در دومین نشست «چه باید کرد» حوزه شمال تهران جبهه مشارکت
علوی تبار: دوران تشکیل جبهه های «همه با هم» گذشته است
آفتاب‌‌نیوز : 
به گزارش خبرنگار سیاسی آفتاب، علوی تبار که سه شنبه در دومین جلسه از سلسله جلسات «چه باید کرد؟» که از سوی حوزه شمال تهران جبهه مشارکت برگزار می شود، سخن می گفت، برآورده شدن این چهار هدف را به معنی شکل گیری «چهار وجه هرم دموکراسی» دانست و به تشریح اهمیت هر کدام پرداخت.
علوی تبار درباره ضرورت شکل گیری «جامعه مدنی توسعه یافته» برای رسیدن به دموکراسی گفت: اگر مردم در انجمن های مستقل از حکومت عضویت داشته باشند، هیچ فردی در جامعه «تک افتاده» نخواهد بود و در نتیجه، برخلاف جامعه توده وار، حکومت به آسانی نمی تواند با افراد برخورد کند.
این پژوهشگر درباره جایگاه «حکومت شفاف و پاسخگو» در یک جامعه دمکراتیک نیز اظهار داشت: «در چنین حکومتی مشخص است چه کسانی تصمیم گیرنده هستند و روند تصمیم گیری چیست. حال آنکه یکی از مشکلات جامعه ما این است که به دلیل شفاف نبودن حکومت، تصمیم گیرندگان مشخص نیستند و در نتیجه هزینه تصمیمات اشتباه را کسانی می پردازند که نقشی در آن تصمیم گیری ها نداشته اند.»
این فعال سیاسی سپس بر اهمیت «انتخابات آزاد و منصفانه ادواری» در یک جامعه دمکراتیک تأکید کرد و گفت: «البته برخی دوستان اصلاح طلب، صفت «عادلانه» را هم برای یک انتخابات قابل قبول و دمکراتیک ضروری می دانند، اما من معتقدم انتخابات عادلانه تنها در شرایط رفع نابرابری های اقتصادی و اجتماعی ممکن است به همین خاطر، صرف منصفانه بودن انتخابات یعنی بی طرفی حکومت در انتخابات را برای دمکراتیک بودن آن کافی می دانم.»
این استاد دانشگاه «برابری حقوقی و سیاسی شهروندان» را یک امر ضروری برای جامعه دمکراتیک دانست و گفت که بدون وجود چنین برابری، سخن گفتن از دموکراسی ممکن نیست.
علوی تبار بر اساس این تقسیم بندی، راهبرد آینده نیروهای دموکراسی خواهی در وجه تئوریک را نقد همه اندیشه های موجود در جامعه براساس سه محور «باور به حاکمیت مردم»، «برابری سیاسی شهروندان» و «حکمرانی اکثریت و رعایت حقوق اقلیت» دانست و تصریح کرد: «نیروهای دموکراسی خواه باید با شجاعت و با کنار گذاشتن مسایل عاطفی و تاریخی خود همه اندیشه های مؤثر در وضعیت موجود از جمله اندیشه های امام و نیز قانون اساسی را به عنوان مبنای اندیشه های دمکراتیک نقد کنند».
این فعال سیاسی در عین حال از نیروهای جوانتر دموکراسی خواه و به ویژه دانشجویان خواست تا نگاه مبتنی بر «احمق بودن همه نسل های پیشین» را کنار بگذارند و عملکرد و اندیشه های آنان را با لحاظ کردن ظرفیت ها و شرایط آن روز آن نیروها نقد کنند.
علوی تبار در ادامه به ضرورت پافشاری دموکراسی خواهان بر روشی اصلاحی در شرایط کنونی تأکید کرد و موارد تفاوت روش اصلاحی با روش انقلابی را برشمرد.
به گفته سخنران جلسه «چه باید کرد»، «نفی خشونت و قهر»، «حرکت متکی بر نهادهای مدنی»، «بهره گیری از امکانات حکومت»، «حرکت مرحله به مرحله و تدریجی»، «برخورداری از رهبری جمعی» و «محافظت با تقلیل گرایی سیاسی» ویژگی هایی است که حرکت اصلاحی را با اقدامات انقلابی متمایز می سازد.
وی در ادامه از نیروهای دموکراسی خواه خواست قبل از تشکیل جبهه های جدید سیاسی به تقویت احزاب و سازمان های خود اقدام کنند تا از پیوستن احزاب قوی، جبهه های قوی شکل گیرد.
علوی تبار نکته دیگر در تشکیل جبهه های جدید را پذیرفتن افراد و احزاب با هویت واقعی خودشان ذکر کرد و گفت: دوران شعار «همه با هم» گذشته است. امروزه باید هر کس خود را تعریف کند و آرمان و هدفش را به شکلی بدون ابهام بیان کند تا دیگران ببینند امکان همکاری با او را دارند یا نه.
وی در این زمینه تصریح کرد: «جبهه های حاصل پذیرش تفاوت ها راحت تر از جبهه هایی به تفاهم و برنامه عمل واحد می رسند که بدون شفافیت لازم تشکیل شده اند.»
علوی تبار از این جهت جبهه دوم خرداد را قابل نقد دانست و گفت: «تجربه مجلس ششم را باید بازخوانی کرد. تجربه ای که در آن دیدیم وقتی افرادی را که با هم تمایز دارند، تحت یک عنوان کلی مانند اصلاح طلب به مجلس می فرستیم، در مراحل حساس و بزنگاه ها برای عمل واحد به مشکل بر می خورند».
به گزارش خبرنگار سیاسی آفتاب، علوی تبار که سه شنبه در دومین جلسه از سلسله جلسات «چه باید کرد؟» که از سوی حوزه شمال تهران جبهه مشارکت برگزار می شود، سخن می گفت، برآورده شدن این چهار هدف را به معنی شکل گیری «چهار وجه هرم دموکراسی» دانست و به تشریح اهمیت هر کدام پرداخت. علوی تبار درباره ضرورت شکل گیری «جامعه مدنی توسعه یافته» برای رسیدن به دموکراسی گفت: اگر مردم در انجمن های مستقل از حکومت عضویت داشته باشند، هیچ فردی در جامعه «تک افتاده» نخواهد بود و در نتیجه، برخلاف جامعه توده وار، حکومت به آسانی نمی تواند با افراد برخورد کند.
این پژوهشگر درباره جایگاه «حکومت شفاف و پاسخگو» در یک جامعه دمکراتیک نیز اظهار داشت: «در چنین حکومتی مشخص است چه کسانی تصمیم گیرنده هستند و روند تصمیم گیری چیست. حال آنکه یکی از مشکلات جامعه ما این است که به دلیل شفاف نبودن حکومت، تصمیم گیرندگان مشخص نیستند و در نتیجه هزینه تصمیمات اشتباه را کسانی می پردازند که نقشی در آن تصمیم گیری ها نداشته اند.»
این فعال سیاسی سپس بر اهمیت «انتخابات آزاد و منصفانه ادواری» در یک جامعه دمکراتیک تأکید کرد و گفت: «البته برخی دوستان اصلاح طلب، صفت «عادلانه» را هم برای یک انتخابات قابل قبول و دمکراتیک ضروری می دانند، اما من معتقدم انتخابات عادلانه تنها در شرایط رفع نابرابری های اقتصادی و اجتماعی ممکن است به همین خاطر، صرف منصفانه بودن انتخابات یعنی بی طرفی حکومت در انتخابات را برای دمکراتیک بودن آن کافی می دانم.»
این استاد دانشگاه «برابری حقوقی و سیاسی شهروندان» را یک امر ضروری برای جامعه دمکراتیک دانست و گفت که بدون وجود چنین برابری، سخن گفتن از دموکراسی ممکن نیست.
علوی تبار بر اساس این تقسیم بندی، راهبرد آینده نیروهای دموکراسی خواهی در وجه تئوریک را نقد همه اندیشه های موجود در جامعه براساس سه محور «باور به حاکمیت مردم»، «برابری سیاسی شهروندان» و «حکمرانی اکثریت و رعایت حقوق اقلیت» دانست و تصریح کرد: «نیروهای دموکراسی خواه باید با شجاعت و با کنار گذاشتن مسایل عاطفی و تاریخی خود همه اندیشه های مؤثر در وضعیت موجود از جمله اندیشه های امام و نیز قانون اساسی را به عنوان مبنای اندیشه های دمکراتیک نقد کنند».
این فعال سیاسی در عین حال از نیروهای جوانتر دموکراسی خواه و به ویژه دانشجویان خواست تا نگاه مبتنی بر «احمق بودن همه نسل های پیشین» را کنار بگذارند و عملکرد و اندیشه های آنان را با لحاظ کردن ظرفیت ها و شرایط آن روز آن نیروها نقد کنند.
علوی تبار در ادامه به ضرورت پافشاری دموکراسی خواهان بر روشی اصلاحی در شرایط کنونی تأکید کرد و موارد تفاوت روش اصلاحی با روش انقلابی را برشمرد.
به گفته سخنران جلسه «چه باید کرد»، «نفی خشونت و قهر»، «حرکت متکی بر نهادهای مدنی»، «بهره گیری از امکانات حکومت»، «حرکت مرحله به مرحله و تدریجی»، «برخورداری از رهبری جمعی» و «محافظت با تقلیل گرایی سیاسی» ویژگی هایی است که حرکت اصلاحی را با اقدامات انقلابی متمایز می سازد.
وی در ادامه از نیروهای دموکراسی خواه خواست قبل از تشکیل جبهه های جدید سیاسی به تقویت احزاب و سازمان های خود اقدام کنند تا از پیوستن احزاب قوی، جبهه های قوی شکل گیرد.
علوی تبار نکته دیگر در تشکیل جبهه های جدید را پذیرفتن افراد و احزاب با هویت واقعی خودشان ذکر کرد و گفت: دوران شعار «همه با هم» گذشته است. امروزه باید هر کس خود را تعریف کند و آرمان و هدفش را به شکلی بدون ابهام بیان کند تا دیگران ببینند امکان همکاری با او را دارند یا نه.
وی در این زمینه تصریح کرد: «جبهه های حاصل پذیرش تفاوت ها راحت تر از جبهه هایی به تفاهم و برنامه عمل واحد می رسند که بدون شفافیت لازم تشکیل شده اند.»
علوی تبار از این جهت جبهه دوم خرداد را قابل نقد دانست و گفت: «تجربه مجلس ششم را باید بازخوانی کرد. تجربه ای که در آن دیدیم وقتی افرادی را که با هم تمایز دارند، تحت یک عنوان کلی مانند اصلاح طلب به مجلس می فرستیم، در مراحل حساس و بزنگاه ها برای عمل واحد به مشکل بر می خورند».
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید