آفتابنیوز : در شرایطی که اغلب کشورهای عربی منطقه و حتی رهبر منتخب فلسطین، اسرائیل را به رسمیت می شناسند، ایران که کشوری غیر عرب است، پیشنهاد می کند که مکان اسرائیل را به نقطه ای دیگر در اروپا منتقل کنند.
هرالد تریبون در ادامه می نویسد: در طول چند ماه اخیر، محمود احمدی نژاد با تشبیه اسرائیل به «غده ای سرطانی» خواهان حذف نام این کشور از نقشه های بین المللی می شود. پس از این اظهارات و واکنش های تند بین المللی به آن، رئیس جمهوری ایران بار دیگر با انکار حادثه هولوکاست، تعجب جهانیان را بر می انگیزد.
با وجود انتقادات تند و تیز بین المللی، محمود احمدی نژاد، اعتراضات جهانی را فاقد ارزش خوانده و اعلام می کند که سخنان وی در واقع ندای تمامی ایرانیان است.
در حال حاضر، مهم ترین سؤال این است که چرا محمود احمدی نژاد، دقیقا در بحبوحه تلاش جهانی برای حل پرونده هسته ای ایران، اینچنین سیاست خصومت آمیزی را نسبت به اسرائیل اتخاذ کرده است؟
هرالد تریبون در ادامه مقاله خود مدعی می شود که: از زمان انتخاب شگفت انگیز محمود احمدی نژاد در ماه ژوئن، تلاش های فراوانی برای تعدیل قدرت وی صورت گرفته است که یکی از این اقدامات، اعطای امتیازات بیشتر به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام بود. علاوه بر این، با وجود مواضع سرسختانه رئیس جمهوری ایران، سیاست کلی این کشور در خصوص پرونده هسته ای آن، ادامه مذاکرات با مقامات اروپایی است. شاید سیاست محمود احمدی نژاد در تحریک بیشتر شرایط، نه تنها تسریع چنین مذاکراتی بلکه احیای قدرت از دست رفته خود باشد.
هرالد تریبون در ادامه می نویسد: در گذشته نیز، بسیاری از سیاستمداران ایرانی با ایجاد بحران های بین المللی، بر نفوذ سیاسی خود در داخل کشور می افزودند.
شعار انتخاباتی محمود احمدی نژاد در بحبوبه انتخابات ایران، بازگشت به ریشه های انقلاب اسلامی بود. شاید نیت اصلی محمود احمدی نژاد از اتخاذ سیاستی خصم آمیز نسبت به اسرائیل نیز، به است آوردن فرصت بیشتر برای روشن کردن آتش نیمه زنده، انقلاب در ایران باشد.
نویسندگان این مقاله در ادامه می افزایند: صرف نظر از سخنان ضداسرائیلی محمود احمدی نژاد، مسأله این است که ایرانیان در طول سه دهه تلاش و شعار برای آزادی بیت المقدس حقیقتی صرف را فراموش کرده بودند: هیچ دلیل منطقی برای نگرانی طبقه متوسط ایرانی از منازعه اسرائیل و فلسطین وجود ندارد. در طول این سال ها، ایران و اسرائیل هرگز منازعه مستقیمی با یکدیگر نداشته و مسأله آوارگان فلسطینی نیز هرگز باعث به دردسر افتادن ایرانیان نشده است. تا همین تاریخ، ایران بیشترین آمار یهودیان در خاورمیانه را به خود اختصاص داده است.
هرالد تریبون در ادامه مدعی می شود: نسل جوان ایران امروز به خوبی از ارزش های پدران و مادران خود در زمان انقلاب آگاهی داشته اما چندان اعتقادی به آن ندارند. شاید درخواست بسیاری از ایرانیان امروز، فراموش کردن اسرائیل و فلسطین و پرداختن به مسائل داخلی باشد.
در حال حاضر بسیاری از نخبگان سیاسی ایران نیز به این نتیجه رسیده اند که سیاست خصم آمیز ایران نسبت به اسرائیل در واقع جنبه دفاع شخصی دارد.
هرالد تریبون در پایان این مقاله به نقل از نویسندگان می نویسد: محمود احمدی نژاد با گذشت چند ماه از پایان انتخابات ریاست جمهوری باید به این نتیجه منطقی رسیده باشد که رسالت و شعار انتخاباتی وی در طول دوران انتخابات مبارزه با اسرائیل نبوده است. در حقیقت در آن زمان، احمدی نژاد وعده رفاه و بهبود وضعیت اقتصادی را به طبقه متوسط ایرانی داد. در شرایطی که اختلاف طبقاتی در ایران به شدت در حال افزایش است، دامن زدن به آتش انزوای کشور تنها به فقیرتر شدن طبقه متوسط منتهی خواهد شد. حقیقت این است که ایرانیان امروز به هیچ وجه خواهان تقدم حقوق فلسطینیان بر حقوق خود نیستند.