آفتابنیوز : زندهیاد ناصر حجازی هم جزو گزینهها بود و البته دوره بازیگری او از دهه 40 آغاز شد و اواسط دهه 60 پایان یافت. به همین بهانه با احمدرضا عابدزاده گفتوگویی انجام دادیم که میخوانید:
برنامه 90 را تماشا كردي؟
نه!
چطور؟
من ساعت 11، 11:30 شب ميخوابم، قبلش هم خانواده از تلويزيون سريال تماشا ميكنند.
شما هم سريالها را ميبيني؟
شايد نگاهي بيندازم ولي اصولاً از ساعت 9 شب تا زمان خواب به كارهاي شخصيام ميرسم؛ كتاب ميخوانم، زبان كار ميكنم، براي كتاب زندگيام نتبرداري ميكنم و با گوشي موبايلم مشغولم (خنده).
قصد داري كتاب زندگيات را منتشر كني؟
براي سالهاي آينده بله. كتاب كار دارد. بايد جامع و جذاب باشد تا مخاطب از خواندش پشيمان نشود، البته بايد اسپانسر هم پيدا كنم چون كاغذ و چاپ گران است و نميخواهم قيمت كتاب بالا باشد تا هركسي علاقهمند بود راحت آن را تهيه كند.
صحبت درباره نظرسنجي برنامه 90 بود، شما چه زماني متوجه قضيه شدي؟
صبح ديروز از خواب بيدار شدم، ديدم كلي پيام تبريك برايم فرستادهاند، پيام اول را باز كردم ديدم يكي از رفقا نوشته داداشي تبريك ميگم! به خودم گفتم چي را تبريك گفته (خنده) تا پيامهاي بعدي را خواندم قبل از ظهر رفتم فيزيوتراپي و همان جا يك پيام نوشتم و در صفحه اينستاگرام خودم منتشر كردم.
پيام خوبي بود كه در آن نوشتيد ناصر حجازي بزرگ ماست و در قلبم جا دارد.
من بازيهاي ناصرخان را ديده بودم و ايشان را دوست داشتم. بعدها كه با ايشان از نزديك رابطه پيدا كردم متوجه شدم ناصرخان حجازي يك انسان باشخصيت و درستكار است. حجازي آدمي بود كه وقتي او را از نزديك ميشناختي، ناخودآگاه در قلبت مينشست. آدم خوب به ديگران انرژي مثبت ميدهد و نميتوان چنين آدمهايي را دوست نداشت. او بزرگ بود و بزرگ خواهد ماند. من مرحوم دهداري، سيروس قايقران عزيز و خيلي از بزرگان بااخلاق را كه ميشناختم دوست دارم و هميشه اعتقاد دارم بايد احترام بزرگتر را حفظ كرد و بزرگاني مثل همين ناصرخان حجازي را ديدهام كه به كوچكترها و جوانترها هم خيلي احترام ميگذاشتند. به هر حال همه ميدانيم احترام، احترام ميآورد و اين دنيا ارزش ندارد كه دنبال رنجاندن و زخم زدن به هم باشيم.
با اطلاع از خبر انتخابت توسط مردم چه احساسي پيدا كردي؟
نميتوانم بگويم سورپرايز شدم چون سالهاست مردم نسبت به من لطف دارند. ميتوانم بگويم حس خوبي سر صبح به من دست داد بابت محبت مردم. آنها ميدانند من در دوره بازيگري با جان و دل برايشان بازي كردم. براي مهار توپ هيچ وقت سلامتيام را در اولويت نگذاشتم و براي حراست از دروازه سرم را هم جلوي توپ گذاشتم چه برسد به پاها و زانوهايم. فقط ميتوانم از اين عزيزان سپاسگزاري كنم و صميمانه بگويم دوستشان دارم.
منبع:خبرآنلاین