چرا مهاجرت که می‌تواند مثبت باشد، در ایران عواقب منفی دارد؟!
مهاجرت، یعنی جابهجایی از یک محل جغرافیایی به محل دیگر برای کار یا زندگی که می‌تواند منجر به تغییر دائم یا موقت محل سکونت شود، این پدیده در کنار مزیت‌هایی که دارد، عنوان یک آسیب اجتماعی نیز تلقی می‌شود.
آفتاب‌‌نیوز :
رسول دادخواه- آسیب شناسی اجتماعی به هر نوع عمل فردی یا جمعی گفته می‌شود که منجر به نابسامانی یا هنجارهای رفتاری در جامعه و باعث بی نظمی و پیامدهای نامطلوب شود.
مهاجرت به عنوان یکی از آسیب‌های اجتماعی، هم برای جامعه و هم برای فرد ایجاد مشکلات می‌کند. چون فرد مهاجر و خانواده‌اش لازم است که یکسری تغییرات خاصی را در زندگی خود اعمال نمایند و با آنها مطابقت و سازگاری داشته باشد.
این آسیب‌ها به علت تفاوت در فرهنگ، آداب و رسوم، رفتارهای اجتماعی، قوانین و مقررات، شرایط و موقعیت‌های مختلف جغرافیایی و چگونگی مطابقت و سازگاری فرد مهاجر بوجود می آید.
یکی از عوامل مهمی که باعث بوجود آمدن این آسیب اجتماعی می‌شود، این است که فرد مهاجر به علت نداشتن شغل مناسب برای ادامه حیات و تامین مخارج زندگی و به دلیل ناتوانی و ضعف بسیار، تحت شرایط موجود و به تصور اینکه کسی آنان را نمی‌شناسند و هیچ گونه کنترلی توسط دیگران روی آنها نیست، بدون ترس و تمایل بیشتری، اقدام به آسیب‌های اجتماعی می‌کنند. حضور و تجمع مهاجران در مناطقی مانند: اطراف پایانه‌های اتوبوس‌های بین شهری، ایستگاه‌های راه آهن، پارک ها و بوستان‌ها، موجب می‌شود که یک محیط مناسب و مساعد برای افزایش آسیب‌های اجتماعی ایجاد گردد.
مهاجرت روستائیان به شهرها، به خصوص مهاجرانی که به کشورهای پیرامونی مهاجرت می‌کنند، علاوه بر آثار نامطلوب اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، فشارهای روانی زیادی بر روی مهاجران باقی می گذارد.
به جهت دورشدن از وطن خود و قرار گرفتن در محیطی تازه، مهاجران با نوعی حالت بیگانگی و انزوا مواجه می‌شوند که خود این نیز می‌تواند زمینه ساز بروز انحرافات و آسیب اجتماعی شود. اکثر مهاجران به علت عدم مهارت و تخصص کاری، مجبور می‌شوند به سمت کارهای کاذب مانند: دستفروشی روی آورند و به این ترتیب، به افزایش بیکاریهای پنهان کمک می‌کند.
از مشکلات دیگر مهاجرت مشکلات اقتصادی و سیاسی برای دولت هاست. به عنوان مثال: هنگامی که روستائیان به شهرها مهاجرت می‌کنند، بیشتر آنان را جوانان و مردان تشکیل می‌دهند که موجب خالی شدن روستاها از نیروی فعال و جوان شده و کاهش تولیدات کشاورزی و دامی را در پی خواهد داشت. روستاها به خاطر مهاجرت، اکثر نیروهای سازنده خود را که افراد پرتوان ـ چه از نظر جسمی و چه از جهات اقتصادی ـ هستند، از دست می‌دهد و چه بسیار روستاها و آبادی ها که در اثر مهاجرت خالی از سکنه شده‌اند و چه زمین‌هایی که زمانی بخش عمده‌ای از نیازهای مواد غذایی جامعه را تامین می‌کردند، در اثر مهاجرت، به زمین‌های بایر و لم یزرع تبدیل شده‌اند و تولید کننده‌ترین نیروی جامعه روستایی به مصرف کننده‌ترین فرد تبدیل می‌شود.
مهاجرت روستائیان و رفت وآمد آنان میان شهرها و روستاها، موجب انتقال فرهنگ شهری به روستا می‌شود و میل مهاجرت به شهر را در سایر افراد خانواده روستائیان افزایش می‌دهد که موجب به هم خوردن تعادل هرم سنی در شهر و بروز عدم تعادل جنسی در روستا می‌شود.
پیشنهاد و راهکار
1- تامین و فراهم ساختن زیر ساخت ها مانند: آب، برق، گاز، راه و ... در روستاها و شهرهای کوچک که جزو مهمترین و ابتدایی‌ترین امکانات است.
2- تامین و فراهم ساختن زیر ساخت‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جهت ایجاد مشاغل پایدار در بخش‌های کشاورزی و ایجاد صنایع تبدیلی وابسته به بخش کشاورزی، به ویژه زراعت و باغداری در روستاها و بهره‌گیری از فناوری‌های مدرن در فرآیند کاشت، داشت و برداشت.
3- ایجاد و فراهم نمودن بازاریابی محصولات زراعی و باغداری در محل، به منظور اقتصادی شدن فعالیت‌های کشاورزی
4- ایجاد فضاهای آموزشی متناسب تا خانواده‌ها مجبور نشوند برای آینده فرزندان خود مهاجرت کنند.
5- ایجاد امکانات ورزشی و تفریحی مناسب و متناسب در روستاها
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۱
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
بایزید بسطامی و مولوی الان هم بودن کار نمی کردن ......
سعدی هم الان زنده بود فقط میرفت توی مسافرت و تفریح .....
روزی رم خدا میده و لاغیر ......