آفتابنیوز : روز گذشته برای شمال و جنوب کشور شرایط متفاوتی داشت. وقتی در جنوب و خوزستان، استقلالهایی برای قهرمانی تیمشان پایکوبی میکردند و جشن به راه انداخته بودند، در شمال کشور مردم انزلی اشک میریختند. قوی سپید در بازی آخر مقابل سیاهجامگان، دیگر نای پرواز نداشت و سقوط کرد.
روز گذشته را باید روز مرگ قو بنامیم. اگر قرار بر انتخاب تیمهای شایسته برای سقوط به لیگ دسته یک بود، هیچ کس یاد ملوان و هوادارانش نمیافتاد؛ ملوانی که پر از استعداد و تاریخ بود.
سقوط ملوان ناباورانه بود، حتی ناباورانهتر از قهرمانی استقلال خوزستان در لیگ برتر؛ سقوطی که در دل خود آه و حسرت یک خطه از ایران را در بر داشت. هنوز هم باور سقوط ملوان برای خیلی از فوتبالیها مانند خواب میماند.
شب گذشته برای انزلی و مردمش بسیار طولانی و درآور بود. وقتی در خوزستان تا صبح، ساز و دهل میزدند، مردم انزلی تا سپیده دم بیدار ماندند تا قاصدی خبر از بقای ملوان بیاورد. شاید هنوز هم در انزلی باور نکردهاند که تیمشان سقوط کرده است.
قصه سقوط ملوان از وقتی نوشته شد که این تیم در آخرین روز لیگ چهاردهم توانست مجوز بقا در لیگبرتر را بگیرد. از همان روز جنگ مدیرتی در این تیم آغاز شد و ملوان تا دو هفته مانده به شروع لیگبرتر حتی سرمربی نداشت.
وقتی مالکی نباشد، پولی هم نیست. پول همه چیز نیست اما وقتی بازیکنی دغدغه خانوادهاش را داشته باشد، نمیتواند تمرکز کند. همین مشکلات مالی امیر قلعهنویی و حمید استیلی و حتی بازیکنان ملوان را از انزلی جدا کرد؛ انزلیچیهایی که در هفتههای پایانی لیگبرتر هم با از دست دادن مهرداد اولادی، قصد ماندن در لیگبرتر و شادی روح مهرداد را داشتند.
به گزارش ایسنا، تمام این مشکلات و بیبرنامگیها ملوان را به لیگ پایینتر فرستاد؛ ملوانی که در تاریخ فوتبال ایران سهمی برای خودش داشت. فراموش نمیکنیم سیروس قایقران از همین تیم ملوان، نخستین کاپیتان شهرستانی تیمملی لقب گرفت. جوانهایی که با هزار امید و آرزو در این تیم به میدان میرفتند. ملوانی که به کارخانه بازیکن سازی ایران مشهور بود.
ملوانی که وقتی بازی داشت، مردم انزلی را باید در ورزشگاه پیدا میکردید. اگر ملوان به لیگ یک هم سقوط کند چیزی از هواداران این تیم کم نمیشود و سال آینده میتوان انتظار تولد یک قوی دیگر را داشت. قویی که با قهرمانی در لیگ دسته یک، بار دیگر به لیگبرتر صعود کند و این بار قدرتمندتر از همیشه ظاهر شود.