آفتابنیوز : دکتر شفیع جعفری جراح و دندانپزشک، فارغالتحصیل دانشگاه تهران،
کارشناس معتمد بیمهها و البته بازرس انجمن دندانپزشکی ایران است که یونیت
دندانپزشکیاش را به میدان انقلاب آورد و حدود سه ساعت قبل از ظهر را به
ویزیت رهگذران و البته متقاضیان خدمات دندانپزشکی، مشغول شد تا بلکه باب
آشتی مردم و همچنین مسوولان را با "پیشگیری" باز کند.
به گزارش ایسنا، وی
که خود را از منتقدان بیتوجهی جامعه ایرانی به "چکاب" و "پیشگیری"
میخواند در توضیح هدفش از بردن یونیت دندانپزشکی به یکی از میادین پرتردد
شهر و تعطیلی چند ساعته مطبش به خبرنگار سرویس سلامت خبرگزاری دانشجویان
ایران (ایسنا)، میگوید: روزانه حدود 40 تا 50 معاینه دندانپزشکی انجام
میدهم و سرم بسیار شلوغ است. بر همین اساس تجربههای زیادی از برخورد
بیماران در حوزه دندانپزشکی دارم و اغلب شاهدم که متاسفانه بحث چکاب در
کشورم و میان هموطنانم جدی گرفته نمیشود. نه بیماران و نه درمانگران این
موضوع را جدی نگرفتهاند.
وی میگوید: این حرکت سمبولیک را انجام
دادم تا باب آشتی بیماران با بحث پیشگیری باز شود و افراد را به چکاب و
پیشگیری دعوت کنیم تا به این ترتیب مشکلات دهان و دندان جدی گرفته شود.
دکتر شفیع جعفری
جعفری
ارتباط بیماریهای دهان و دندان با بسیاری از بیماریهای دیگر را مورد
اشاره قرار میدهد و میگوید: بیتوجهی به مشکلات دهان و دندان، درمان این
بیماریها را سنگینتر و از سوی دیگر هزینههای آن را نیز افزایش میدهد.
البته با توجه به سهم مردم در پرداخت هزینههای خدمات دندانپزشکی، بیتردید
مهمترین مزیت توجه به پیشگیری در حوزه دهان و دندان، کاهش هزینههاست.
وی
میگوید: این حرکت سمبولیک را انجام دادم و خوشبختانه بازخوردهای خوبی هم
گرفتم. همانطور که گفتم متاسفانه در جامعه ما چندان به چکاب توجه نمیشود و
چیزی به نام پرونده سلامت و مراجعه بیمار قبل از بروز بیماری نداریم. این
در حالی است که در مورد 50 درصد از مشکلات دندان و دهان، فرد اصلا اطلاعی
از بیماری خود ندارد و البته با چکابهای دورهای میتوان از این مشکلات
جلوگیری کرد یا با شناسایی به موقع آنها با صرف هزینههای کمتری نسبت به
درمان آنها اقدام کرد.
وی میافزاید: اخیرا وزارت بهداشت حرکتی را
در قشر خاصی شروع کرده و به دنبال تشکیل پرونده سلامت است، اما این نگاه
پیشگیرانه در بیمههای پایه و تجاری وجود ندارد و اغلب وزارتخانهها و
سازمانهای بزرگ دولتی و غیردولتی به دنبال بیمه مکمل درمان برای پرسنلشان
هستند، اما متاسفانه هزینههای این حوزه در جایی که باید هزینه نمیشود.
در صورتی که پرونده سلامت در سطح بیمههای پایه و تجاری اجرایی شود،
بیتردید به نفع همگان خواهد بود.
جعفری، برخی مباحث در حین ویزیت
بیماران دهان و دندان را مورد اشاره قرار داده و میگوید: در حین معاینه
بیماران در بسیاری از موارد بیمار به دندانپزشک اجازه نمیدهد که دندانهای
دیگر وی را نیز معاینه کند و این موضوع را هزینهتراشی از سوی دندانپزشک
میخوانند. همین امر باعث میشود که ما دندانپزشکان در معایناتمان با دو
نوع برخورد روبرو شویم؛ یکی اینکه وقتی سراغ دندانهای دیگر که از نظر
بیمار سالم است، میرویم مورد اعتراض بیمار واقع می شویم و دیگر اینکه در
صورت عدم معاینه دندانهای دیگر، مورد شکایت بیمار قرار میگیریم که چرا
وضعیت دهانیاش را به صورت کامل مورد بررسی قرار ندادهایم.
به
اعتقاد وی، یکی از علتهای این نگاه دوگانه عدم اعتمادی است که در
برخوردهای بیماران نسبت به درمانگران وجود دارد. وقتی اعتماد نسبی میان
بیمار و پزشک ایجاد شود، خود بیمار با فراغ بال از درمانگرش میخواهد که
همه مشکلات دهانیاش را بررسی کند.
جعفری در پاسخ به سوال که در
زمان حضور در میدان انقلاب چرا تنها به ویزیت مراجعین بسنده کردید و کار
درمانی انجام نشد؟ میگوید: در آن شرایط امکان انجام درمان وجود نداشت. این
حرکت، حرکتی سمبولیک بود تا این حساسیت میان مردم ایجاد شود که قبل از
ایجاد مشکل، به پزشک مراجعه داشته باشند و به مقوله پیشگیری توجه کنند.
وی
همچنین میگوید: یونیت دندانپزشکی را به میدان انقلاب که در مرکزیت شهر
قرار دارد و افرادی با فرهنگهای مختلف از آنجا عبور میکنند، بردم تا
ببینم بازخوردهای مردم چگونه است. حدود 50 ویزیت انجام دادم و جالب آن است
بسیاری از بیمارانی که در این روز مورد معاینه قرار گرفتند، توان پرداخت
هزینههای درمانشان را داشتند یا از بیمههای مکمل برخوردار بودند، اما از
آنجا که مراجعهای به دندانپزشک نداشتند، مشکلات دهان و دندانشان مورد
غفلت واقع شده بود.
وی در پایان صحبتهایش میگوید: امیدوارم با این
حرکت سمبولیک به تدریج دندانپزشکان کشورمان به سمتی حرکت کنند تا اهداف
درمانی بیماران را در سطح کلان پیگیر باشند. این حرکت به ویژه باید در
شرکتهای بیمهای و متولیان سلامت کشور شکل گیرد، چرا که بیمهها بسیار
میتوانند در آشتی دادن مردم با مبحث پیشگیری نقش داشته باشند.