یک شباهت میان خاتمی و احمدی نژاد
آفتاب‌‌نیوز : 
توسعه سیاسی و آزادی و حقوق شهروندی آن چیزی بود که او از آنها سخن می گفتند و این مدعاها نیز همان بودند که تحول خواهان طبقه متوسط، به دنبال آنها بودند. خاتمی اما اگرچه می خواست طبقه متوسط ایرانی را رهبری کند ولی در این امر چندان موفق نبود. رئیس جمهور پیشرو پس از چندی از هواداران خود (طبقه متوسط ایرانی) عقب ماند و راه ها به مرور زمان از یکدیگر جدا شد. رئیس جمهور محبوب به یک سو رفت و طبقه متوسط به سویی دیگر. خاتمی اما در میان طبقات اجتماعی همچنان می خواست که با این طبقه اجتماعی به گفتگو بپردازد و تنها آنها را هواداران اجتماعی خود می دانست.
بدین ترتیب خاتمی نه تنها به دلیل پاره ای مصلحت جویی ها طبقه متوسط را از دست داد که با طبقات دیگر اجتماعی، مخصوصا طبقه تهیدست شهری نیز ارتباطی برقرار نکرد. طبقه تهیدست را ندید و در ارتباط جدی با طبقه متوسط نیز آن مقدار که شعار داد عمل که حجم انبوه وعده های غیر عملیاتی شده، سرانجام او را ناکام گذاشت.
هشت سال پس از خاتمی اما رئیس جمهوری به سوی کار آمده است که اگرچه با کلی از خاتمی متفاوت است اما تشابهی در عمل با او دارد. خاتمی طبقه متوسط را با بمبارانی از وعده ها روبرو ساخت و این حجم انبوه وعده ها او را ناکام گذاشت و پس از 8 سال اولین مخالف او همان جریانی بود که روزی او را رهبر اصلاحات می خواست یعنی طبقه متوسط.
محمود احمدی نژاد نیز امروز پا در همان مسیری می گذارد که خاتمی گذاشت با این تفاوت که روی سخن او این بار با طبقه تهدیدست شهری است. احمدی نژاد تنها با این طبقه از مردم ایران سخن می گوید و مطالبات دیگر طبقات اجتماعی در ایران را نادیده می گیرد. او اگر بدین ترتیب با طبقه متوسط بیگانه است (همچون خاتمی که با طبقه تهدیست شهری بیگانه بود) اما در ارتباط با طبقه تهیدست نیز انبوهی از وعده ها را مطرح کرده که عملیاتی شده و آنها از توانایی های او خارج است. کار اما برای احمدی نژاد از خاتمی نیز سخت تر است. چرا که اگر خاتمی «نخواست» که به وعده های خود در زمینه توسعه سیاسی و حقوق مدنی عمل نماید، احمدی نژاد «نمی تواند» به وعده های خود در زمینه توسعه اقتصادی عمل کند. خاتمی برای مثال گفته بود که قتل های زنجیره ای را تا انتها پی می گیرد و بنابر ملاحظاتی نخواست که به چنین بازی ای در عرصه سیاست ایران تداوم بخشد. احمدی نژاد اما گفته است که می خواهند پول نفت را بر سر سفره مردم بیاورد و این شعار، دیگر با مانعی همچون «نخواستن» مواجه نیست که با سدی به نام «نتوانستن» روبروست. احمدی نژاد گفته است که می خواهد با فساد اقتصادی در ایران مبارزه کند و طرح چنین شعارهایی با مشکل «نتوانستن» و «نخواستن» مواجه خواهد شد.
بدین ترتیب آینده احمدی نژاد نیز همچون آینده خاتمی تا حدودی مشابه به نظر می رسد. 8 سال پس از ریاست جمهوری خاتمی، هواداران او یعنی طبقه متوسط ایرانی، اگرچه همچنان اعتقاد به اصلاحات سیاسی داشتند اما ترجیح دادند که از اصلاح طلبان دوم خردادی که در عمل به وعده هایشان ناصادق بودند و ناکام،روی برگردانند. سال هایی دیگر نیز چه بسا احمدی نژاد با چنین سرنوشتی روبرو شود و اصلی ترین حامیان او منتقدان او شوند. آنها که پول نفت را بر سر سفره های خود می خواستند و با انبوهی از شعارهای اقتصادی بمباران شوند وقتی که ببینند از «هزار وعده خوبان یکی وفا نکند» یا در نهایت حداکثر «یکی وفا بکند» رویگردان «خوبان» خواهند شد. اما رویگردانی و ناامیدی هواداران احمدی نژاد از او پیام های بدی را به همراه خواهد داشت. چرا که بخش سیاستمداران حاضر در عرصه سیاست رسمی ایران آنگاهی که شعار اصلاحات سیاسی را دادند به هر دیل با بن بست روبرو شدند و آنگاهی که بخش دیگری از این سیاستمداران که شعار اصلاحات اقتصادی را می دهند نیز هواداران شان را ناکام بگذارند، لشگر ناکامان دو چندان خواهد شد. اما شکست خاتمی و احمدی نژاد یک پیامد مثبت خواهد داشت و آن پیامد مثبت، پایان پوپولیسم است. تجربه خاتمی، تجربه نافرجام بودن پوپولیسم سیاسی بود و تجربه احمدی نژاد نیز فرجام پوپولیسم اقتصادی را نمایان خواهد ساخت. چه بسا پایان عصر خاتمی و احمدی نژاد، پایان عصر پوپولیسم باشد تا چه میسر افتد.
توسعه سیاسی و آزادی و حقوق شهروندی آن چیزی بود که او از آنها سخن می گفتند و این مدعاها نیز همان بودند که تحول خواهان طبقه متوسط، به دنبال آنها بودند. خاتمی اما اگرچه می خواست طبقه متوسط ایرانی را رهبری کند ولی در این امر چندان موفق نبود. رئیس جمهور پیشرو پس از چندی از هواداران خود (طبقه متوسط ایرانی) عقب ماند و راه ها به مرور زمان از یکدیگر جدا شد. رئیس جمهور محبوب به یک سو رفت و طبقه متوسط به سویی دیگر. خاتمی اما در میان طبقات اجتماعی همچنان می خواست که با این طبقه اجتماعی به گفتگو بپردازد و تنها آنها را هواداران اجتماعی خود می دانست. بدین ترتیب خاتمی نه تنها به دلیل پاره ای مصلحت جویی ها طبقه متوسط را از دست داد که با طبقات دیگر اجتماعی، مخصوصا طبقه تهیدست شهری نیز ارتباطی برقرار نکرد. طبقه تهیدست را ندید و در ارتباط جدی با طبقه متوسط نیز آن مقدار که شعار داد عمل که حجم انبوه وعده های غیر عملیاتی شده، سرانجام او را ناکام گذاشت.
هشت سال پس از خاتمی اما رئیس جمهوری به سوی کار آمده است که اگرچه با کلی از خاتمی متفاوت است اما تشابهی در عمل با او دارد. خاتمی طبقه متوسط را با بمبارانی از وعده ها روبرو ساخت و این حجم انبوه وعده ها او را ناکام گذاشت و پس از 8 سال اولین مخالف او همان جریانی بود که روزی او را رهبر اصلاحات می خواست یعنی طبقه متوسط.
محمود احمدی نژاد نیز امروز پا در همان مسیری می گذارد که خاتمی گذاشت با این تفاوت که روی سخن او این بار با طبقه تهدیدست شهری است. احمدی نژاد تنها با این طبقه از مردم ایران سخن می گوید و مطالبات دیگر طبقات اجتماعی در ایران را نادیده می گیرد. او اگر بدین ترتیب با طبقه متوسط بیگانه است (همچون خاتمی که با طبقه تهدیست شهری بیگانه بود) اما در ارتباط با طبقه تهیدست نیز انبوهی از وعده ها را مطرح کرده که عملیاتی شده و آنها از توانایی های او خارج است. کار اما برای احمدی نژاد از خاتمی نیز سخت تر است. چرا که اگر خاتمی «نخواست» که به وعده های خود در زمینه توسعه سیاسی و حقوق مدنی عمل نماید، احمدی نژاد «نمی تواند» به وعده های خود در زمینه توسعه اقتصادی عمل کند. خاتمی برای مثال گفته بود که قتل های زنجیره ای را تا انتها پی می گیرد و بنابر ملاحظاتی نخواست که به چنین بازی ای در عرصه سیاست ایران تداوم بخشد. احمدی نژاد اما گفته است که می خواهند پول نفت را بر سر سفره مردم بیاورد و این شعار، دیگر با مانعی همچون «نخواستن» مواجه نیست که با سدی به نام «نتوانستن» روبروست. احمدی نژاد گفته است که می خواهد با فساد اقتصادی در ایران مبارزه کند و طرح چنین شعارهایی با مشکل «نتوانستن» و «نخواستن» مواجه خواهد شد.
بدین ترتیب آینده احمدی نژاد نیز همچون آینده خاتمی تا حدودی مشابه به نظر می رسد. 8 سال پس از ریاست جمهوری خاتمی، هواداران او یعنی طبقه متوسط ایرانی، اگرچه همچنان اعتقاد به اصلاحات سیاسی داشتند اما ترجیح دادند که از اصلاح طلبان دوم خردادی که در عمل به وعده هایشان ناصادق بودند و ناکام،روی برگردانند. سال هایی دیگر نیز چه بسا احمدی نژاد با چنین سرنوشتی روبرو شود و اصلی ترین حامیان او منتقدان او شوند. آنها که پول نفت را بر سر سفره های خود می خواستند و با انبوهی از شعارهای اقتصادی بمباران شوند وقتی که ببینند از «هزار وعده خوبان یکی وفا نکند» یا در نهایت حداکثر «یکی وفا بکند» رویگردان «خوبان» خواهند شد. اما رویگردانی و ناامیدی هواداران احمدی نژاد از او پیام های بدی را به همراه خواهد داشت. چرا که بخش سیاستمداران حاضر در عرصه سیاست رسمی ایران آنگاهی که شعار اصلاحات سیاسی را دادند به هر دیل با بن بست روبرو شدند و آنگاهی که بخش دیگری از این سیاستمداران که شعار اصلاحات اقتصادی را می دهند نیز هواداران شان را ناکام بگذارند، لشگر ناکامان دو چندان خواهد شد. اما شکست خاتمی و احمدی نژاد یک پیامد مثبت خواهد داشت و آن پیامد مثبت، پایان پوپولیسم است. تجربه خاتمی، تجربه نافرجام بودن پوپولیسم سیاسی بود و تجربه احمدی نژاد نیز فرجام پوپولیسم اقتصادی را نمایان خواهد ساخت. چه بسا پایان عصر خاتمی و احمدی نژاد، پایان عصر پوپولیسم باشد تا چه میسر افتد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
آقاي نويسنده محترم و بي انصاف
واقعا شم سياسي شما به شما ميگويد خاتمي سعي كرد طوري سخن بگويد و رفتار كند كه طبقه متوسط خوششان بيايد؟!!
عليرغم بعضي ناكامي هاي سياسي و حتي اقتصادي دولت خاتمي ٬ ايشان يكي از محبوبترين اشخاصي است كه تاريخ اين انقلاب بياد دارد - ميدانيد چرا؟
زيرا سيره و خوي و رفتار و صداقت و خلوص او انسان را بياد بزرگان پر مهر و رافت دين عزيز اسلام مي اندازد.
اگر طبقه متوسط شهري اقبال بيشتري به خاتمي كردند به اين دليل بود كه اصولا طبقه متوسط مقداري دغدغه معاش كمتري نسبت به طبقه محروم دارند و در عين حال بي دردي طبقات بالاي اجتماع را ندارند ٬ در نتيجه توجهشان به مسايل اجتماعي بيش از ديگران است- اينها بيشتر از هر طبقه اي نگران آزادي و آزاديخواهي و ايمان و عقيده هستند كه به فرموده رسول اكرم(ص) بهترين امت ايشان وسطشان هستند.
ايشان بيش از هر سياستمدار ديگري از طرف قشر تحصيلكرده و روشنفكر ايران مورد تاييد قرار گرفت و هنوز هم مي گيرد٬ چطور ميشود سيره ايشان را پوپوليسم خواند
زهرا - س
نه خاتمي دنبال راي طبقه متوسط بود نه احمدي نژاد مخاطب خود را طبقه ضعيف و فقير شهري قرار داده .
تا اين لحظه ما از آقاي رييس جمهور سخناني را كه شما نقل كرديد نشنيده ايم
اميدواريم با گذر از مرحله پوپوليستي و با تكامل جامعه مدني ايران شاهد مشاركت آگاهانه مردم در سرنوشت‌اشان را باشيم
پيروز باشيد
تلاش خوبي بود شما سعي كرديد به نوعي تحليل تاريخي -اجتماعي و سياسي از دوتحول سياسي نزديك شويداما عوامل در اين دو رخداد سياسي ايران متعددند كه شما به معدودي از آنها اشاره كرده ايد كه اين امر باعث شده حوزه بحث شما بخوبي گسترده و تاريخي از نوع معاصر اما كم عمق بود بهرحال پرداختن شما به طبقه متوسط توجه مناسبي بود اما بايد نوع طبقه متوسط مشخص مي شد يعني به تقسيم بندي آن در جامعه شناسي سياسي مراجعه كنيد اميدآنكه در مطالب بعدي عوامل مورد بررسي شما شماره بندي و متعدد و داراي تحليلي بر مبناي متغيرهاي كمي و كيفي تاريخي اگرچه به زباني براي مخاطب عام باشد. خسته نباشيد و ادامه دهيد.
آگر احمدي نژاد صادق بود ادعا خودش را درمورد افشاي اسامي مفسدان اقتصادي عملي ميكرد.
وعده بدون مبنا عمل نيست. همين