راهبرد ایران در قبال تهدیدات آمریکا
آفتاب‌‌نیوز : 
آمریکا برای دسیتابی به این اهداف مهم، استراتژی جنگ روانی و سیاسی را برگزیده است. قابل ذکر است که در سال های اخیر به دلیل وسعت امواج ماهواره ای، اینترنت و استفاده از اختلافات موجود در درون حاکمیت، آمریکا امید بیشتری برای دستیابی به اهداف خود پیدا کرده است. اما آنچه که بیش از هر چیزی در راستای مقابله با تهدیدات آمریکا برای تصمیم گیرندگان نظام قابل توجه می باشد توجه به 3 اصل بنیادی زیر می باشد:
1- زبان و لحن مناسب و قاطعی برای کار با دنیا و تعامل با آمریکا به کار گرفته شود و در عمل نیز این زبان به نمایش گذاشته شود تا در آمریکا این احساس به وجود بیاید که قادر به تغییر و یا تضعیف نظام نیست. چنانچه حضور فعال ایران در عرصه جهانی، دقیقاً در زمانی که با بحران هسته ای اجماعی علیه ایران در حال شکل گیری بود با استفاده از دیپلماسی تعامل سازنده و موثر خود را به عنوان بازیگری فعال در عرصه جهانی تثبیت نمود و از چنین منظری در راهبرد چند سطحی به تعامل با کشورهای تاثیر گذار در پرونده هسته ای وارد شد. تجلی این امر را به خوبی می توان در نشستهای شورای حکام در سالهای 2003 و 2004 مشاهده کرد.
2- آمریکا به ایران احساس نیاز کند: آمریکا باید درک کند که بدون حضور و نقش ایران، مسایل منطقه ای قابل حل نیست و نمی توان ایران را منزوی ساخت. این امر را آمریکا در افغانستان درک کرد و علیرغم میل باطنی ناچار شد نقش ایران در افغانستان را بپذیرد. در عراق هم آمریکا می داند که بدون توجه به نقش ایران و احترام به حقوق مشروع این کشور، قدم مهمی در عراق برداشته نخواهد شد. چنانچه بارها نیز اعلام نموده اند که بدون ایران، ثبات و امنیت در منطقه امکان پذیر نمی باشد.
3- اقناع افکار عمومی و جلوگیری از بوجود آمدن اجماع بین المللی در مورد ایران: بوجود آوردن هر گونه اجماعی بین المللی علیه ایران بدون ایجاد آمادگی قبلی در افکار عمومی مردم آمریکا و در افکار عمومی جهان - به ویژه جهان غرب -
امکان پذیر نیست. در راستای تحقق این اصل لازم است که علاوه بر فعالیتهای دیپلماتیک، سیاسی، تبلیغی و روشنگری افکار عمومی به دو نکته توجه داشته باشیم: نکته اول ضرورت برقراری رابطه ای نزدیکتر با سازمانهای بین المللی است (اگر چه سازمان های بین المللی تحت نفوذ قدرتهای بزرگ و من جمله آمریکا هستند، ولی به هر حال ناچارند وامدار نوعی استقلال باشند و ما باید از این سازمانها برای بی پایه بودن اتهامات آمریکا استفاده کنیم) و نکته دوم ساماندهی لابی حمایت از ایران در آمریکاست که متاسفانه در این زمینه گام قابل توجهی برداشته نشده است و باید سازمانهای ذی ربط به ویژه وزارت امور خارجه فعال شود. ایجاد یک لابی فعال در شرایط فعلی می تواند تا حدود زیادی موثر باشد.
آمریکا برای دسیتابی به این اهداف مهم، استراتژی جنگ روانی و سیاسی را برگزیده است. قابل ذکر است که در سال های اخیر به دلیل وسعت امواج ماهواره ای، اینترنت و استفاده از اختلافات موجود در درون حاکمیت، آمریکا امید بیشتری برای دستیابی به اهداف خود پیدا کرده است. اما آنچه که بیش از هر چیزی در راستای مقابله با تهدیدات آمریکا برای تصمیم گیرندگان نظام قابل توجه می باشد توجه به 3 اصل بنیادی زیر می باشد: 1- زبان و لحن مناسب و قاطعی برای کار با دنیا و تعامل با آمریکا به کار گرفته شود و در عمل نیز این زبان به نمایش گذاشته شود تا در آمریکا این احساس به وجود بیاید که قادر به تغییر و یا تضعیف نظام نیست. چنانچه حضور فعال ایران در عرصه جهانی، دقیقاً در زمانی که با بحران هسته ای اجماعی علیه ایران در حال شکل گیری بود با استفاده از دیپلماسی تعامل سازنده و موثر خود را به عنوان بازیگری فعال در عرصه جهانی تثبیت نمود و از چنین منظری در راهبرد چند سطحی به تعامل با کشورهای تاثیر گذار در پرونده هسته ای وارد شد. تجلی این امر را به خوبی می توان در نشستهای شورای حکام در سالهای 2003 و 2004 مشاهده کرد.
2- آمریکا به ایران احساس نیاز کند: آمریکا باید درک کند که بدون حضور و نقش ایران، مسایل منطقه ای قابل حل نیست و نمی توان ایران را منزوی ساخت. این امر را آمریکا در افغانستان درک کرد و علیرغم میل باطنی ناچار شد نقش ایران در افغانستان را بپذیرد. در عراق هم آمریکا می داند که بدون توجه به نقش ایران و احترام به حقوق مشروع این کشور، قدم مهمی در عراق برداشته نخواهد شد. چنانچه بارها نیز اعلام نموده اند که بدون ایران، ثبات و امنیت در منطقه امکان پذیر نمی باشد.
3- اقناع افکار عمومی و جلوگیری از بوجود آمدن اجماع بین المللی در مورد ایران: بوجود آوردن هر گونه اجماعی بین المللی علیه ایران بدون ایجاد آمادگی قبلی در افکار عمومی مردم آمریکا و در افکار عمومی جهان - به ویژه جهان غرب -
امکان پذیر نیست. در راستای تحقق این اصل لازم است که علاوه بر فعالیتهای دیپلماتیک، سیاسی، تبلیغی و روشنگری افکار عمومی به دو نکته توجه داشته باشیم: نکته اول ضرورت برقراری رابطه ای نزدیکتر با سازمانهای بین المللی است (اگر چه سازمان های بین المللی تحت نفوذ قدرتهای بزرگ و من جمله آمریکا هستند، ولی به هر حال ناچارند وامدار نوعی استقلال باشند و ما باید از این سازمانها برای بی پایه بودن اتهامات آمریکا استفاده کنیم) و نکته دوم ساماندهی لابی حمایت از ایران در آمریکاست که متاسفانه در این زمینه گام قابل توجهی برداشته نشده است و باید سازمانهای ذی ربط به ویژه وزارت امور خارجه فعال شود. ایجاد یک لابی فعال در شرایط فعلی می تواند تا حدود زیادی موثر باشد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید