تحلیل روسی از اوضاع ایران
آفتاب‌‌نیوز : 
پراودا: سیاست روسیه را در قبال ایران چگونه ارزیابی می کنید؟
شوینر ایواشف ( سرهنگ ارتش و معاون آکادمی مسائل ژئوپلتیک روسیه): می توان گفت موضع روسیه در قبال ایران در دو کلمه خلاصه می شود. بسیار انعطاف پذیر. ما همه منافعمان را قربانی بقیه کشورها می کنیم. در مورد ایران نیز همین اتفاق می افتد. چرا که ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل شکست دیگری برای روسیه به شمار می رود.
آلکی آستروفسکی: ( عنصو کمیته امور بین الملل دومای دولتی روسیه): موضع روسیه باید مستحکم تر از موضوع کنونی باشد. همیشه ما را ترغیب می کنند به منافع شرکایمان خیانت کنیم. ایران نیز یکی از این شرکا است.
روسیه دارای منافع سیاسی و اقتصادی بسیار فراوانی در ایران است. روسیه از طریق این روابط میلیون ها دلار درآمد کسب می کند. برای همین روسیه باید در شورای امنیت سازمان ملل تحریم ایران را وتو کند. اگر ما این کار را نکنیم همه کشورهای جهان اسلام از ما روبر می گردانند.
الکساندر پیکایف( رئیس بخش خلع سلاح و حل مناقشه آکادمی علوم روسیه): روسیه نمی تواند از ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت جلوگیری کند و اگر ایران به سرعت غنی سازی اورانیوم را متوقف نکند این اتفاق خواهد افتاد. این مساله از لحاظ سیاسی و اقتصادی برای ما بسیار ناخوشایند است. در عین حال روسیه موافق گسترش تسلیحات کشتار جمعی نیست و باید در هنگام رای گیری درباره پرونده ایران این نکته را در نظر بگیرد.
روسیه هر کاری را که می توانست انجام دهد انجام داده است و آخرین گام ها پیشنهاد غنی سازی اورانیوم ایران در خاک خودمان بود. بنابراین در شورای امنیت همه چیز به رفتار ایران بستگی دارد.
پراودا: آیا رفتار رهبران ایران پشت پا به روسیه نیست؟ مثلا آشکار شدن مراکز جدید غنی سازی اورانیوم که پیش تر مخفی بود و یا اظهارات احمدی نژاد رئیس جمهور ایران درباره اسرائیل . . .
شوینر ایواشف: من فکر نمی کنم که احمدی نژاد به ما پشت پا می زند. به نظر من این اظهارات صرفا الفاظی هایی هستند برای بالا بردن موقعیت ایران در جهان اسلام. ما هم در زمان شوروی سابق از لزوم پاک کردن امپریالیزم از جهان حرف می زدیم اما اقدام عملی برای این کار خارج از قوانین بین المللی انجام ندادیم. می خواهم توجه شما را به این نکته نیز جلب کنم که امریکا نیز دکترینی برای ضربه هسته ای به منظور « اقدام پیشگیرانه» دارد. آیا این« پاک کردن از صفحه زمین » نیست؟ قضیه این است که امریکا از هر بهانه ای برای متهم کردن کشورهایی که راهش را سد می کند استفاده می کند. پرونده هسته ای ایران نیز از همین سری بهانه هاست. من هنوز دلیلی برای تردید درباره تهدید آمیز بودن فعالیت هسته ای ایران پیدا نکرده ام.
آلکسی آستروفسکی: من گمان می کنم اظهارات رئیس جمهور ایران پشت پایی به خودشان است. ایرانی ها می توانند هر جور که می خواهند فکر کنند اما نباید آن را علنی کنند. احمدی نژاد فقط آب در آسیاب امریکا می ریزد. امریکا در صورت عنوان نشدن آرزوی نابودی اسراییل از سوی وی به سختی می توانست بهانه ای بتراشد. وقتی چنین اظهاراتی را می شنوی و فکر می کنی که چنین کشوری ممکن است به سلاح هسته ای دست پیدا کند، طبیعی است که بترسی. در حالی که ایران حق دارد از فناوری هسته ای برخوردار باشد.
آلکساندر پیکایف: بی تردید ایران به روسیه پشت پا می زند. ایران تنها تلاش می کند هر چه کمتر از روسیه فاصله بگیرد تا بتواند دیگران را درباره صلح آمیز بودن فناوری هسته ای اش متقاعد کند. به عنوان مثال هر از گاهی یک مرکز غنی سازی جدید اورانیوم در خاک ایران کشف می شود که پیش تر آشکار نبود. نمونه روشن آن مرکز نطنز که غنی سازی در آن از سرگرفته شد. اظهارات احمدی نژاد هم در همین راستا و روسیه را که در تلاش است جهانیان را درباره صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای ایران متقاعد کند با مشکل روبرو می کند.
پراودا: آیا اعمال تحریم و یا حتی زدن ضربات نظامی به ایران ممکن است؟
لئوینر ایواشف: فکر می کنم اگر دستگاه سیاسی روسیه همچنان ضعیف عمل کند، تحریم اعمال خواهد شد. امریکا و اسراییل نیز می توانند یک رشته ضربات هوایی و موشکی را به تاسیسات هسته ای ایران وارد کنند اما فکر نمی کنم عملیاتی زمینی علیه ایران انجام شود. امریکا به سختی درگیر عراق است. در حالی که ایران دام سخت تری است.
آلکسی آستروفسکی: از آنجایی که ایران مراقب رفتار خود نیست اعمال تحریم و حتی حمله نظامی کاملا محتمل است. اما ما نباید فراموش کنیم که حربه تحریم مانند بومرانگ از طرف امریکا به منافع روسیه نیز ضربه خواهد زد.
آلکساندر پیکایف: اگر ایران غنی سازی را متوقف نکند تحریم اعمال خواهد شد. اما احتمال حملات نظامی بسیار کم است. واقعیت این است که امریکا فهرست کاملی از تاسیسات مشکوک در ایران در اختیار ندارد آنچنان که در مورد عراق وجود داشت. در این حملات احتمال کشته شدن تعداد بسیار زیادی از غیر نظامیان وجود دارد که امریکا در حال حاضر کاملا از آن دوری می کند. همچنین افزایش قیمت نفت نیز دلخواه امریکا نیست. در حالی که با ضربه زدن به تولید کننده بزرگی مانند ایران این امر اجتناب ناپذیر است.
پراودا: سیاست روسیه را در قبال ایران چگونه ارزیابی می کنید؟
شوینر ایواشف ( سرهنگ ارتش و معاون آکادمی مسائل ژئوپلتیک روسیه): می توان گفت موضع روسیه در قبال ایران در دو کلمه خلاصه می شود. بسیار انعطاف پذیر. ما همه منافعمان را قربانی بقیه کشورها می کنیم. در مورد ایران نیز همین اتفاق می افتد. چرا که ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل شکست دیگری برای روسیه به شمار می رود.
آلکی آستروفسکی: ( عنصو کمیته امور بین الملل دومای دولتی روسیه): موضع روسیه باید مستحکم تر از موضوع کنونی باشد. همیشه ما را ترغیب می کنند به منافع شرکایمان خیانت کنیم. ایران نیز یکی از این شرکا است.
روسیه دارای منافع سیاسی و اقتصادی بسیار فراوانی در ایران است. روسیه از طریق این روابط میلیون ها دلار درآمد کسب می کند. برای همین روسیه باید در شورای امنیت سازمان ملل تحریم ایران را وتو کند. اگر ما این کار را نکنیم همه کشورهای جهان اسلام از ما روبر می گردانند.
الکساندر پیکایف( رئیس بخش خلع سلاح و حل مناقشه آکادمی علوم روسیه): روسیه نمی تواند از ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت جلوگیری کند و اگر ایران به سرعت غنی سازی اورانیوم را متوقف نکند این اتفاق خواهد افتاد. این مساله از لحاظ سیاسی و اقتصادی برای ما بسیار ناخوشایند است. در عین حال روسیه موافق گسترش تسلیحات کشتار جمعی نیست و باید در هنگام رای گیری درباره پرونده ایران این نکته را در نظر بگیرد.
روسیه هر کاری را که می توانست انجام دهد انجام داده است و آخرین گام ها پیشنهاد غنی سازی اورانیوم ایران در خاک خودمان بود. بنابراین در شورای امنیت همه چیز به رفتار ایران بستگی دارد.
پراودا: آیا رفتار رهبران ایران پشت پا به روسیه نیست؟ مثلا آشکار شدن مراکز جدید غنی سازی اورانیوم که پیش تر مخفی بود و یا اظهارات احمدی نژاد رئیس جمهور ایران درباره اسرائیل . . .
شوینر ایواشف: من فکر نمی کنم که احمدی نژاد به ما پشت پا می زند. به نظر من این اظهارات صرفا الفاظی هایی هستند برای بالا بردن موقعیت ایران در جهان اسلام. ما هم در زمان شوروی سابق از لزوم پاک کردن امپریالیزم از جهان حرف می زدیم اما اقدام عملی برای این کار خارج از قوانین بین المللی انجام ندادیم. می خواهم توجه شما را به این نکته نیز جلب کنم که امریکا نیز دکترینی برای ضربه هسته ای به منظور « اقدام پیشگیرانه» دارد. آیا این« پاک کردن از صفحه زمین » نیست؟ قضیه این است که امریکا از هر بهانه ای برای متهم کردن کشورهایی که راهش را سد می کند استفاده می کند. پرونده هسته ای ایران نیز از همین سری بهانه هاست. من هنوز دلیلی برای تردید درباره تهدید آمیز بودن فعالیت هسته ای ایران پیدا نکرده ام.
آلکسی آستروفسکی: من گمان می کنم اظهارات رئیس جمهور ایران پشت پایی به خودشان است. ایرانی ها می توانند هر جور که می خواهند فکر کنند اما نباید آن را علنی کنند. احمدی نژاد فقط آب در آسیاب امریکا می ریزد. امریکا در صورت عنوان نشدن آرزوی نابودی اسراییل از سوی وی به سختی می توانست بهانه ای بتراشد. وقتی چنین اظهاراتی را می شنوی و فکر می کنی که چنین کشوری ممکن است به سلاح هسته ای دست پیدا کند، طبیعی است که بترسی. در حالی که ایران حق دارد از فناوری هسته ای برخوردار باشد.
آلکساندر پیکایف: بی تردید ایران به روسیه پشت پا می زند. ایران تنها تلاش می کند هر چه کمتر از روسیه فاصله بگیرد تا بتواند دیگران را درباره صلح آمیز بودن فناوری هسته ای اش متقاعد کند. به عنوان مثال هر از گاهی یک مرکز غنی سازی جدید اورانیوم در خاک ایران کشف می شود که پیش تر آشکار نبود. نمونه روشن آن مرکز نطنز که غنی سازی در آن از سرگرفته شد. اظهارات احمدی نژاد هم در همین راستا و روسیه را که در تلاش است جهانیان را درباره صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای ایران متقاعد کند با مشکل روبرو می کند.
پراودا: آیا اعمال تحریم و یا حتی زدن ضربات نظامی به ایران ممکن است؟
لئوینر ایواشف: فکر می کنم اگر دستگاه سیاسی روسیه همچنان ضعیف عمل کند، تحریم اعمال خواهد شد. امریکا و اسراییل نیز می توانند یک رشته ضربات هوایی و موشکی را به تاسیسات هسته ای ایران وارد کنند اما فکر نمی کنم عملیاتی زمینی علیه ایران انجام شود. امریکا به سختی درگیر عراق است. در حالی که ایران دام سخت تری است.
آلکسی آستروفسکی: از آنجایی که ایران مراقب رفتار خود نیست اعمال تحریم و حتی حمله نظامی کاملا محتمل است. اما ما نباید فراموش کنیم که حربه تحریم مانند بومرانگ از طرف امریکا به منافع روسیه نیز ضربه خواهد زد.
آلکساندر پیکایف: اگر ایران غنی سازی را متوقف نکند تحریم اعمال خواهد شد. اما احتمال حملات نظامی بسیار کم است. واقعیت این است که امریکا فهرست کاملی از تاسیسات مشکوک در ایران در اختیار ندارد آنچنان که در مورد عراق وجود داشت. در این حملات احتمال کشته شدن تعداد بسیار زیادی از غیر نظامیان وجود دارد که امریکا در حال حاضر کاملا از آن دوری می کند. همچنین افزایش قیمت نفت نیز دلخواه امریکا نیست. در حالی که با ضربه زدن به تولید کننده بزرگی مانند ایران این امر اجتناب ناپذیر است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید