کنسرت موسيقی کودکان بم در تالار وحدت

سعيد غفاری، آهنگساز جوان حوزه کودک و نوجوان، سرپرستی و رهبری اين گروه ۵۵ نفره را برعهده داشت که در آن ترکيبی از کودکان بم ( ۱۵ نفر) و کودکانی که در آموزشگاه پارس و زير نظر ناصر نظر آموزش می بينند، به اجرای برنامه پرداختند.

اعضای بمی حاضر در اين گروه که عمده آنها را دختران جوان و نوجوان تشکيل می دادند، با لباسهای فرم زرشکی از ساير افراد گروه قابل تشخيص بودند و در ضمن اجرا با خواندن و نواختن فلوت ريکوردر و نيز زيلوفون گروه را همراهی می کردند.

علاوه بر نوازندگان "سوپرانو ريکوردر" ( ۱۰ نوازنده )، "تنور ريکوردر"( سه نوازنده)، "باس ريکوردر"( يک نوازنده ) و گروه کر ( ۲۱ خواننده ) چهار نوازنده بزرگسال هم گروه را با نواختن سازهای پيانو، دف و کمانچه ، تمبک و پرکاشن همراهی می کردند.

اعضای گروه در طول اجرای دوساعته خود ۱۴ قطعه را اجرا کردند که چهار قطعه فولکلور رشيد خان، دختر بوير احمدی، درنه جان و هی جار هم در زمره اين قطعات بودند. به جز چند قطعه، عمده قطعات از فضای ريتميک و شاد کودکانه برخوردار بود و هماهنگی گروه کر با گروه نوازندگان بمی نشان می داد که برای آماده کردن گروه و اجرای درست قطعات تلاش فراوانی صورت گرفته است.

در اجرای برخی از قطعات ( مثل قطعات کودک کار و سلام) فيلم يا اسلايدی نيز در پشت گروه به نمايش درمی آمد تا جلوه بيشتری به کار ببخشد.

از جمله قطعاتی که در اين برنامه اجرا شد قطعه ای به نام "به اميد شادی" بود که اوسويی، معلم دبستانهای ژاپن آن را پس از زلزله کوبه ژاپن در سال ۱۹۹۵ ساخت و اين گروه نيز با گذاردن شعری بر اين کار و تنظيمی تازه آن را اجرا کرد.

بنا به گفته يکی از اعضای گروه نسخه بمی اين اجرا به ژاپن برده شد و کودکان ژاپنی را، به رغم آشنا نبودن آنها با شعر فارسی، تحت تاثير قرار داد و آنها نيز ترانه ای ساختند که قرار است به صورت مشترک روی آن کار شود و تحت عنوان ترانه همدلی، صلح و انسانيت به اجرا درآيد.

اشعار برخی از قطعات هم به بازگشت زندگی به بم و نيز تشويق کار و کوشش در اين منطقه می پرداخت که روزهای رنگی ، بارون می آد توی بم و و نيز قطعه ای بر اساس شعر حافظ از جمله آنها بود.

کنسرت موسيقی کودکان بم با حمايت انجمن کودکان کار و نيز همکاری آموزشگاه موسيقی پارس، که جدی ترين آموزشگاه موسيقی کودکان در ايران است، به اجرا در آمد.

عمده قطعات از فضای ريتميک و شاد کودکانه برخوردار بود و هماهنگی گروه کر با گروه نوازندگان بمی نشان می داد که برای آماده کردن گروه و اجرای درست قطعات تلاش فراوانی صورت گرفته است .

اين انجمن پس از وقوع زلزله بم فعاليت خود را با حمايت روانی، اجتماعی از کودکان و خانواده های آسيب ديده بم آغاز کرد که يکی از فعاليتهای آن آموزشهای هنری، از جمله موسيقی و سرود به کودکان بم بود.

سعيد غفاری که رهبری گروه را بر عهده داشت، خود می گويد که پس از زلزله بم به آن شهر رفت و به آموزش موسيقی به کودکان بمی پرداخت و همزمان برخی از معلمان بمی را نيز با اصول اوليه آموزش موسيقی آشنا کرد تا در غياب وی نيز بتوانند به ديگر کودکان علاقه مند به يادگيری موسيقی، آموزش دهند.

گروه موسيقی کودکان بم پس از شش ماه آموزش ساز و آشنايی با اصو ل اوليه گروه خوانی، نخستين کنسرت خود را در شهريور ۱۳۸۳ در ميان ويرانه های بم به مناسبت جشن خرما، در چادر انجمن حمايت از کودکان کار برگزار کردند.

پس از آن، اين گروه چندين بار در مناسبتهای گوناگون درشهرهای تهران ، بم و رفسنجان کنسرت برگزار کرده اند، که اجرای کنسرتی در نخستين سالگرد زلزله بم در خانه هنرمندان تهران، از جمله آنها بود.

پيش از اين گروه ، گروه ديگری از کودکان بم نيز تحت سرپرستی سودابه سالم، موسيقی پژوه کودک، تشکيل شده بود که به رغم کارهای ارزنده، به دليل عدم حمايت جدی دچار توقف فعاليت شد.