حیات خلوت تهران ـ دمشق در آستانه فروپاشی
آفتاب‌‌نیوز : 
چهار راکت شلیک شده حزب الله به منطقه مسکونی و شهرک کیریات شومونا اصابت کردند. اسراییل در پاسخ به این حملات، به حمله تلافی جویانه مبادرت نمود. با توجه به بسته نشدن پرونده قتل رفیق حریری، این حملات اسراییل می تواند اهرم فشاری برای تغییر رفتار حزب الله و جریان طرفدار سوریه تلقی شود. فشار دیپلماتیک توام با فشار نظامی، قدرت مانور طرفداران سوریه و ایران را رو به تحلیل خواهد برد.
دولت لبنان بارها اعلام کرده است که حاکمیت و اقتدارش را در سرتاسر قلمرو لبنان اعمال خواهد کرد و حق توسل به زور را برای خود به رسمیت می شناسد. جنبش های مدنی که در لبنان راه افتاده واکنشی به عدم مداخله قدرت های منطقه ای و فرا منطقه ای در امور داخلی این کشور است، که از آن به عنوان بهار لبنانی در مدار انقلاب سبز که استمرار انقلابات رنگین لیبرال دموکراسی است در آینده نه چندان دور یاد خواهد شد.
سازمان ملل پیش از این تنش در 23 نوامبر 2005 بیانیه صادر کرد که تبادل آتش در امتداد خط آبی ( منطقه مرزی) بین اسراییل لبنان را محکوم کرد و این اقدام اسراییل خشم حزب الله با اسراییل را برانگیخت.
در آن بیانیه تصریح شده، دولت مرکزی لبنان بایستی کنترل تمام سرزمینش به ویژه منطقه جنوب را به دست بگیرد. از این رو با ناتوانی دولت در کنترل این منطقه، نیروهای شبه نظامی حزب الله آزادانه تر عمل می نمایند.
از نقطه نظر مجامع بین المللی همچون سازمان ملل وجود نیروهای شبه نظامی مستقل از دولت در قلمرو یک کشور آتش جنگ داخلی و ناآرامی مدنی را برخواهد افروخت این امر خود موجه تهدید علیه صلح و امنیت بین الملل و منطقه ای خواهد بود.
کشوری چون لبنان دارای« ارتش ملی» است ضرورتی ندارد برای دفاع از قلمرو خود به نیرو شبه نظامی مجهز باشد.
قطعنامه 1559 شورای امنیت سازمان ملل استقرار و اعمال کامل حاکمیت لبنان را بر سزمینش هدف قرار داده بود. رودلارسن از اعضای پرسنل نمایندگی سازمان ملل در بیروت و فرستاده ویژه این سازمان با تایید قطعنامه مزبور اظهار داشت: سازمان ملل متحد به کمک به دولت لبنان و انحلال و خلع سلاح شبه نظامیان به ویژه حزب الله ادامه می دهد و در قطعنامه 1559 چهار نکته محوری ذکر شده بود:
1- خلع سلاح حزب الله و به زمین گذاردن سلاح
2- اعمال حاکمیت کامل و موثر دولت مرکزی در جنوب
3- خروج نیروهای سوری از لبنان
4- احترام و رعایت مفاد قرارداد طائف ( پایان جنگ داخلی لبنان)
در نتیجه با خلع سلاح حزب الله لبنان وقوع انقلابی رنگین در این کشور در آینده نه چندان دور خود را همچنین اهرم فشار خود در چانه زنی های دیپلماتیک با غرب به ویژه تروییکای اروپا در زمینه برنامه هسته ای و حقوق بشر از دست خواهند داد و فضا برای قدرت مانور دیپلماسی اسراییل جهت تضعیف جبهه رادیکال دولت های اسلامی در قضیه فلسطین فراهم می گردد.
چهار راکت شلیک شده حزب الله به منطقه مسکونی و شهرک کیریات شومونا اصابت کردند. اسراییل در پاسخ به این حملات، به حمله تلافی جویانه مبادرت نمود. با توجه به بسته نشدن پرونده قتل رفیق حریری، این حملات اسراییل می تواند اهرم فشاری برای تغییر رفتار حزب الله و جریان طرفدار سوریه تلقی شود. فشار دیپلماتیک توام با فشار نظامی، قدرت مانور طرفداران سوریه و ایران را رو به تحلیل خواهد برد. دولت لبنان بارها اعلام کرده است که حاکمیت و اقتدارش را در سرتاسر قلمرو لبنان اعمال خواهد کرد و حق توسل به زور را برای خود به رسمیت می شناسد. جنبش های مدنی که در لبنان راه افتاده واکنشی به عدم مداخله قدرت های منطقه ای و فرا منطقه ای در امور داخلی این کشور است، که از آن به عنوان بهار لبنانی در مدار انقلاب سبز که استمرار انقلابات رنگین لیبرال دموکراسی است در آینده نه چندان دور یاد خواهد شد.
سازمان ملل پیش از این تنش در 23 نوامبر 2005 بیانیه صادر کرد که تبادل آتش در امتداد خط آبی ( منطقه مرزی) بین اسراییل لبنان را محکوم کرد و این اقدام اسراییل خشم حزب الله با اسراییل را برانگیخت.
در آن بیانیه تصریح شده، دولت مرکزی لبنان بایستی کنترل تمام سرزمینش به ویژه منطقه جنوب را به دست بگیرد. از این رو با ناتوانی دولت در کنترل این منطقه، نیروهای شبه نظامی حزب الله آزادانه تر عمل می نمایند.
از نقطه نظر مجامع بین المللی همچون سازمان ملل وجود نیروهای شبه نظامی مستقل از دولت در قلمرو یک کشور آتش جنگ داخلی و ناآرامی مدنی را برخواهد افروخت این امر خود موجه تهدید علیه صلح و امنیت بین الملل و منطقه ای خواهد بود.
کشوری چون لبنان دارای« ارتش ملی» است ضرورتی ندارد برای دفاع از قلمرو خود به نیرو شبه نظامی مجهز باشد.
قطعنامه 1559 شورای امنیت سازمان ملل استقرار و اعمال کامل حاکمیت لبنان را بر سزمینش هدف قرار داده بود. رودلارسن از اعضای پرسنل نمایندگی سازمان ملل در بیروت و فرستاده ویژه این سازمان با تایید قطعنامه مزبور اظهار داشت: سازمان ملل متحد به کمک به دولت لبنان و انحلال و خلع سلاح شبه نظامیان به ویژه حزب الله ادامه می دهد و در قطعنامه 1559 چهار نکته محوری ذکر شده بود:
1- خلع سلاح حزب الله و به زمین گذاردن سلاح
2- اعمال حاکمیت کامل و موثر دولت مرکزی در جنوب
3- خروج نیروهای سوری از لبنان
4- احترام و رعایت مفاد قرارداد طائف ( پایان جنگ داخلی لبنان)
در نتیجه با خلع سلاح حزب الله لبنان وقوع انقلابی رنگین در این کشور در آینده نه چندان دور خود را همچنین اهرم فشار خود در چانه زنی های دیپلماتیک با غرب به ویژه تروییکای اروپا در زمینه برنامه هسته ای و حقوق بشر از دست خواهند داد و فضا برای قدرت مانور دیپلماسی اسراییل جهت تضعیف جبهه رادیکال دولت های اسلامی در قضیه فلسطین فراهم می گردد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید