آفتابنیوز : گرچه پس از گذشت قريب به يك قرن از تخريب حرم مطهر ائمه بقيع و از بين رفتن تمام آثار اين بناي باشكوه و معنوي نميتوان همانند ساير ابنيه تاريخي و مذهبي از آثار آن به عظمت و قدمتش پي برد و تاريخ بناي آن را به دست آورد.
آنچه از منابع مختلف به دست ميآيد تا حدي ميتواند ما را با تاريخ و چگونگي ساخت اين حرم شريف آشنا سازد و بيانگر وضع اين بناي فخيم و پرشكوه معنوي در طول تاريخ گردد. اجمال تاريخ اين حرم مقدس اين است كه قبور ائمه بقيع از ابتداي دفن داراي ساختمان و به مرور زمان گنبد و بارگاه بوده است و در قرون متمادي داراي خادم و دربان و داراي ظريفترين و گرانبهاترين ضريح و صندوق با زيباترين روپوش و داراي فرش و قنديل بوده است.
البته ضريح وصندوق ساخته دولت عثمانيان بود وتا روي كار آمدن وهابيان ، همواره اين قبور مطهر از جايگاه ويژه اي برخوردار بوده وهمانطور كه خانه حضرت خديجه ع و قبور بزرگان در قبرستان ابو طالب داراي گنبد وبارگاه بود، اين مكانها نيز داراي قبه وبارگاه بوده ودر طول تاريخ از زمان حكومت سلطان قلاوون در قرن هشتم هجري در مصر ، با ترميم ساختار مقصوره پيامبر كه هم اكنون اين مقصوره از آن هنگام باقي مانده ومحراب پيامبر وجزاينها از آن دوران است ، به ساخت وترميم قبور اهل بقيع پرداختند وآخرين بار در دوران سلطان عبد المجيد عثماني بود كه درب هاى باب جبرائيل وباب البقيع وبابي كه به خانه حضرت زهرا باز مى گردد از آن هنگام است ونام عبد المجيد وطغراى عثمانى هنوز بر بالاى اين دربها به چشم مي خورد، در اين هنگام اغلب مراقد مورد ترميم قرار گرفته است كه در تاريخ عثماني ، پس از اشاره به مسجد النبي ،اشاره كلي به ساير بقع گرديده كه بدون ترديد ، بقيع وقبور انامان در ميان آنها بوده است.
آنهايي كه با تاريخ مدينه آشنايي دارند ميدانند كه در آن زمان رسم بود كه جنازه افراد متشخص و مورد احترام به جاي گورستان عمومي در داخل منزل دفن ميشد و در برخي از موارد اين منزل تبديل به آرامگاه خانوادگي ميشد. به عنوان مثال ميتوان به دفن شدن عبدالله پدر گرامي رسول خدا ـ ص ـ در خانه اشاره كرد. در كنار قبرستان بقيع خانههاي زيادي وجود داشت كه يكي از آنها متعلق به عقيل ابن ابي طالب بود.
اين خانه به آرامگاه خصوصي و خانوادگي اقوام و فرزندان رسول خدا ـ ص ـ مبدل گرديد و اولين كسي كه در داخل آن دفن شد پيكر فاطمه بنت اسد بود. پس از آن عباس عموي پيامبر در اين خانه دفن گرديد. ابن شبه متوفاي 262 هـ . ق و از قديميترين مورخان و مدينهشناسان ميگويد: «عباس ابن عبدالمطلب در داخل خانه عقيل و در كنار قبر فاطمه بنت اسد دفن شده است.» اين جمله صريح را مورخ و مدينهشناس معروف سمهودي و احمد بن عبدالحميد نيز در كتاب خود نقل نمودهاند. اين خانه به همان شكل تا زمان امام حسن مجتبي ـ ع ـ باقيمانده بود كه آن حضرت در وصيت خود به برادرشان تصريح كردند تا بدن مطهرشان را در كنار قبر رسول الله ـ ص ـ به خاك سپارند و اگر بني اميه مخالفت كردند در كنار قبر مادرشان حضرت فاطمه ـ س ـ دفن شوند.
البته شيخ مفيد ـ ره ـ و طبرسي اين وصيت را چنين نقل ميكنند كه آن حضرت فرمودند در كنار فاطمه بنت اسد دفن شوند. به اين وصيت عمل شد و پيكر مطهر امام حسن مجتبي ـ ع ـ در اين خانه دفن شد. پس از آن حضرت، پيكر مطهر امام سجاد، امام باقر و امام صادق ـ عليهم السلام ـ در كنار جد بزرگوارشان امام مجتبي ـ ع ـ دفن گرديد كه اسناد و مدارك فراواني در اين زمينه وجود دارد.