دیدگاه های احمدی نژاد درباره زیبایی شناسی دین
آفتاب‌‌نیوز : 
متن پيام دكتر احمدي‌نژاد به اين شرح است:
بسم‌الله الرحمن الرحيم
اللهم عجل لوليك الفرج و العافيه و النصر و اجعلنا من خير اعوانه و انصاره و المستشهدين بين يديه
همه حكيمان الهي كه در باب هنر و زيبايي‌شناسي انديشيده و نظريه داده‌اند؛ چه آنان كه مفهوم زشتي و زيبايي را به مفهوم خير و شر، ارجاع داده و چه كساني كه اساسا منكر وجود زشتي شده‌اند و گفته‌اند نگاه از زاويه غلط به يك شي يا پديده است كه آن را زشت به نظر ما مي‌رساند، و زشتي در نگاه ما نيست؛ پس چشم‌ها را بايد شست؛ هر دو گروه در يك نقطه به تفاهم رسيده‌اند كه با حذف «حقيقت»، «فضيلت» و «عدالت» از عرصه زندگي و جهان‌بيني انسان، از زيبايي نيز به جز لفظي مبهم و كشدار باقي نخواهد ماند.
قطع ارتباط ميان«حقيقت» و «زيبايي» همه تناسب‌ها، هماهنگي‌ها وا ندازه‌ها را در هم مي‌ريزد و از طرفي در تاريخ هنر انساني نيز هر گاه «هنر» به ابزاري عليه عدالت و فضيلت فرو كاسته شد، درخشش ، جاذبه و شكوه خود را از دست داد و هم بدين سبب بوده است كه هنرمنداني كه به هنر خيانت كرده و زرخريد اين و آن شدند و گوهر استعداد خود را به پاي سفلگان ريختند، به تدريج با مفهوم زيبايي، بيگانه شدند و در تصنع و تكلف فرو غلتيدند و هنر ماندگاري از خود به جاي نگذاشتند.
اگر حکيمان الهي، هرچه عميق تر شدن درک زيبايي‌شناختي را منوط به تهذيب نفس و تلطيف روح مي‌کردند، جز از آن جهت نبوده است که براي رسيدن به منابع هنر و نيل به مقام استحقاق درک زيبايي‌ها، هنرمند بايد با "حقيقت"، "فضيلت" و "عدالت" بيعت کند و نمي‌تواند راهش را از اين مسير کج کرده و بي‌تفاوت بگذرد.
اگر جمال حقيقي و منشاء همه زيبايي‌ها، خداوند است، پس چگونه مي‌توان پشت به خداوند ايستاد و زيبايي آفريد و اگر نمي‌توان زيبايي را از "فضيلت‌خواهي" و "عدالت‌طلبي" تفکيک کرد، پس چگونه مي‌توان پشت به مردم ايستاد و هنر آفريد؟ زيبايي‌شناسي و هنر، دو سر دارد؛ يک سر آن مخاطبان هنر يعني مردمند.
اگر از مردم و از انسان سخن به ميان آمد و اگر از نسبت هنر و زيبايي‌شناسي با عدالت و فضيلت سخن گفتيم، خوب است که اضافه کنيم گرچه [هنر] از لحاظ تکنيک، جز به زيبايي مقيد نمي‌تواند باشد، اما از لحاظ تاثير انساني و اجتماعي‌اش، نمي توان ارتباط زيبايي‌شناسي را با انسان شناسي و مردم‌شناسي قطع کرد؛ زيرا هنر، تنها يک وسيله نيست که هدف آن التذاذ شخصي هنرمند باشد، بلکه در عين حال، يک "دعوت" نيز هست.
دعوت به زيبايي و حقيقت يا فضيلتي که منشاء آن زيبايي است و اگر از هنر متعهد، هنر ديني و هنر اخلاقي يا هنر انقلابي سخن مي‌رود، نه به مفهوم نفي تکنيک زيبايي‌شناسانه هنر و در جهت خشکاندن چشمه خلاقيت هنرمند، بلکه در جهت انساني‌تر کردن هنر و نقب زدن به منشاء همه زيبايي‌ها و متصل شدن دوباره به حقيقت، فضيلت و عدالت است.
