وقتی تیر فرصت‌طلبان به سنگ می‌خورد/ راز و رمز یک سکوت عارفانه
فکر می‌کنم طرح این موضوع یعنی ریاست مجلس در شرایط فعلی زودهنگام است و قاعدتا پس از انتخابات دور دوم می‌توان به این بحث در فضای رسانه‌ای و میان مردم پرداخت.
آفتاب‌‌نیوز : «نمی‌توانم نقش بازی کنم» این یکی از کلیدی‌ترین جملات مرد عملگرای سیاست ایران است.
به گزارش امید ایرانیان، مردی که اگر بیم از دست رفتن سرمایه اجتماعی و دغدغه به حاشیه رانده شدن اصلاح‌طلبان را نداشت و اگر نگران سرنوشت کشور نبود، مطمئنا اتاق کوچک دانشگاه شریف را به مراکز قدرت ترجیح می‌داد. محمدرضا عارف از همان روزهای پایانی دولت اصلاحات نگران بود. نگران از اینکه دستاوردهای ارزشمند دولت اصلاحات به مسلخ برده شود. او می‌خواست کار نیمه تمام دولت اصلاحات را که در فرصت هشت ساله امکان به فرجام رسیدن آن مهیا نشد به پایان برساند و به همین دلیل حضورش در قامت ریاست‌جمهوری سال 84 بهترین فرصت بود تا هم نتایج دوران اصلاحات پاس داشته شود و هم پروژه‌های نیمه تمام، تمام شود. اما وقتی آشفتگی را در اردوگاه اصلاحات دید صلاح ندانست نامش در تاریخ سیاست ایران به‌عنوان فردی برده شود که در شکست اصلاح‌طلبان سهیم باشد.
عارف که عقبه دانشگاهی داشت تشکیل اتاق‌های فکر برای آسیب‌شناسی جنبش اصلاح‌طلبی را یکی از راه‌های موفقیت اصلاح‌طلبان دانست. او اگر چه در انتخابات 88 هم برای جلوگیری از تداوم خسارت‌های دولت نهم به کشور، آمادگی رقابت با محمود احمدی‌نژاد را داشت اما باز هم براساس همان مشی مصالحه‌جویانه و البته اخلاقی خود صلاح ندید مثلث کاندیداهای اصلاح‌طلب را تشکیل دهد هر چند می‌توانست ضلع اول این مثلث باشد. او بنیاد امید ایرانیان را در سکوت راه‌اندازی کرد و تلاش کرد به دور از هیاهوی‌های سیاسی و با استفاده از مدیران دولت اصلاحات و شاگردانش در دانشگاه شریف، موسسه امید ایرانیان را تاسیس کند. نهادی غیردولتی که فعالیتش حزبی نبود اما تلاش کرد در تعیین راهبردهای اصلاح‌طلبان نقش‌آفرین باشد. او البته دفترش مامن بسیاری از افرادی بود که برخی مخاطرات سیاسی و امنیتی آنها را آزرده خاطر کرده بود. در کوران حوادث 88 و بعد از آن عارف براساس آنچه وظیفه اخلاقی می‌دانست تلاش کرد با رایزنی و تعامل با نهادهای تاثیرگذار در رفع محدودیت برخی از همکارانش در دولت اصلاحات و نیز همفکرانش که در جریان حوادث 88 با آن روبه‌رو شدند، نقش‌آفرین باشد. این نقش‌آفرینی را برای آنکه موثر باشد در سکوت و به دور از نمایش‌های سیاسی انجام می‌داد و تاکنون هم با همین روش و منش ادامه داده است. حضورش در انتخابات 92 توانست بن‌بست‌شکن باشد، بن‌بستی که در صورت عدم‌حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات سرنوشت نامعلومی برای این جریان سیاسی به ارمغان می‌آورد. عارف البته باوجود آنکه از طریق نظرسنجی‌های معتبر از پایگاه اجتماعی‌اش با خبر بود اما برای هموار کردن مسیر اصلاحات به کمک حسن روحانی آمد و تلاش کرد با انصرافش دوست و رفیق قدیمی‌اش را برای پیروزی در انتخابات کمک کند. انصرافش محبوبیتی مضاعف برای او به ارمغان آورد و تلاش کرد این محبوبیت و سرمایه اجتماعی را حفظ کند. البته این محبوبیت برای جریان