بساطی که باید جمعش کنیم!
آنچه می‌گویم حتما بسیاری از ما یادمان هست. در زمانی نه‌چندان دور در جمع‌های خانوادگی و دوستانه و ... می‌نشستیم دور هم و یک نفرمان که بیشتر اهل بگو و بخند بود، میدان‌داری می‌کرد و انواع جوک‌ها و لطیفه‌ها را می‌گفت و می‌خندیدیم. جوک‌ها همیشه اینطور شروع می‌شد: یه روز یه ...
آفتاب‌‌نیوز :
صولت فروتن با این مقدمه در «جام جم» نوشت: بعدها موبایل آمد. بساط دورهمی‌ها و جوک‌گفتن‌ها جمع شد. شما بگویید آخرین بار که دیدید چند نفر دور هم جمع شده‌اند و در حال جوک گفتن و خندیدن بدون گوشی موبایل هستند کی و کجا بوده؟
بگذریم. بعدها کارمان این شد که از طریق گوشی‌های موبایلمان جوک‌سازی کنیم و منتشر کنیم و هر کس سر در لاک خود به این جوک‌ها که همچنان با «یه روز یه ...» شروع می‌شد، بخندد و بخندیم. البته گاهی هم به یاد ایام قدیم یک نفرمان این جوک‌ها را می‌خواند و بقیه می‌خندیدیم.
بگذریم. گذشت و گذشت تا اینکه به مدد همین گوشی‌های موبایل و همین فضاهای مجازی تعدادی از ما که آگاه‌تر بودیم و دلسوزتر و بدمان می‌آمد به هر چیزی بخندیم، به خودمان آمدیم که ای داد بیداد، این چه کاریست که با خودمان و هموطنمان می‌کنیم؟ و این چنین بود که بساط جوک‌گفتن‌ها و جوک‌ساختن‌های قومیتی تقریبا جمع شد.
شما بگویید آخرین باری که یک نفر برایتان جوکی فرستاده که با یه روز یه نفر شروع می‌شود، کی و کجا بوده است؟ حالا تقریبا آن بساط نچسب جمع شده است اما متاسفانه بساط دیگری گسترش یافته است. همه هم می‌دانیم؛ بساطی به نام «بد و بیراه گفتن» و عریان‌تر بگویم «فحش دادن» به این و آن در فضاها و صفحه‌های مجازی که دلمان را به درد می‌آورد.
مخلص کلام اینکه: ما توانستیم با بی‌اعتنایی و شور و شعور و وطن‌پرستی بساط آن جوک‌های بی‌سرو‌ته را جمع کنیم، پس با کمی شور و شعور و وجدان و اخلاق‌محوری می‌توانیم بساط فحش‌های مجازی را نیز جمع کنیم. باور کنید که می‌توانیم. بیایید به این فکر کنیم که نکند خدای ناکرده یک عده‌ای، یک جایی نشسته‌اند که می‌خواهند از طریق هجوم به صفحات مجازی این و آن در سطح آدم‌های ملی و حتی بین‌المللی وجهه این ملت را خراب کنند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید