آفتابنیوز : این منبع خبری همچنین به نقل از دیپلمات های اروپایی هدف نشست امروز را یافتن طرحی برای از سرگیری مذاکرات هسته ای، عنوان می کند. براساس گفته های یک دیپلمات اروپایی، رسیدن به توافقی در مورد رهیافت رئیس جمهور جدید ایران بسیار سخت است.
نویسندگان FT معتقدند مذاکرات هسته ای تحت تاثیر سیاست های داخلی ایران پیچیده تر شده است و اظهارات رئیس جمهور تندروی ایران بیشتر در جهت منزوی کردن ایران و نه سازگاری با جامعه جهانی، صورت گرفته است.
FT در ادامه می افزاید: با اینکه روند مذاکرات هسته ای بیشتر در دست علی لاریجانی است تا محمود احمدی نژاد، اما اظهارات احمدی نژاد در مورد اسرائیل تعهدات دیپلماتیک اروپا با ایران را سخت کرده است.
در این راستا بیانیه اتحادیه اروپا در مورد نقض حقوق بشر از سوی ایران، روابط پرتنش دو طرف را تحت تاثیر قرار داده است.
فایننشال تایمز در پایان می نویسد: در هفته های اخیر، ایران تصمیم اتحادیه اروپا و آمریکا در مورد عدم ارجاع ایران به شورای امنیت سازمان ملل در جلسه نوامبر شورای حکام آژانش بین المللی انرژی هسته ای را به عنوان پیروزی رهیافت تهاجمی تهران توصیف کرده و در این راستا به سرمقاله روزنامه کیهان در روز دوشنبه اشاره می کند «تجربه دو سال مذاکره با اروپا نشان می دهد... چنین مذاکراتی بیهوده خواهد بود مگر اینکه ایران نیز از زبان قدرت و زور است استفاده کند.»
آفتاب تحلیل فوق را با یکی از کارشناسان مسایل استراتژیک در میان گذاشت و سؤال خود را اینگونه مطرح نمود که آیا زبان قدرت و زور در مقطع کنونی اروپا و آمریکا را به تحکم در مورد خواست هسته ای ایران خواهد نمود؟ و پیامدهای بلند مدت این موضع گیری ها برای کشور را چگونه ارزیابی می نمایند؟
- این کارشناس ارشد مسایل استراتژیک در پاسخ به سؤال خبرنگار آفتاب گفت: اساسا دنیای امروز دنیایی است که با تعامل، بیشتر و بهتر می توان به اهداف خود رسید تا زبان زور و قدرت، ضمن اینکه باید به این نکته نیز توجه داشت که آیا واقعا ما در موضعی قرار داریم که بتوانیم از چنین ابزاری برای احقاق حقمان استفاده کنیم.
وی افزود برای پاسخ دادن به سؤال شما من می خواهم با طرح یک سؤال جواب شما را بدهم، اینکه اساسا متحدین و شرکای استراتژیک ما در این گزینه چه کشورهایی هستند تا بتوانیم روی آنها حساب ویژه باز کنیم و یا اینکه آیا مقدورات کشور اجازه چنین گزینه ای را به ما می دهد.
وی افزود: اگر از منظری واقع گرایانه به مسأله نگاه کنیم متوجه خواهیم شد که بسیار ساده انگارانه است که ما بخواهیم نتایج نشست نوامبر را نتیجه موضعگیری های تند ایران بدانیم، زیرا دو نکته بسیار مهم در قبل و بعد از نشست نوامبر مطرح بود که اکنون مذاکرات دسامبر را نیز تحت تاثیر خود قرار داده است.
مسأله اول پذیرش بازرسی های فراپروتکلی توسط ایران بود که قبل از این نشست اتفاق افتاده بود و بازرسان آژانس به اسناد محرمانه بسیار مهمی در خصوص سایت های ایران دست یافته بودند و ضرورتی نمی دیدند که با صدور قطعنامه ای در نوامبر – که احتمالا پرونده هسته ای ایران باید به شورای امنیت ارجاع می شد – روند بازرسی ها را مختل کنند: زیرا به احتمال زیاد بعد از صدور قطعنامه، ایران مبادرت به اخراج بازرسان از ایران می کرد و این طبیعی بود. نکته دوم این بود که غرب به رهبری آمریکا و اروپا در مورد موضعگیری دو کشور روسیه و چین پس از ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت تردید داشتند و با مطرح کردن طرح روسیه سعی کردند فرایند اجماع جهانی تا مذاکرات بعدی را علیه ایران تکمیل کنند. زیرا آنها از قبل هم می دانستند که ایران با چنین طرحی که غنی سازی در خارج از مرزهایش صورت بگیرد موافقت نخواهد کرد.
این کارشناس در ادامه سخنانش افزود: از آنجایی که یکی از محورهای اساسی مذاکرات اروپا با ایران در نشست ها بعدی احتمالا طرح روسیه خواهد بود به نظر نمی رسد که تیم مذاکره کننده ایرانی به توفیقاتی دست یابد؛ مگر اینکه برای اجتناب از بحران در این مقطع مذاکرات با اروپا را جدی بگیرند و با دیپلماسی تعامل سازنده بار دیگر گام به گام در مسیر حفظ دستاوردهای هسته ای کشور و تحقق منافع ملی گام بردارند.
وی در پایان افزود: اکنون اروپا نیز موضعی کج دار و مریز در خصوص ایران اتخاذ می کند و به دنبال بهانه ای است تا مذاکرات از طرف ایران قطع شود و آن وقت آنها بهتر بتوانند به اجماع جهانی پیرامون پرونده هسته ای ایران دست یابند و این نکته ای است که مقامات تصمیم گیر باید توجه ویژه ای به آن بنمایند و با انعطاف روند مذاکرات را از این حالت بحرانی به روند عادی بازگردانند.