در این تصویر ترکیبی نمای مادون قرمز تیتان، بزرگترین قمر زحل را از چشم فضاپیمای کاسینی ناسا دیده میشود. کاسینی هنگام گذر روز ۱۳ نوامبر ۲۰۱۵ از کنار تیتان (گذر T-114) این عکس را گرفته است. این عکس با بهره از طیف سنج نقشه بردار مادون قرمز و نور دیدنی فضاپیما (VIMS) گرفته شده و در آن رنگ آبی نشانگر طول موج های دو سوی ۱.۳ میکرون است، سبز نشانگر ۲.۰ میکرون، و سرخ هم نشانگر ۵.۰ میکرون.
اگر عکس تیتان در طیف نور دیدنی (مریی، حدود ۰.۵ میکرون) گرفته می شد تنها چیزی که در آن می دیدیم جو مه آلودش بود. ولی در این عکس، طول موج های نزدیک مادون قرمز به کاسینی اجازه داده تا از میان جو تیتان بگذرد و سطح آن را هم ببیند.
کاسینی در این گذر از فاصله ی ۱۰ هزار کیلومتری سطح تیتان گذشت. این بسیار بیش از گذرهای معمول بود که در آن ها فضاپیما تنها ۱۲۰۰ کیلومتر از سطح تیتان دورتر بود. فاصله بیشتر به دستگاه VIMS امکان می دهد تا نماهایی با وضوح میانگین از مناطقی گسترده تر گردآوری کند.
بیشتر سطحی که در این تصویر می بینیم روی نیمکره ای از تیتان جای دارد که همیشه رو به زحل است. روی سطح تیتان دو منطقه همراستا، تیره، و پوشیده از تپه های شنی دیده می شود که به نام های Fensal (بخش شمالی) و Aztlan (بخش جنوبی) شناخته میشوند و با هم ساختاری مانند حرف H که به پهلو خوابیده را پدید آورده اند.
در چند جای تصویر، سطح تیتان با وضوحی بیش از جاهای دیگر دیده می شود. این ناحیه ها که به نام مناطق زیر-چارچوب (subframes) خوانده می شوند جزییات بیشتری را نشان می دهند زیرا عکسشان در زمان رسیدن فضاپیما به نزدیک ترین فاصله گرفته شده است. این بخش ها نمای دقیقتری دارند ولی گستردگیشان کمتر از جاهایی است که از فاصله های دورتر به تصویر کشیده شده اند.