عمرخان نويسنده و استاد دانشگاه كلمبيا
چانه زنی ایرانیان یا فرار آمریکاییان از مسئولیت؟
آفتاب‌‌نیوز : 
نگاهي معامله گرانه به تمامي تعاملات سياسي تنها مختص به ديليپ هيرو نبوده بلكه اكثر تحليلگران سياسي آمريكا را متأثر از خود كرده است. اتكا به فرضيه بازار و چانه زني و سپس تحليل روابط ايران و اتحاديه اروپا بر اين مبنا، قطعاً نمي تواند رويكرد سياسي- تحليلي مناسبي به اين موضوع تلقي شود.
نگاه هيرو هرچند به مراتب نرم تر از سياستمداران محافظه كار آمريكايي است اما باز هم مي توان رگه هايي از تفكرات محافظه كاران نوين را در آن يافت. ا گر جورج بوش ايران را عضوي از محور اهريمني دانسته و بر طبل دشمني ميان دو كشور مي كوبد، هيرو هم با تأكيد بر شعارهايي كه وي آنها را «بنيادگرايانه» مي داند، همانند الله اكبر و مرگ بر آمريكا، سعي دارد دشمني ميان ايران و آمريكا را در اذهان خوانندگان خود تثبيت كند.
سكولاريسم ايراني، روزهاي بهتري را هم تجربه كرده است. شعار مرگ بر آمريكا هرچند براي ما شعار ناخوشايندي است ولي قطعا ناخوشايندتر از فريادهاي «نبرد عليه تروريسم» آمريكا نيست.
تروريسم تبديل به دستاويزي شده است كه خشونت اعمال شده از سوي ما را از خشونت اعمال شده توسط ديگران تفكيك كرده و در حالي كه خشونت ما را «قانوني و موجه» جلوه مي دهد، رفتار ديگران را «غيرقانوني» و «مستحق تنبيه» قلمداد مي كند.
هيرو در جايي از نوشتار خود به مطالبي اشاره مي كند كه به ندرت در مطبوعات آمريكا و غرب انعكاس يافته است. او به حق ايران براي پيگيري برنامه هاي هسته اي صلح آميز خود بر مبناي معاهده پادماني اشاره مي كند اما همزمان آگاهانه يا ناآگاهانه بندهاي معاهده پادماني را به فراموشي مي سپارد. به موجب اين بند تمامي اعضاي معاهده، حق دستيابي كامل به تمامي تجهيزات، مواد و اطلاعات تكنولوژيك مرتبط با مصارف صلح آميز هسته اي را دارا هستند. اعضا همچنين متعهد مي شوند جهت حصول اطمينان از دستيابي ساير كشورها به اين موارد و توسعه كاربرد صلح آميز هسته اي تمامي تلاش خود را به كار بندند.
به موجب اين بند، ايالات متحده به عنوان امضاكننده اين معاهده موظف به كمك به ايران است تا اين كشور بتواند انرژي هسته اي را به عنوان منبع انرژي خود به كار گيرد. بدين ترتيب نويسندگان و تحليلگران آمريكايي بهتر است به جاي آن كه توجه خود را معطوف «چانه زني» و يا «حيله گري» ايرانيان كرده و شكست هاي احتمالي خود را ناشي از سابقه چند صد ساله مردمان اين كشور در بازارهاي تو در تو و مملو از خريداران و فروشندگان حراف بدانند، تلاش خود را معطوف به ملزم ساختن دولت خود به ايفاي تعهدات بين المللي نمايند.
نگاهي معامله گرانه به تمامي تعاملات سياسي تنها مختص به ديليپ هيرو نبوده بلكه اكثر تحليلگران سياسي آمريكا را متأثر از خود كرده است. اتكا به فرضيه بازار و چانه زني و سپس تحليل روابط ايران و اتحاديه اروپا بر اين مبنا، قطعاً نمي تواند رويكرد سياسي- تحليلي مناسبي به اين موضوع تلقي شود.
نگاه هيرو هرچند به مراتب نرم تر از سياستمداران محافظه كار آمريكايي است اما باز هم مي توان رگه هايي از تفكرات محافظه كاران نوين را در آن يافت. ا گر جورج بوش ايران را عضوي از محور اهريمني دانسته و بر طبل دشمني ميان دو كشور مي كوبد، هيرو هم با تأكيد بر شعارهايي كه وي آنها را «بنيادگرايانه» مي داند، همانند الله اكبر و مرگ بر آمريكا، سعي دارد دشمني ميان ايران و آمريكا را در اذهان خوانندگان خود تثبيت كند.
سكولاريسم ايراني، روزهاي بهتري را هم تجربه كرده است. شعار مرگ بر آمريكا هرچند براي ما شعار ناخوشايندي است ولي قطعا ناخوشايندتر از فريادهاي «نبرد عليه تروريسم» آمريكا نيست.
تروريسم تبديل به دستاويزي شده است كه خشونت اعمال شده از سوي ما را از خشونت اعمال شده توسط ديگران تفكيك كرده و در حالي كه خشونت ما را «قانوني و موجه» جلوه مي دهد، رفتار ديگران را «غيرقانوني» و «مستحق تنبيه» قلمداد مي كند.
هيرو در جايي از نوشتار خود به مطالبي اشاره مي كند كه به ندرت در مطبوعات آمريكا و غرب انعكاس يافته است. او به حق ايران براي پيگيري برنامه هاي هسته اي صلح آميز خود بر مبناي معاهده پادماني اشاره مي كند اما همزمان آگاهانه يا ناآگاهانه بندهاي معاهده پادماني را به فراموشي مي سپارد. به موجب اين بند تمامي اعضاي معاهده، حق دستيابي كامل به تمامي تجهيزات، مواد و اطلاعات تكنولوژيك مرتبط با مصارف صلح آميز هسته اي را دارا هستند. اعضا همچنين متعهد مي شوند جهت حصول اطمينان از دستيابي ساير كشورها به اين موارد و توسعه كاربرد صلح آميز هسته اي تمامي تلاش خود را به كار بندند.
به موجب اين بند، ايالات متحده به عنوان امضاكننده اين معاهده موظف به كمك به ايران است تا اين كشور بتواند انرژي هسته اي را به عنوان منبع انرژي خود به كار گيرد. بدين ترتيب نويسندگان و تحليلگران آمريكايي بهتر است به جاي آن كه توجه خود را معطوف «چانه زني» و يا «حيله گري» ايرانيان كرده و شكست هاي احتمالي خود را ناشي از سابقه چند صد ساله مردمان اين كشور در بازارهاي تو در تو و مملو از خريداران و فروشندگان حراف بدانند، تلاش خود را معطوف به ملزم ساختن دولت خود به ايفاي تعهدات بين المللي نمايند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید