رویارویی ایران و آمریکا چگونه خواهد بود؟

آفتاب‌‌نیوز : تحلیلگران نظامی می گویند حمله به تاسیسات هسته ای ایران با استفاده از سربازان آمریکائی در عراق و افغانستان و کشتی های جنگی و ناوهای هواپیمابر مستقر در خلیج فارس و استفاده از نیروی هوایی امکان پذیر است. موشکهای کروز آمریکائی و هواپیماهای اس تیلث به کمک بمب ها و موشک های هدایت شونده می تواند پدافند هوایی ایران را درهم بشکنند.

اما سوال اصلی این است که این حملات تا چه می توانند موثر واقع شده و ایران و سایر کشورهای جهان چگونه در برابر این حمله واکنش نشان می دهند. تعدادی از کارشناسان در پاسخ به این سوال می گویند, چنین حمله ای تنها می تواند برنامه های هسته ای ایران را به تاخیر بیاندازد ولی نمی تواند آنها را به کل نابود سازد و در نهایت باعث می شود که ایران بشدت مصمم به ساخت سلاح هسته ای شود.

از طرف دیگر ایرانی ها از بمباران تاسیسات هسته ای اوزیراک عراق توسط اسرائیل در سال 1981 درس عبرت گرفته و مراکز هسته ای و تحقیقاتی خود را در زیر زمین و روی زمین بصورت پراکنده احداث کرده اند. 

"کلیف کوپچان" کارشناس مسائل ایران و یکی از اعضای سابق وزارت امور خارجه آمریکا در دولت کلینتون معتقد است: بدون توجه به مراکز و مناطقی که سایر تاسیسات و امکانات هسته ای ایران در آن قرار دارد, اصفهان و سایت نطنز مهمترین مراکز هسته ای ایران می باشند, چون این دو مرکز بازوان اصلی برنامه های هسته ای ایران را تشکیل می دهند.

وی معتقد است می توان سایت اصفهان که سنگ اورانیوم را به گاز هگزافلورید اورانیوم تبدیل می کند به راحتی بمباران کرد. در سایت نطنز که در آن محققان تلاش می کنند اورانیوم تولید شده در اصفهان را تبدیل به اورانیوم غنی شده کنند اورانیوم غنی شده با غلظت کم برای برنامه های غیر نظامی استفاده می شود و به احتمال زیاد اورانیوم غنی شده برای ساخت سلاح هسته ای استفاده می شود.

ایرانی ها اخیرا تحقیقات خود را در سایت نطنز از سر گرفته اند و گفته اند که برنامه های صلح آمیز هسته ای را در آنجا دنبال می کنند, اما کارشناسان در این باره شک دارند چون سایت نطنز خیلی بزرگ است و قسمتی از آن بصورت زیر زمینی ساخته شده است.

در بازدیدی که توسط محمد البرادعی رئیس آژانس انرژی اتمی در سال 2003 از ایران صورت گرفت ایرانی ها به وی گفتند که احداث یک مرکز تحقیقاتی برای غنی سازی در نطنز را تقریبا به پایان رسانده اند. 

در این مرکز 164 سانتریفیوژ وجود دارد که اورانیوم را با سرعت بالایی می چرخانند و بر اساس گزارشی که توسط انستیتو علوم و امنیت بین المللی ارائه شده این مرکز (نطنز) هنوز به مرحله عملیاتی نرسیده است. در این گزارش آمده که ایران برای تکمیل مراحل مورد نیاز برای غنی سازی به شش ماه دیگر وقت نیاز دارد.

طبق گزارش کارشناسان نگرانی اصلی در مورد نطنز وجود تاسیسات زیر زمینی است که تخمین زده می شود 50000 گاز سانتریفیوژ که برای ساخت سالانه چندین سلاح هسته ای کافی می باشد در آن نگهداری می شود. 

کوپچان در ادامه می گوید, با وجودی که سایت نطنز وسعت بسیاری دارد و تا زمانی که مشخص نیست چه نوع امکاناتی در آنجا نگهداری می شود چیزی که مشخص است این است که امکانات مورد نیاز برای انتقال آنها به بیرون از سایت وجود دارد. 

این کارشناس معتقد است بمباران این دومنطقه,(نطنز و اصفهان) می تواند دو یا سه سال برنامه های هسته ای ایران را به تاخیر بیاندازد و انجام این کار خیلی سخت نیست, اما ایران کشوری پیشرفته است و توانایی پاسخگویی حملات نظامی با وسایل مختلف و در اندازه های وسیع را دارد. 

یکی از ابزارهای ایران برای حملات تلافی جویانه موشکهای شهاب -1 و شهاب – 2 می باشند که هر کدام بردهای گوناگونی داشته و می توانند پایگاههای نظامی آمریکا در کویت, قطر, عمان و عراق را نابود کرده و حتی موشک شهاب -3 می تواند شهرهای اسرائیل را هدف قرار دهد. 

"سمی سالاما" کارشناس تروریسم از مرکز مطالعات منع گسترش سلاح های هسته ای می گوید موشک های ایرانی نمی توانند به عنوان سلاح های کشتار جمعی مورد استفاده قرار بگیرند زیرا قابلیت حمل کلاهک هسته ای را ندارند و تنها می توانند بعنوان یک سلاح تخریب گر مورد استفاده قرار بگیرند.

از طرف دیگر ایران می تواند باعث تحریک مردم عراق و افغانستان علیه نیروهای آمریکائی گردد. این باور وجود دارد که نیروهای اطلاعاتی ایران در این دو کشور نفوذ گسترده ای دارند و به راحتی می توانند مردم را علیه نیروهای آمریکائی مخصوصا سربازان آمریکائی در عراق تحریک کنند.

"ری تکیه" کارشناس مسائل ایران نیز در این رابطه گفته است: من مطمئن هستم که ایرانی ها می توانند بدون درگیری مستقیم با سربازان آمریکائی تلفات آنها را سنگینتر کنند, آنها می توانند تلفات سربازان آمریکائی در عراق را از روزی 2 یا 3 کشته به 6 الی 7 کشته افزایش داده و همان کار را در افغانستان نیز انجام دهند, اگر یک بمب گذاری در کابل انجام شود چه کسی می تواند بگوید که کار چه کسی بوده است؟

از طرف دیگر ایران می تواند از طریق حزب الله لبنان درگیریها در این مناطق را افزایش داده و حتی در سفارت های آمریکا در سایر کشورهای جهان بمب گذاری کند, امروز یک سفارت در کراچی, فردا یک سفارت در آرژانتین.

در نهایت ممکن است این تصور در بین کشورهای منطقه بوجود بیاید که حمله هر کشور ثالثی به ایران ضرورتی نداشته مگر اینکه از طرف سازمان ملل تائید و پشتیبانی شود. 

ولی هر حمله ای بدون حمایت و تائید سازمان ملل نه تنها باعث مطرح شدن ایران در بین کشورهای مسلمان و سایر کشورهای جهان می گردد بلکه حتی می تواند یک وجهه قانونی به برنامه های هسته ای ایران به عنوان عاملی بازدارنده در مقابل حملات احتمالی آینده بدهد.

طبق اظهارات سالاما هر حمله ای به جز یک حمله محدود نظامی به ایران می تواند باعث جسور شدن ایران گردد, حملات طولانی مدت باعث می شود که همه مردم در این کشور متحد شوند همانطور که مردم در سایر کشورهای جهان در جنگ های طولانی مدت با یکدیگر متحد می شوند. نهایتا این موضوع باعث می شود که مسئله برنامه هسته ای ایران تبدیل به یک غرور ملی برای ایرانیان شده و همه اقشار جامعه را به مخالفت با آمریکا برانگیزد.

کوپچان که در ماه مارس گذشته از ایران دیدن کرده تائید می کند مردم ایران از راننده تاکسی گرفته تا یک آشپز و سایر کسانی که من با آنها صحبت کردم به این نکته اشاره کرده اند که تحقیقات هسته ای ایران غرور ملی ایرانیان محسوب می شود.