اقتدارگرا و برخی افراد فرصت‌طلب که تمایل داشتند عارف بر مبنای خواسته و برنامه‌ریزی آنها گام بعدی را بردارد، ناخوشایند بود. هرچند کسانی‌که قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری 92 عارف را مورد انوع اتهامات قرار می‌دادند، بعد از انتخابات با اذعان به برخی اشتباهات و تحلیل‌های خود همراه این سیاستمدار یزدی شدند. پایگاه اجتماعی عارف روزبه‌روز بیشتر می‌شد و او در سکوت خود و با همراهی رییس دولت اصلاحات تلاش کرد سرمایه اجتماعی ایجاد شده را به‌درستی و هدفمند تقویت کند و ارتقاء بخشد. در این بین و ماه‌ها قبل از برگزاری انتخابات مجلس دهم، جریان اقتدارگرا و برخی فرصت‌طلبان که نقش‌آفرینی عارف را به نفع خود نمی‌دیدند سعی کردند با اهرم‌های رسانه‌ای این نقش‌آفرینی و میدان‌داری را کم‌رنگ جلوه دهند اما او همچنان سکوت می‌کرد و با همراهی جوانان و موثرین جریان اصلاح‌طلب و حمایت همه‌جانبه مردم، حماسه هفتم اسفند را به کام اصلاح‌طلبان کرد. عارف البته هنوز این پروژه را ناتمام دانسته و انتخابات دور دوم را همانند دور اول مهم و سرنوشت‌ساز می‌داند و برای همین تور انتخاباتی او از نخستین روز تبلیغات مرحله دوم آغاز می‌شود تا ضمن تشویق مردم به مشارکت حداکثری، از نامزدهای لیست امید در این مرحله حمایت کند. او بی‌توجه به سروصداهای برخی رسانه‌ها درباره انتخاب ریاست مجلس که البته اهداف و پشت پرده این هیاهوی کاذب مشخص است، در اندیشه به فرجام رساندن پروژه انتخابات مجلس دهم است. فرصت‌طلبان می‌دانند عارف سکوتش را ادامه خواهد داد. آنها می‌دانند عارف از «دیپلماسی موتور پول» به مانند برخی سیاسیون و مسئولین برای برخی اهداف سیاسی استفاده نخواهد کرد و برای همین از منتخب اول مردم تهران دل خوشی ندارند.
درباره ریاست مجلس بعد از دور دوم انتخابات باید اظهارنظر کرد
در همین راستا محمدرضا عارف در پاسخ به سوالی در مورد اهمیت انتخابات دور دوم مجلس دهم شورای اسلامی اظهار کرد: خوشبختانه مردم در دور اول انتخابات مجلس شورای اسلامی حضور خیلی خوبی داشتند و ما امیدوار هستیم که با ادامه همان حضور پرشور بتوانیم مجلسی را که برنامه‌ریزی کرده بودیم با کارایی حداکثری و اولویت‌بخشی به مطالبات مردم شکل دهیم که طبعا در رأس مطالبات مردم مسایل اقتصادی، معیشتی، اشتغال و آسیب‌های اجتماعی است.
وی با بیان اینکه در این مجلس باید شعار «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» را در دستور کار خود قرار دهیم، افزود: برای شکل‌گیری چنین مجلسی انتظار ما از مردم حضور حداکثری در انتخابات دور دوم است که ان‌شاء‌الله در این مجلس به پشتوانه آنها برنامه‌ها و راهبردهایی که مدنظر است و برنامه 126بندی در این زمینه را بتوانیم اجرایی کنیم.
معاون اول رییس‌جمهور دولت اصلاحات در پاسخ به سوال دیگری در خصوص اهمیت دور دوم انتخابات برای لیست امید و تعیین‌کننده بودن آن در آرایش سیاسی مجلس آینده، به جماران گفت: ما در دور اول نتیجه خیلی خوبی گرفتیم و برای اجرای برنامه‌هایمان، این نتیجه باید ادامه یابد لذا انتظارمان از همه مردم حضور در دور دوم انتخابات است که در صورت تحقق یک مشارکت چشمگیر، پیش‌بینی‌مان کسب حداقل 40 کرسی است.
وی ادامه داد: خواهش ما از همه مردم حضور در میدان است و خصوصا از جوانان می‌خواهیم با همان شادابی و نشاط دور اول، در دور دوم هم حاضر شده و مردم را به حضور تشویق کنند، زیرا تجربه دوره‌های گذشته این است که در دورم دوم مردم حضور پررنگ‌تری دارند بنابراین باید بتوانند کار خوبی که در مرحله اول آغاز کردند را ادامه دهند و برای تمام کردن این کار ارزشمند از آنها می‌خواهیم در این دور حضور پیدا کنند.
عارف در پاسخ به سوال دیگری در خصوص گمانه‌زنی‌ها درباره رقابت وی و لاریجانی برای کرسی ریاست مجلس دهم، با تاکید بر اینکه بحث ریاست مجلس یک بحث داخلی مجلس است، تصریح کرد: این بحث مهم است، اما باید در داخل مجلس و توسط خود نمایندگان مردم صورت گیرد، در عین حال زمانی می‌توان آن را دنبال کرد که فراکسیون‌های داخلی مجلس شکل گرفته باشد و وضعیت فراکسیون اکثریت تقریبا روشن باشد که تشکیل این فراکسیون منوط به انتخابات دور دوم است.
وی اضافه کرد: فکر می‌کنم طرح این موضوع یعنی ریاست مجلس در شرایط فعلی زودهنگام است و قاعدتا پس از انتخابات دور دوم می‌توان به این بحث در فضای رسانه‌ای و میان مردم پرداخت.
منتخب مردم تهران در انتخابات مجلس دهم با اشاره به تلاش رقبا برای ایجاد اختلاف میان ائتلاف اصلاح‌طلبان و اصولگرایان معتدل، تاکید کرد: ما ائتلاف امید را حتما حفظ می‌کنیم و این یک تعهد اخلاقی بوده و میثاقی است که با کاندیداها داشتیم که حضور جدی در این فراکسیون داشته باشند و طبیعتا مبانی فراکسیون اکثریت هم رأی‌گیری است.
عارف خاطرنشان کرد: امیدواریم با همان همدلی و همبستگی که افراد در لیست امید قرار گرفتند، در مجلس هم بتوانیم تاثیرگذار باشیم و ان‌شاء‌الله بتوانیم در خدمت مردم باشیم.
به گزارش امید ایرانیان، مردی که اگر بیم از دست رفتن سرمایه اجتماعی و دغدغه به حاشیه رانده شدن اصلاح‌طلبان را نداشت و اگر نگران سرنوشت کشور نبود، مطمئنا اتاق کوچک دانشگاه شریف را به مراکز قدرت ترجیح می‌داد. محمدرضا عارف از همان روزهای پایانی دولت اصلاحات نگران بود. نگران از اینکه دستاوردهای ارزشمند دولت اصلاحات به مسلخ برده شود. او می‌خواست کار نیمه تمام دولت اصلاحات را که در فرصت هشت ساله امکان به فرجام رسیدن آن مهیا نشد به پایان برساند و به همین دلیل حضورش در قامت ریاست‌جمهوری سال 84 بهترین فرصت بود تا هم نتایج دوران اصلاحات پاس داشته شود و هم پروژه‌های نیمه تمام، تمام شود. اما وقتی آشفتگی را در اردوگاه اصلاحات دید صلاح ندانست نامش در تاریخ سیاست ایران به‌عنوان فردی برده شود که در شکست اصلاح‌طلبان سهیم باشد.
عارف که عقبه دانشگاهی داشت تشکیل اتاق‌های فکر برای آسیب‌شناسی جنبش اصلاح‌طلبی را یکی از راه‌های موفقیت اصلاح‌طلبان دانست. او اگر چه در انتخابات 88 هم برای جلوگیری از تداوم خسارت‌های دولت نهم به کشور، آمادگی رقابت با محمود احمدی‌نژاد را داشت اما باز هم براساس همان مشی مصالحه‌جویانه و البته اخلاقی خود صلاح ندید مثلث کاندیداهای اصلاح‌طلب را تشکیل دهد هر چند می‌توانست ضلع اول این مثلث باشد. او بنیاد امید ایرانیان را در سکوت راه‌اندازی کرد و تلاش کرد به دور از هیاهوی‌های سیاسی و با استفاده از مدیران دولت اصلاحات و شاگردانش در دانشگاه شریف، موسسه امید ایرانیان را تاسیس کند. نهادی غیردولتی که فعالیتش حزبی نبود اما تلاش کرد در تعیین راهبردهای اصلاح‌طلبان نقش‌آفرین باشد. او البته دفترش مامن بسیاری از افرادی بود که برخی مخاطرات سیاسی و امنیتی آنها را آزرده خاطر کرده بود. در کوران حوادث 88 و بعد از آن عارف براساس آنچه وظیفه اخلاقی می‌دانست تلاش کرد با رایزنی و تعامل با نهادهای تاثیرگذار در رفع محدودیت برخی از همکارانش در دولت اصلاحات و نیز همفکرانش که در جریان حوادث 88 با آن روبه‌رو شدند، نقش‌آفرین باشد. این نقش‌آفرینی را برای آنکه موثر باشد در سکوت و به دور از نمایش‌های سیاسی انجام می‌داد و تاکنون هم با همین روش و منش ادامه داده است. حضورش در انتخابات 92 توانست بن‌بست‌شکن باشد، بن‌بستی که در صورت عدم‌حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات سرنوشت نامعلومی برای این جریان سیاسی به ارمغان می‌آورد. عارف البته باوجود آنکه از طریق نظرسنجی‌های معتبر از پایگاه اجتماعی‌اش با خبر بود اما برای هموار کردن مسیر اصلاحات به کمک حسن روحانی آمد و تلاش کرد با انصرافش دوست و رفیق قدیمی‌اش را برای پیروزی در انتخابات کمک کند. انصرافش محبوبیتی مضاعف برای او به ارمغان آورد و تلاش کرد این محبوبیت و سرمایه اجتماعی را حفظ کند. البته این محبوبیت برای جریان اقتدارگرا و برخی افراد فرصت‌طلب که تمایل داشتند عارف بر مبنای خواسته و برنامه‌ریزی آنها گام بعدی را بردارد، ناخوشایند بود. هرچند کسانی‌که قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری 92 عارف را مورد انوع اتهامات قرار می‌دادند، بعد از انتخابات با اذعان به برخی اشتباهات و تحلیل‌های خود همراه این سیاستمدار یزدی شدند. پایگاه اجتماعی عارف روزبه‌روز بیشتر می‌شد و او در سکوت خود و با همراهی رییس دولت اصلاحات تلاش کرد سرمایه اجتماعی ایجاد شده را به‌درستی و هدفمند تقویت کند و ارتقاء بخشد. در این بین و ماه‌ها قبل از برگزاری انتخابات مجلس دهم، جریان اقتدارگرا و برخی فرصت‌طلبان که نقش‌آفرینی عارف را به نفع خود نمی‌دیدند سعی کردند با اهرم‌های رسانه‌ای این نقش‌آفرینی و میدان‌داری را کم‌رنگ جلوه دهند اما او همچنان سکوت می‌کرد و با همراهی جوانان و موثرین جریان اصلاح‌طلب و حمایت همه‌جانبه مردم، حماسه هفتم اسفند را به کام اصلاح‌طلبان کرد. عارف البته هنوز این پروژه را ناتمام دانسته و انتخابات دور دوم را همانند دور اول مهم و سرنوشت‌ساز می‌داند و برای همین تور انتخاباتی او از نخستین روز تبلیغات مرحله دوم آغاز می‌شود تا ضمن تشویق مردم به مشارکت حداکثری، از نامزدهای لیست امید در این مرحله حمایت کند. او بی‌توجه به سروصداهای برخی رسانه‌ها درباره انتخاب ریاست مجلس که البته اهداف و پشت پرده این هیاهوی کاذب مشخص است، در اندیشه به فرجام رساندن پروژه انتخابات مجلس دهم است. فرصت‌طلبان می‌دانند عارف سکوتش را ادامه خواهد داد. آنها می‌دانند عارف از «دیپلماسی موتور پول» به مانند برخی سیاسیون و مسئولین برای برخی اهداف سیاسی استفاده نخواهد کرد و برای همین از منتخب اول مردم تهران دل خوشی ندارند.
درباره ریاست مجلس بعد از دور دوم انتخابات باید اظهارنظر کرد
در همین راستا محمدرضا عارف در پاسخ به سوالی در مورد اهمیت انتخابات دور دوم مجلس دهم شورای اسلامی اظهار کرد: خوشبختانه مردم در دور اول انتخابات مجلس شورای اسلامی حضور خیلی خوبی داشتند و ما امیدوار هستیم که با ادامه همان حضور پرشور بتوانیم مجلسی را که برنامه‌ریزی کرده بودیم با کارایی حداکثری و اولویت‌بخشی به مطالبات مردم شکل دهیم که طبعا در رأس مطالبات مردم مسایل اقتصادی، معیشتی، اشتغال و آسیب‌های اجتماعی است.
وی با بیان اینکه در این مجلس باید شعار «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» را در دستور کار خود قرار دهیم، افزود: برای شکل‌گیری چنین مجلسی انتظار ما از مردم حضور حداکثری در انتخابات دور دوم است که ان‌شاء‌الله در این مجلس به پشتوانه آنها برنامه‌ها و راهبردهایی که مدنظر است و برنامه 126بندی در این زمینه را بتوانیم اجرایی کنیم.
معاون اول رییس‌جمهور دولت اصلاحات در پاسخ به سوال دیگری در خصوص اهمیت دور دوم انتخابات برای لیست امید و تعیین‌کننده بودن آن در آرایش سیاسی مجلس آینده، به جماران گفت: ما در دور اول نتیجه خیلی خوبی گرفتیم و برای اجرای برنامه‌هایمان، این نتیجه باید ادامه یابد لذا انتظارمان از همه مردم حضور در دور دوم انتخابات است که در صورت تحقق یک مشارکت چشمگیر، پیش‌بینی‌مان کسب حداقل 40 کرسی است.
وی ادامه داد: خواهش ما از همه مردم حضور در میدان است و خصوصا از جوانان می‌خواهیم با همان شادابی و نشاط دور اول، در دور دوم هم حاضر شده و مردم را به حضور تشویق کنند، زیرا تجربه دوره‌های گذشته این است که در دورم دوم مردم حضور پررنگ‌تری دارند بنابراین باید بتوانند کار خوبی که در مرحله اول آغاز کردند را ادامه دهند و برای تمام کردن این کار ارزشمند از آنها می‌خواهیم در این دور حضور پیدا کنند.
عارف در پاسخ به سوال دیگری در خصوص گمانه‌زنی‌ها درباره رقابت وی و لاریجانی برای کرسی ریاست مجلس دهم، با تاکید بر اینکه بحث ریاست مجلس یک بحث داخلی مجلس است، تصریح کرد: این بحث مهم است، اما باید در داخل مجلس و توسط خود نمایندگان مردم صورت گیرد، در عین حال زمانی می‌توان آن را دنبال کرد که فراکسیون‌های داخلی مجلس شکل گرفته باشد و وضعیت فراکسیون اکثریت تقریبا روشن باشد که تشکیل این فراکسیون منوط به انتخابات دور دوم است.
وی اضافه کرد: فکر می‌کنم طرح این موضوع یعنی ریاست مجلس در شرایط فعلی زودهنگام است و قاعدتا پس از انتخابات دور دوم می‌توان به این بحث در فضای رسانه‌ای و میان مردم پرداخت.
منتخب مردم تهران در انتخابات مجلس دهم با اشاره به تلاش رقبا برای ایجاد اختلاف میان ائتلاف اصلاح‌طلبان و اصولگرایان معتدل، تاکید کرد: ما ائتلاف امید را حتما حفظ می‌کنیم و این یک تعهد اخلاقی بوده و میثاقی است که با کاندیداها داشتیم که حضور جدی در این فراکسیون داشته باشند و طبیعتا مبانی فراکسیون اکثریت هم رأی‌گیری است.
عارف خاطرنشان کرد: امیدواریم با همان همدلی و همبستگی که افراد در لیست امید قرار گرفتند، در مجلس هم بتوانیم تاثیرگذار باشیم و ان‌شاء‌الله بتوانیم در خدمت مردم باشیم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید