سکوت بوش در مقابل پوتین به چه معناست؟!
آفتاب‌‌نیوز : 
گلف نیوز در گزارشی می نویسد: اگر دموکراسی بزرگ ترین هدف جرج بوش است، روسیه نیز بزرگ ترین شکست وی محسوب می شود.
پوتین از سالیان دور بزرگ ترین سرکوبگر جهان نامیده می شود تا کنون نظام های دیکتاتوری برمه، کره شمالی و زیمباوه از سوی ابر قدرت ها سرکوب شدند ولی کشورهای همسایه روسیه مستبد مانند بلاروس، ازبکستان و ترکمنستان سالیان متمادی است که زیر فشار زندگی عمل می کنند.
تا این زمان هیچ دولت و مقامی توسط بوش این چنین آزاد رها نشده است. البته امریکا مسئول سرنوشت روسی ها نیست و مردم این کشور خودشان آینده شان را رقم می زنند؛ همان طور که سوری ها و مصری ها تاکنون مسئول سرنوشت خود بوده اند ولی این موضوع باعث نمی شود که امریکا با رها کردن دموکراسی، کشوری را به حال خود واگذارد.
بی اعتنایی بوش و احترام بی اندازه وی به ولادیمیر پوتین یک راز بزرگ است. آیا تاکنون اتفاقی در روسیه به وقوع نپیوسته است که بوش بخواهد در مقابل کرملین مانند اقداماتش در عراق، ایران و دیگر کشورهای خاورمیانه، عمل کند؟ این رفتار واشنگتن، این موضوع را تقویت می کند که پوتین در مواقع حساس به ویژه در زمان جنگ برای بوش یک شریک به حساب می آید.
این تفکر به سه دلیل اشتباه است؛ نخست آن که روسیه همیشه در خط اول جنگ بوده است. رفتار خشن پوتین در مقابل چچن ها و ازبک ها به خوبی نمونه ای بر این عملکرد است. دوم آن که سیاست های کرملین به شدت وابسته به شرایط بین الملل است. روسیه هر زمان رفتاری متفاوت دارد و استراتژی های این کشور مدام در حال تغییر است، پس نمی توان به روسیه به چشم یک شریک دائمی نگاه کرد.
سومین دلیل که از آن می توان به مخرب ترین عامل استراتژی بوش یاد کرد، این است که پوتین سیاست غیر قابل انعطافی دارد.
کشورها در طول سالیان گذشته با سرعت های متفاوتی دموکراسی پذیرفته و آن را اجرا کرده اند و در برخی موارد در اجرای آن ناکام ماندند؛ ولی با فروپاشی کمونیسم اجرای دموکراسی در روسیه بسیار راحتتر بود.
روسیه از دهه 90 میلادی تاکنون بدون کوچکترین تغییری به سیاست های خشن خود ادامه داده است و تمامی این دلایل برای اینکه بوش نتواند روی شراکت با پوتین حساب باز کند، کافی است.
ایرنیا یاسینا، یکی از بنیانگذاران موسسه حمایت از دموکراسی در روسیه گفت: وضعیت فعلی مسکو به دلیل دوران رکورد این کشور طی سالیان گذشته بوده است ولی اکنون زمان آن رسیده تا این روند پایان بپذیرد.
وی که هفته گذشته با مقامات واشنگتن دیدار می کرد افزود: اکنون تنها مشکل فعلی ما این است که نمی دانیم در حال پایان هستیم و یا تازه قصد شروع داریم.
بر اساس این گزارش، امضا قانون جدیدی توسط پوتین طی هفته گذشته بسیار از سازمان های دولتی و همچین سیاست های موسسه ایرنیا را به زیر سوال می برد. موسسه حمایت از دموکراسی که توسط ایرنیا تاسیس شده است، بارها توسط مسئولان کرملین مورد انتقاد قرار گرفته است.
پوتین و بوش در جولای گذشته در هنگام برگزاری اجلاس G8 با یکدیگر دیدار کردند و پوتین در آن اجلاس سعی کرد با گرفتن عکسی این پیغام را به جهان بفرستد که من یک تزار هستم و رهبر کشوری که به دموکراسی توجهی نمی کند و آن ها ( رهبران جهان) مرا در بین خودشان پذیرفته اند.
اکنون این سوال مطرح است که آیا بوش از اینکه پوتین را برای فرستادن پیامش کمک می کند، خوشحال است؟!
گلف نیوز در گزارشی می نویسد: اگر دموکراسی بزرگ ترین هدف جرج بوش است، روسیه نیز بزرگ ترین شکست وی محسوب می شود.پوتین از سالیان دور بزرگ ترین سرکوبگر جهان نامیده می شود تا کنون نظام های دیکتاتوری برمه، کره شمالی و زیمباوه از سوی ابر قدرت ها سرکوب شدند ولی کشورهای همسایه روسیه مستبد مانند بلاروس، ازبکستان و ترکمنستان سالیان متمادی است که زیر فشار زندگی عمل می کنند.
تا این زمان هیچ دولت و مقامی توسط بوش این چنین آزاد رها نشده است. البته امریکا مسئول سرنوشت روسی ها نیست و مردم این کشور خودشان آینده شان را رقم می زنند؛ همان طور که سوری ها و مصری ها تاکنون مسئول سرنوشت خود بوده اند ولی این موضوع باعث نمی شود که امریکا با رها کردن دموکراسی، کشوری را به حال خود واگذارد.
بی اعتنایی بوش و احترام بی اندازه وی به ولادیمیر پوتین یک راز بزرگ است. آیا تاکنون اتفاقی در روسیه به وقوع نپیوسته است که بوش بخواهد در مقابل کرملین مانند اقداماتش در عراق، ایران و دیگر کشورهای خاورمیانه، عمل کند؟ این رفتار واشنگتن، این موضوع را تقویت می کند که پوتین در مواقع حساس به ویژه در زمان جنگ برای بوش یک شریک به حساب می آید.
این تفکر به سه دلیل اشتباه است؛ نخست آن که روسیه همیشه در خط اول جنگ بوده است. رفتار خشن پوتین در مقابل چچن ها و ازبک ها به خوبی نمونه ای بر این عملکرد است. دوم آن که سیاست های کرملین به شدت وابسته به شرایط بین الملل است. روسیه هر زمان رفتاری متفاوت دارد و استراتژی های این کشور مدام در حال تغییر است، پس نمی توان به روسیه به چشم یک شریک دائمی نگاه کرد.
سومین دلیل که از آن می توان به مخرب ترین عامل استراتژی بوش یاد کرد، این است که پوتین سیاست غیر قابل انعطافی دارد.
کشورها در طول سالیان گذشته با سرعت های متفاوتی دموکراسی پذیرفته و آن را اجرا کرده اند و در برخی موارد در اجرای آن ناکام ماندند؛ ولی با فروپاشی کمونیسم اجرای دموکراسی در روسیه بسیار راحتتر بود.
روسیه از دهه 90 میلادی تاکنون بدون کوچکترین تغییری به سیاست های خشن خود ادامه داده است و تمامی این دلایل برای اینکه بوش نتواند روی شراکت با پوتین حساب باز کند، کافی است.
ایرنیا یاسینا، یکی از بنیانگذاران موسسه حمایت از دموکراسی در روسیه گفت: وضعیت فعلی مسکو به دلیل دوران رکورد این کشور طی سالیان گذشته بوده است ولی اکنون زمان آن رسیده تا این روند پایان بپذیرد.
وی که هفته گذشته با مقامات واشنگتن دیدار می کرد افزود: اکنون تنها مشکل فعلی ما این است که نمی دانیم در حال پایان هستیم و یا تازه قصد شروع داریم.
بر اساس این گزارش، امضا قانون جدیدی توسط پوتین طی هفته گذشته بسیار از سازمان های دولتی و همچین سیاست های موسسه ایرنیا را به زیر سوال می برد. موسسه حمایت از دموکراسی که توسط ایرنیا تاسیس شده است، بارها توسط مسئولان کرملین مورد انتقاد قرار گرفته است.
پوتین و بوش در جولای گذشته در هنگام برگزاری اجلاس G8 با یکدیگر دیدار کردند و پوتین در آن اجلاس سعی کرد با گرفتن عکسی این پیغام را به جهان بفرستد که من یک تزار هستم و رهبر کشوری که به دموکراسی توجهی نمی کند و آن ها ( رهبران جهان) مرا در بین خودشان پذیرفته اند.
اکنون این سوال مطرح است که آیا بوش از اینکه پوتین را برای فرستادن پیامش کمک می کند، خوشحال است؟!
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید