غیرانتفاعی است که در کنار همه اینها به اختلاف طبقاتی دامن زده و حتی عدالت آموزشی را نیز سوال میبرد.
ضعف بخش دولتی زمینهساز ایجاد مدارس غیرانتفاعی
عضو کمیسیون تحقیقات و آموزش مجلس شورای اسلامی نیز در این باره به ایسنا گفت: مدارس غیردولتی به جهت مشارکت مردم در امور آموزش و پرورش ایجاد شد تا بتواند با پرداخت شهریه به بخشی از نیازهای آموزشی پاسخ دهد.
عبدالوحید فیاضی با تاکید بر اینکه به دلیل نداشتن توان کافی در آموزش و پرورش برای تامین هزینههای مدارس، مدارس غیردولتی در دستور کار قرار گرفت، افزود: پیشبینی آموزش و پرورش این بود که بتواند در کنار تامین هزینهها سطح بالاتری از خدمات آموزشی را ارائه کند.
وی یادآور شد: بخش غیردولتی به دنبال ضعف و عدم توانایی بخش دولتی وارد عرصه میشود تا بتواند ضعیفهای بخش دولتی را پوشش دهد و از سویی در سیستم آموزش و پرورش، این مجموعه توان جذب تمامی دانشآموزان جامعه را نیز ندارد بنابراین این مدارس با قوانین مربوط به خود مجوز گرفتند.
حضور 12 درصد جمعیت دانشآموزی ایران در مدارس غیرانتفاعی
نماینده مردم نور و محمودآباد در مجلس شورای اسلامی با اعلام اینکه امروز 10 تا 12 درصد جمعیت دانشآموزی کشور در مدارس غیرانتفاعی جذب شدهاند، بیان کرد: این میزان رقم بالایی است که باید به آن توجه کرد.
وی با تاکید بر اینکه مدارس غیردولتی توان رقابتی دارند و به نظر میرسد باید خروجی موفقتری داشته باشند، اظهار کرد: در این میان برخی مدارس غیرانتفاعی که با هدف اقتصادی تشکیل شدند و نگاه بنگاه اقتصادی به مدارس داشتند در این بخش آسیب به شمار میروند.
فیاضی با اشاره به اینکه اگر این شیوه در مدارس غیرانتفاعی ادامه یابد آسیب در بخش آموزشی ایجاد میشود، عنوان داشت: اگرچه ممکن است تعداد این مدارس زیاد نباشد اما هم کیفیت خدمات آموزشی و نیز حقوق معلمان در این مدارس پایین است.
مدارس غیرانتفاعی= شهریه بالا + دستمزد پایین + آموزش بدون نظارت
وی با اعلام اینکه یکی از دیگر از آسیبهای مدارس غیرانتفاعی در شهریههای بسیار زیاد این مدارس در تهران و برخی شهرستانها است، افزود: شهریههای دریافتی در این مدارس باید براساس قانون و با نظارت باشد که این مهم رعایت نمیشود درحالی که شورای نظارت در وزارتخانه و استانها باید بر میزان شهریهها نظارت کنند.
وی بیان کرد: به عنوان مثال در تهران شهریهها از 12 میلیون تومان و دربرخی مدارس به 23 میلیون تومان نیز میرسد در حالی که این مدارس در شهرستانها 1.5 تا دو میلیون تومان شهریه دریافت میکنند.
این مسئول تاکید کرد: این مدارس در صورت عدم نظارت بر شهریهها و کیفیت آموزشی عدالت آموزشی را زیر سوال برده و ممکن است فاصله طبقاتی ایجاد کنند.