اينک با تشکر از برگزارکنندگان اين نشست و انديشمندان و هنرمندان عزيزي که گردهم آمده‌اند تا در باب زيبايي و هنر بزرگ درک زيبايي با يکديگر تبادل نظر کنند، از آن برادران و خواهران محترم مي‌خواهد که در باب نسبت هنر و عدالت اجتماعي، هنر با مهرورزي و انسان‌دوستي بينديشند و اظهارنظر كنند. اگر گفتيم هنرمندي كه پشت به خداوند بايستد، هنرش نمي‌تواند ملكوتي و حيات بخش و عميقا موثر باشد، اينك اضافه مي‌كنيم كه هنرمند پشت به مردم و بي تفاوت به حقوق و سرنوشت آنان نيز نمي‌تواند عميقا زيبايي شناس باشد. عرفان و هنر اگر چه اموري ذاتا غيرانتفاعي باشند، اما اگر پيامبران الهي كه هنرمند‌ترين‌ها بودند و با منبع عشق و زيبايي در تماس مستقيم قرار داشتند، عشق به خداوند و جمال شناسي حقيقي را با عشق به مردم و گسترش زيبايي‌ها در ميان خلق مرتبط كردند، پس هيچ هنرمندي نمي‌تواند عاشق نباشد و نمي‌تواند عشق به مردم را با عشق به خداوند گره نزند.
هنر را در خدمت عدالت و مهرورزي، در خدمت خداپرستي و انسان دوستي درآوردن، خود، هنر بزرگ‌تري است كه مردان و زنان باطن بين و طبع‌هاي لطيف‌تري مي‌طلبد.
شما را به زيبايي سوگند مي‌دهم كه براي چنين هنري، هر چه هنر داريد به خرج دهيد و حق هنرمندي خود را كه امانت خداوند در نزد شماست ادا كنيد. دست همه هنرمندان عاشق و خداپرستان مردم دوست و روندگان طريق مهرورزي و عدالت خواهي را مي‌بوسم.
محمود احمدي‌نژاد
بر اساس اين گزارش همايش «زيبايي‌شناسي دين» روزهاي دوشنبه و سه‌شنبه در موزه هنرهاي معاصر برگزار مي‌شود.
متن پيام دكتر احمدي‌نژاد به اين شرح است: بسم‌الله الرحمن الرحيم
اللهم عجل لوليك الفرج و العافيه و النصر و اجعلنا من خير اعوانه و انصاره و المستشهدين بين يديه
همه حكيمان الهي كه در باب هنر و زيبايي‌شناسي انديشيده و نظريه داده‌اند؛ چه آنان كه مفهوم زشتي و زيبايي را به مفهوم خير و شر، ارجاع داده و چه كساني كه اساسا منكر وجود زشتي شده‌اند و گفته‌اند نگاه از زاويه غلط به يك شي يا پديده است كه آن را زشت به نظر ما مي‌رساند، و زشتي در نگاه ما نيست؛ پس چشم‌ها را بايد شست؛ هر دو گروه در يك نقطه به تفاهم رسيده‌اند كه با حذف «حقيقت»، «فضيلت» و «عدالت» از عرصه زندگي و جهان‌بيني انسان، از زيبايي نيز به جز لفظي مبهم و كشدار باقي نخواهد ماند.
قطع ارتباط ميان«حقيقت» و «زيبايي» همه تناسب‌ها، هماهنگي‌ها وا ندازه‌ها را در هم مي‌ريزد و از طرفي در تاريخ هنر انساني نيز هر گاه «هنر» به ابزاري عليه عدالت و فضيلت فرو كاسته شد، درخشش ، جاذبه و شكوه خود را از دست داد و هم بدين سبب بوده است كه هنرمنداني كه به هنر خيانت كرده و زرخريد اين و آن شدند و گوهر استعداد خود را به پاي سفلگان ريختند، به تدريج با مفهوم زيبايي، بيگانه شدند و در تصنع و تكلف فرو غلتيدند و هنر ماندگاري از خود به جاي نگذاشتند.
اگر حکيمان الهي، هرچه عميق تر شدن درک زيبايي‌شناختي را منوط به تهذيب نفس و تلطيف روح مي‌کردند، جز از آن جهت نبوده است که براي رسيدن به منابع هنر و نيل به مقام استحقاق درک زيبايي‌ها، هنرمند بايد با "حقيقت"، "فضيلت" و "عدالت" بيعت کند و نمي‌تواند راهش را از اين مسير کج کرده و بي‌تفاوت بگذرد.
اگر جمال حقيقي و منشاء همه زيبايي‌ها، خداوند است، پس چگونه مي‌توان پشت به خداوند ايستاد و زيبايي آفريد و اگر نمي‌توان زيبايي را از "فضيلت‌خواهي" و "عدالت‌طلبي" تفکيک کرد، پس چگونه مي‌توان پشت به مردم ايستاد و هنر آفريد؟ زيبايي‌شناسي و هنر، دو سر دارد؛ يک سر آن مخاطبان هنر يعني مردمند.
اگر از مردم و از انسان سخن به ميان آمد و اگر از نسبت هنر و زيبايي‌شناسي با عدالت و فضيلت سخن گفتيم، خوب است که اضافه کنيم گرچه [هنر] از لحاظ تکنيک، جز به زيبايي مقيد نمي‌تواند باشد، اما از لحاظ تاثير انساني و اجتماعي‌اش، نمي توان ارتباط زيبايي‌شناسي را با انسان شناسي و مردم‌شناسي قطع کرد؛ زيرا هنر، تنها يک وسيله نيست که هدف آن التذاذ شخصي هنرمند باشد، بلکه در عين حال، يک "دعوت" نيز هست.
دعوت به زيبايي و حقيقت يا فضيلتي که منشاء آن زيبايي است و اگر از هنر متعهد، هنر ديني و هنر اخلاقي يا هنر انقلابي سخن مي‌رود، نه به مفهوم نفي تکنيک زيبايي‌شناسانه هنر و در جهت خشکاندن چشمه خلاقيت هنرمند، بلکه در جهت انساني‌تر کردن هنر و نقب زدن به منشاء همه زيبايي‌ها و متصل شدن دوباره به حقيقت، فضيلت و عدالت است.
اينک با تشکر از برگزارکنندگان اين نشست و انديشمندان و هنرمندان عزيزي که گردهم آمده‌اند تا در باب زيبايي و هنر بزرگ درک زيبايي با يکديگر تبادل نظر کنند، از آن برادران و خواهران محترم مي‌خواهد که در باب نسبت هنر و عدالت اجتماعي، هنر با مهرورزي و انسان‌دوستي بينديشند و اظهارنظر كنند. اگر گفتيم هنرمندي كه پشت به خداوند بايستد، هنرش نمي‌تواند ملكوتي و حيات بخش و عميقا موثر باشد، اينك اضافه مي‌كنيم كه هنرمند پشت به مردم و بي تفاوت به حقوق و سرنوشت آنان نيز نمي‌تواند عميقا زيبايي شناس باشد. عرفان و هنر اگر چه اموري ذاتا غيرانتفاعي باشند، اما اگر پيامبران الهي كه هنرمند‌ترين‌ها بودند و با منبع عشق و زيبايي در تماس مستقيم قرار داشتند، عشق به خداوند و جمال شناسي حقيقي را با عشق به مردم و گسترش زيبايي‌ها در ميان خلق مرتبط كردند، پس هيچ هنرمندي نمي‌تواند عاشق نباشد و نمي‌تواند عشق به مردم را با عشق به خداوند گره نزند.
هنر را در خدمت عدالت و مهرورزي، در خدمت خداپرستي و انسان دوستي درآوردن، خود، هنر بزرگ‌تري است كه مردان و زنان باطن بين و طبع‌هاي لطيف‌تري مي‌طلبد.
شما را به زيبايي سوگند مي‌دهم كه براي چنين هنري، هر چه هنر داريد به خرج دهيد و حق هنرمندي خود را كه امانت خداوند در نزد شماست ادا كنيد. دست همه هنرمندان عاشق و خداپرستان مردم دوست و روندگان طريق مهرورزي و عدالت خواهي را مي‌بوسم.
محمود احمدي‌نژاد
بر اساس اين گزارش همايش «زيبايي‌شناسي دين» روزهاي دوشنبه و سه‌شنبه در موزه هنرهاي معاصر برگزار مي‌شود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید