آفتابنیوز : * نخست: شاید بسیاری از معضلاتی که اکنون در جامعه وجود دارد را بتوان با سپردن به آینده و وعده به فردا دادن به نوعی رفع و رجوع کرد، لیکن این بحث در خصوص بازنشستگان که اکنون به سنین کهولت نزدیک شده اند و پس از یک عمر زحمت و تلاش خواهان زندگی بدون دغدغه و راحت هستند صدق نمی کند بازنشسته ای که شاید بیش از هر چیز به امنیت خاطر حاصل از تامین مالی نیاز دارد نیز به خوبی می داند که مشکلش یک شبه حل نمی شود، اما آیا تاکنون به گونه ای رفتار شده که لااقل اندکی به آینده امیدوار باشد؟
* دوم: باید قبول کرد که قشر بازنشسته کشور دیگر قادر به درآمد زایی نیست و در این حال تورم لجام گسیخته قیمت ها بیشتر از همه اقشار بر شانه این قشر فشار می آورد. آیا دولت خدمتگزار فکری به حال رشد لاک پشتی حقوق بازنشستگان در مقابل سیر تصاعدی و کمرشکن قیمت ها و هزینه ها نموده است؟
* سوم: افزایش 5/14 درصدی حقوق بازنشستگان در حال حاضر تنها لبخندی بر چهره آنان پدیدار می سازد. علت این است که در حال حاضر 500 هزار نفر از 738 هزار بازنشسته صندوق بازنشستگی که همگی پیش از سال 79 بازنشسته شده اند کمتر از 175 هزار تومان حقوق می گیرند و حقوق ماهیانه 200 هزار تومان در سال آینده هم قطعاً کفاف هزینه های سرسام آور آن را نخواهد داد تا این قشر همچنان نیمه بالایی خط فقر را نبینند و همچنان در نیمه پایینی باشند.
* چهارم: باز هم جای شکرش باقی است که مقام معظم رهبری، رییس جمهور و ارکان مختلف دوست و مجلس بر به حداقل رساندن مشکلات این قشر تاکید دارند والا مشخص نبود که بازنشستگان کشور که روزی خود گرداننده امورات کشور بودند، هم اکنون چه اوضاع و احوالی داشتند!