کد خبر: ۳۳۰۴۲۰
تاریخ انتشار : ۲۰ آبان ۱۳۹۴ - ۱۹:۳۶

اعدام دویست کودک توسط داعش

خبر کوتاه و تکان دهنده بود: اعدام دویست کودک بی گناه توسط داعش در مکانی نامشخص به جرم نپیوستن به صفوف آنان.
آفتاب‌‌نیوز :
جنایتی هول انگیز که از حدود فهم بسیاری از جنایت کاران خارج است. تیرباران این همه کودک که تازه در ابتدای راه زندگی اند. تیرباران آرزوهای پدران و مادرانشان ،قتل عام انسانیت در خاورمیانه. بای ذنب قتلت ؟ نپیوستن به داعش برای کشتن هم محله ای ها و هم شهری هایشان. سرپیچی از جنایتگری.

این ، نقطه ی عطف حیات ننگین داعش است. بر عکس آنچه در بدو امر به نظر می رسد،این اعدام دسته جمعی نه از روی قدرت مطلق که از روی ضعف و استیصال است. این تیرباران،نشانه ی آن است که داعش محتاج پیاده نظام است نه برای توسعه فتوحات که برای ماندن و بقا. داعش در عراق و سوریه در فاز تدافعی قرار دارد و نیاز به سرباز را برای حفظ خود روزافزون می بیند. جذب از راه های سابق با بی آبرویی آنها در افکار عمومی و پخش فیلم های جنایتکارانه شان مثل سابق ممکن نیست و رویای جهاد نکاح و غارت اموال دیگران هم زیر ضرب حملات در سوریه و عراق دیگر تعبیر شدنی به نظر نمی رسد.پیوند های طائفی در عشایر منطقه نیز با پیمان شکنی و جنایت های آنان در حق همه ی اقوام و عقاید سست شده است.کسی به داعش نمی پیوندد. پس،سرباز گیری اجباری در مناطق تحت تصرف تنها راه ممکن و سهل الوصول است.

اما نقطه عطف ،اینجا نیست. اتفاق آنجایی می افتد که کودکان بی پناه پدر و خانواده ، بی ارتباط با دنیای بیرون و بی امکانات و تفریح و هر حق مسلم دیگر کودکی که از آنان سلب شده است و در زیر رگبار تبلیغات و اعدام ها و سر بریدن های هر روزه در ملا عام ،به روشنی در یافته اند که راه رستگاری از جنایت نمی گذرد.قدرت و ثروتی که در داعش سیاه روزی روزگارشان به آنها پیشنهاد می کند ،تنها آنان را به جانیان ملعون و منفور تبدیل می کند.آن قدر این درک روشن است که کودکان آن مکان نا مشخص تیرباران می شوند تا با شرف بمیرند. این گونه تن به گلوله سپردن بلوغ شخصیت و رشد فکریی می خواهد که در بسیاری از مردان این جغرافیای مصیبت زده نیست.

داعش ،همانگونه که به سرعت سر برآورد و بزرگ شد و رجز هولناک(جئناکم بالذبح) خواند و عکس سر و دست بریده پخش کرد به همان سرعت هم رو به افول و نابودی می رود.خون شهدای پاکی همچون این کودکان مظلوم و قهرمان ،شجره قومی را که دستان ناپاک در سوریه و عراق غرس کردند خواهد خشکانید. مرثیه ای که برای این کودکان می خوانند ،در خود حماسه ای را نهفته دارد.حماسه ی انسان ماندن .حماسه ی جان دادن و آزادگی جاودانه.


بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین