طرح روسیه در گفت و گو با کارشناسان(3)
قهرمانپور: روسیه،تنها روزنه امید موجود برای ایران است
آفتاب‌‌نیوز : 
* با توجه به احتمال صدور بیانیه پنج نیروی هسته ای علیه ایران ارزیابی شما از این وضعیت چیست؟
﷼ در حال حاضر تندترین واکنش ها را از سوی البرادعی شاهد هستیم. یعنی رئیس همان حرف های گذشته آمریکا را تکرار کرده در حالی که انگلیس موضع قاطع و جدیدی اتخاذ نکرده بنابراین به نظر می رسد که تا اجلاس ماه مارس شورای حکام، اقدام عملی خطرناکی علیه ایران صورت نگیرد. مگر در صورتی که آمریکا و انگلس خواستار جلسه اضطراری شورای حکام شوند. در این صورت احتمال صدور قطعنامه وجود دارد که مهمترین پیامد آن ادامه فشارها علیه ایران خواهد بود.
در این میان اگر آمریکا بتواند چین را هم وارد بازی دلخواه خود کند، که به نظر من چین مایل به این اقدام نیست در این صورت ما باید اعلام قطعنامه را آغاز یک فصل جدیدی از فشارها به شمار بیاوریم.
چین مایل به ادامه فشارهاست اما نمی خواهد ایران وارد یک جنگ نظامی شود بنابراین ترجیح می دهد ایران تحت فشار قرار بگیرد تا به هر حال در مورد پرونده هسته ای خود و خصوصا با در نظر گرفتن اظهارنظرهای دکتر احمدی نژاد در مورد اسرائیل که بازتاب های جهانی در پی داشت.
* احتمال تحریم های اقتصادی را تا چه حد جدی می دانید؟
﷼ فکر می کنم حداقل یکسال با تحریم های جهانی فاصله داریم. چیزی که البرادعی مطرح کرده شفافیت در تمام فعالیت های هسته ای است.
در مورد تحریم حرف و حدیث ها کم نیست. اما در مورد آنچه از طرف دکتر احمدی نژاد مطرح شده باید گفت که اگر او یا هر کس دیگری در فضایی خارج از فضای امروز این بحث ها را مطرح می کرد احتمالا جامعه جهانی هم از آن چشم می پوشید و اصلا جدی گرفته نمی شد. مثلا در سال های 1998 این حرف ها در شرایط سیاسی آن سال حرف های جدی محسوب نمی شد و تبعات جدی هم برای ایران در پی نداشت. اما امروز تمام اینها جنبه تبلیغاتی دارد و هزینه های گزافی هم به ایران تحمیل می کند. از نظر علمی و طبق نظریه های حقوق بین الملل تمامی حرف های یک رئیس جمهور یا یک رهبر سیاسی به عنوان یک سند، کاربردهای خاص خودش را دارد. امروز آمریکا و انگلیس مدعی شده اند که ایران را باید به عنوان یک تهدید بین المللی جدی گرفت. برای اثبات این حرف چندین دلیل می آورند و در نهایت سندی را مبنی بر گفته های سران کشور و در رأس آن رئیس جمهور مطرح می کنند که مثلا اسرائیل باید از بین برود.
* فکر می کنید ایران چقدر می تواند روی روسیه حساب باز کند؟
﷼ در هر صورت روسیه برای ایران نه یک دروازه رهایی است نه حتی یک پنجره. در این بازی روسیه تنها یک روزنه است. روزنه ای که در شرایط فعلی اصلا قابل چشم پوشی نیست. در حقیقت برای عبور از این بحران چاره ای جز همراهی با روسیه نداریم.
* چشم انداز پرونده هسته ای ایران را چطور ارزیابی می کنید؟
﷼ واقعیت این است که قضیه به قدری پیچیده است که فکر نمی کنم برای هیچ یک از طرفین آینده آن کاملا روشن باشد. از آمریکا و اروپا گرفته تا اسرائیل و حتی همسایگان ایران همه در این پرونده منافعی دارند. و باید توجه داشت که فشار آمریکا و اروپا محدود است. ولی فشار برخی کشورها که چندان نقشی ندارند به مراتب بیشتر است. چون فشار اروپا و آمریکا یک فشار علنی است و می تواند راه را برای ارزیابی وضعیت و راه های خروج از بحران نشان دهد اما فشار کشورهای دیگر غیرعلنی و نامرئی است.
اما آنچه مسلم است اینکه فشارها تا اجلاس مارس ادامه خواهد داشت و البته بیشتر هم خواهد شد. آمریکا به طرف روسیه و چین خواهد رفت. روسیه نیز علاوه بر منافعی که از نزدیکی به آمریکا دارد منافع زیادی هم در منطقه دارد که با بازی علیه ایران در این پرونده آنها را می تواند از دست بدهد. چون ایران در منطقه خاورمیانه کشور حاشیه ای نیست.
* تهدید حمله نظامی آمریکا به طور غیررسمی بارها مطرح شده است این اقدام آمریکا را چقدر جدی می ببینید؟
﷼ روابط ایران و آمریکا سالهاست روابط سالم و طبیعی نیست در این شرایط همیشه یک فضای روانی در کشور حاکم بوده که در شرایط بحرانی مثل همین موضوع پرونده هسته ای قوت می گیرد. این وضعیت به قدری قدرت گرفته که دیگر تشخیص اینکه کی بحث جنگ روانی است و کی صحبت از حرکت واقعی، سخت است. اما قطعا طی چند ماه آینده شرایط متشنج تری را شاهد خواهیم بود. احتمال مرگ شارون، بحران سوریه و روند مذاکرات پیرامون پرونده هسته ای ایران می تواند عواملی برای تحریک نظامی آمریکا باشد. خبرها هم حاکی از حرکت های پشت پرده ای است که به هر حال جریان دارد. اما من احتمال حمله نظامی در سطح عراق و حتی کمتر از آن را هم قطعی نمی دانم. در نهایت تمام عوامل حداقل طی یک سال اخیر می تواند شرایط را برای یک حمله موضعی آماده کند.
* با توجه به احتمال صدور بیانیه پنج نیروی هسته ای علیه ایران ارزیابی شما از این وضعیت چیست؟ ﷼ در حال حاضر تندترین واکنش ها را از سوی البرادعی شاهد هستیم. یعنی رئیس همان حرف های گذشته آمریکا را تکرار کرده در حالی که انگلیس موضع قاطع و جدیدی اتخاذ نکرده بنابراین به نظر می رسد که تا اجلاس ماه مارس شورای حکام، اقدام عملی خطرناکی علیه ایران صورت نگیرد. مگر در صورتی که آمریکا و انگلس خواستار جلسه اضطراری شورای حکام شوند. در این صورت احتمال صدور قطعنامه وجود دارد که مهمترین پیامد آن ادامه فشارها علیه ایران خواهد بود.
در این میان اگر آمریکا بتواند چین را هم وارد بازی دلخواه خود کند، که به نظر من چین مایل به این اقدام نیست در این صورت ما باید اعلام قطعنامه را آغاز یک فصل جدیدی از فشارها به شمار بیاوریم.
چین مایل به ادامه فشارهاست اما نمی خواهد ایران وارد یک جنگ نظامی شود بنابراین ترجیح می دهد ایران تحت فشار قرار بگیرد تا به هر حال در مورد پرونده هسته ای خود و خصوصا با در نظر گرفتن اظهارنظرهای دکتر احمدی نژاد در مورد اسرائیل که بازتاب های جهانی در پی داشت.
* احتمال تحریم های اقتصادی را تا چه حد جدی می دانید؟
﷼ فکر می کنم حداقل یکسال با تحریم های جهانی فاصله داریم. چیزی که البرادعی مطرح کرده شفافیت در تمام فعالیت های هسته ای است.
در مورد تحریم حرف و حدیث ها کم نیست. اما در مورد آنچه از طرف دکتر احمدی نژاد مطرح شده باید گفت که اگر او یا هر کس دیگری در فضایی خارج از فضای امروز این بحث ها را مطرح می کرد احتمالا جامعه جهانی هم از آن چشم می پوشید و اصلا جدی گرفته نمی شد. مثلا در سال های 1998 این حرف ها در شرایط سیاسی آن سال حرف های جدی محسوب نمی شد و تبعات جدی هم برای ایران در پی نداشت. اما امروز تمام اینها جنبه تبلیغاتی دارد و هزینه های گزافی هم به ایران تحمیل می کند. از نظر علمی و طبق نظریه های حقوق بین الملل تمامی حرف های یک رئیس جمهور یا یک رهبر سیاسی به عنوان یک سند، کاربردهای خاص خودش را دارد. امروز آمریکا و انگلیس مدعی شده اند که ایران را باید به عنوان یک تهدید بین المللی جدی گرفت. برای اثبات این حرف چندین دلیل می آورند و در نهایت سندی را مبنی بر گفته های سران کشور و در رأس آن رئیس جمهور مطرح می کنند که مثلا اسرائیل باید از بین برود.
* فکر می کنید ایران چقدر می تواند روی روسیه حساب باز کند؟
﷼ در هر صورت روسیه برای ایران نه یک دروازه رهایی است نه حتی یک پنجره. در این بازی روسیه تنها یک روزنه است. روزنه ای که در شرایط فعلی اصلا قابل چشم پوشی نیست. در حقیقت برای عبور از این بحران چاره ای جز همراهی با روسیه نداریم.
* چشم انداز پرونده هسته ای ایران را چطور ارزیابی می کنید؟
﷼ واقعیت این است که قضیه به قدری پیچیده است که فکر نمی کنم برای هیچ یک از طرفین آینده آن کاملا روشن باشد. از آمریکا و اروپا گرفته تا اسرائیل و حتی همسایگان ایران همه در این پرونده منافعی دارند. و باید توجه داشت که فشار آمریکا و اروپا محدود است. ولی فشار برخی کشورها که چندان نقشی ندارند به مراتب بیشتر است. چون فشار اروپا و آمریکا یک فشار علنی است و می تواند راه را برای ارزیابی وضعیت و راه های خروج از بحران نشان دهد اما فشار کشورهای دیگر غیرعلنی و نامرئی است.
اما آنچه مسلم است اینکه فشارها تا اجلاس مارس ادامه خواهد داشت و البته بیشتر هم خواهد شد. آمریکا به طرف روسیه و چین خواهد رفت. روسیه نیز علاوه بر منافعی که از نزدیکی به آمریکا دارد منافع زیادی هم در منطقه دارد که با بازی علیه ایران در این پرونده آنها را می تواند از دست بدهد. چون ایران در منطقه خاورمیانه کشور حاشیه ای نیست.
* تهدید حمله نظامی آمریکا به طور غیررسمی بارها مطرح شده است این اقدام آمریکا را چقدر جدی می ببینید؟
﷼ روابط ایران و آمریکا سالهاست روابط سالم و طبیعی نیست در این شرایط همیشه یک فضای روانی در کشور حاکم بوده که در شرایط بحرانی مثل همین موضوع پرونده هسته ای قوت می گیرد. این وضعیت به قدری قدرت گرفته که دیگر تشخیص اینکه کی بحث جنگ روانی است و کی صحبت از حرکت واقعی، سخت است. اما قطعا طی چند ماه آینده شرایط متشنج تری را شاهد خواهیم بود. احتمال مرگ شارون، بحران سوریه و روند مذاکرات پیرامون پرونده هسته ای ایران می تواند عواملی برای تحریک نظامی آمریکا باشد. خبرها هم حاکی از حرکت های پشت پرده ای است که به هر حال جریان دارد. اما من احتمال حمله نظامی در سطح عراق و حتی کمتر از آن را هم قطعی نمی دانم. در نهایت تمام عوامل حداقل طی یک سال اخیر می تواند شرایط را برای یک حمله موضعی آماده کند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
با عرض پوزش از اين كه نمي توانم نام خود را مطرح كنم؛ اما به هر جهت بنده ار كساني هستم كه پرونده هسته اي ايران را دنبال كرده و اتفاقا از منتقدين رفتار ايران در اين پرونده هستم. اما نكته جالب براي بنده اين مصاحبه است. مصاحبه شونده را نمي شناسم؛ اما از شما تعجب مي كنم كه از افراد غير كارشناس در خبرگزاري خود استفاده مي‌كنيد. آيا فردي واردتر از ايشان به موضوع وجود نداشت؟ آيا به راستي ايشان كارشناس هسته اي است؟ اولا روسيه از اصلي‌ترين منفعت خود كه عراق بود گذشت. ثانيا آيا ايران تا كنون تامين كننده منافع روسيه در منطقه بوده است؟ حمله موضعي يعني چه دوست عزيز؟ لطفا ابتدا كلمات را به درستي بياموزيد؛ سپس استفاده كنيد. اگر منظور جنگ كم شدت است؛ كه تعريف خاص خودش رادارد.
چرا فكر مي كنيد فشار آمريكا و اروپا محدود است. آيا به عمق فشارهاي آمريكا و اروپا توجه كرده‌ايد؟ گفته شما از همان ابتدا با تناقض آغاز مي گردد. م.ضع البرادعي تند شده؛ موضع آمريكا و انگلستان همچنان تهاجمي است؛ اما بعيد است اقدام مشخصي اتخاذ گردد. كاملا مشخص است مصاحبه شونده در نگاه خود چند مطلب را مطالعه و از درون آن مصاحبه اي آماده كرده است. حتي بنده را ببخشيد كه اين گونه تند مي روم. فكر مي كنم سوالات نيز توسط خود ايشان طرح شده. چرا كه بسيار سطحي هستند. ايشان به كوچكترين بحث‌ها ميان قدرتهاي بزرگ آشنا نيستند.
آقايان؛ تو را به خدا اين كارشناس‌ها را مثل قارچ سبز نكنيد. آيا واقعا اين‌ها در مسله صاحبنظرند؟ بسيار متاسفم. التبه مي دانم كه اماكان ندارد اين نظر را چاپ كنيد.