اظهارات حسین علیزاده درباره وضعیت موسیقی و لغو کنسرت‌ها؛
چرا حسین علیزاده هیچ‌وقت با تلویزیون ایران گفتوگو نکرده است؟
موسیقی دارد از بین می‌رود/ جامعه‌ای که موسیقی نداشته باشد می میرد، افسردگی می‌گیرد/ قانون هیچ کجا نگفته که موسیقی نباید اجرا شود/مساله سیاسی و مرتبط با انتخابات است/موسیقی را نمی‌توانند از مردم بگیرند/در دنیا نمی‌توانم سرم را بلند کنم
آفتابنیوز :
ممانعت از برگزاری کنسرت های موسیقی در ایران و لغو کنسرت های مجوزدار، به مشکلی مزمن برای اهالی و طرفداران موسیقی و دولت تبدیل شده است.
به گزارش آفتابنیوز؛ حسین علیزاده، موسیقیدان برجسته ایرانی در گفتوگو با یورونیوز این مسائل را سیاسی و مرتبط با انتخابات آتی در ایران می‌داند و می گوید که همه موسیقیدان ها باید از حالت بی تفاوتی بیرون بیایند، شجاعت داشته و از هنر موسیقی و جایگاه اجتماعی خودشان دفاع کنند.
او می گوید: رفتارهایی که با موسیقی در ایران می شود متناقض و در هر دولتی متفاوت است اما این گونه برخوردها نتیجه‌ای ندارد چنانچه جعفر پناهی که از فیلمسازی منع شد با موبایل خود فیلمی ساخت که جایزه جشنواره برلین را گرفت.
آقای علیزاده درباره عدم نمایش ساز موسیقی در تلوزیون ایران می گوید که در تمام دنیا نمی تواند سرش را بلند کند و به همین دلیل هیچ وقت حاضر به مصاحبه با تلویزیون ایران نشده است.
اول شهریور ماه حسن روحانی، رئیس جمهور کشورمان از لغو کنسرت‌ها انتقاد کرده و گفته بود که وزیر فرهنگ و ارشاد نباید در مقابل فشارها کوتاه بیاید.
حسین علیزاده، موسیقیدان برجسته ایرانی پنجم شهریور ماه در تالار وحدت تهران گفته بود «موسیقی شغل ما نیست، عشق ماست. اگر موسیقی را از ملت بگیرید، دل آنها را گرفته اید. موسیقی را از من و امثال من نمی‌توانند بگیرند. اگر موسیقی بخواهد شهید داشته باشد من در صف اول آن ایستاده ام.»
موسیقیدان ها از بی تفاوتی خارج شوند
آقای علیزاده، آهنگساز، ردیف‌دان، پژوهشگر و نوازنده تار و سه تار که در حال حاضر برای برگزاری تور کنسرت زخمه دل در آمریکا به سر می‌برد هفته گذشته در گفتگو با یورونیوز در آمریکا با انتقاد از برخوردهای صورت گرفته با برگزاری کنسرت‌ها، گفت که موسیقی را نمی‌توانند از مردم بگیرند. آقای علیزاده گفت: «در درجه اول همه باید معتقد به این باشند که قانون چه می‌گوید قانون هیچ کجا نگفته که موسیقی نباید اجرا شود اگر هم هرکسی هر تصمیمی بخواهد بگیرد باید تصویب شده و شکل قانونی به خود بگیرد.»
او در عین حال توضیح داد: «واقعیت این است که این موضوع، یک موضوع یکدست نیست و تعداد کنسرت‌هایی که در تهران و شهرستان‌ها اجرا می‌شوند خیلی خیلی بیشتر از کنسرت‌هایی است که لغو می‌شود. بعضی از شهرستان‌ها ممانعت می‌کنند ولی شکل قانونی ندارد حالا به هر صورت خیلی مسائل است که ممکن است در ایران درست انجام نشود یا یکدست انجا نشود موسیقی هم یکی از آنها است.»
آقای علیزاده در پاسخ به این سوال که چه شرایطی ایجاب کرد در تالار وحدت از شهادت برای موسیقی بگویید گفت: «به نظر من موسیقی لازم دارد. منظورم این نیست که شهید لازم دارد، آدم باید زنده باشد کار کند. اما من چون برای واژه شهید احترام زیادی قائل هستم در واقع گفتم که موسیقی برای من اینقدر ارزش دارد که حاضرم شهید موسیقی شوم. شهید یک واژه سمبلیک است که گفته‌ام؛ ولی واقعا اینقدر از سنین کودکی موسیقی همه زندگی من بوده نه شغلم، این است که هرگونه مشقات و مشکلاتی را به جان می‌خرم تا از موسیقی دفاع کنم و البته مطمئنم که در آینده لازم به دفاع نیست چون در مسئولین کسانی هستند که مدافع موسیقی هستند علاقه‌مند به موسیقی هستند و در کنسرت‌هایی که اجرا می‌شود اکثرا دو سه ردیف اول را همین مسئولین می‌آیند و بودجه‌ای که برای موسیقی از طرف خود دولت پیش‌بینی می‌شود و آثاری که به اهنگسازها سفارش می‌دهند همه اینها خیلی مغایر است با هم و اینطور نیست که وضعیت یکدست باشد.»
به گفته این موسیقیدان برجسته اما «در درجه اول خود موسیقیدانها از نظر اجتماعی، از نظر فکری به ضرورت دفاع درست از موسیقی بیفتند چون به هرصورت در ایران این مشکل بوده سالها که ما نه تنها می‌نواختیم و اثر می‌ساختیم بلکه از موسیقی هم باید دفاع می‌کردیم. همه موسیقیدانها از هنر موسیقی و جایگاه اجتماعی خودشان دفاع کنند. باید از حالت بی‌تفاوتی بیرون بیایند شجاعت داشته باشند و این مساله را طلب کنند.»
مساله سیاسی و مرتبط با انتخابات است
حسین علیزاده ادامه داد: «آقای روحانی خود از طرفداران موسیقی بودند و (دوران انتخابات) حتی از استاد شجریان اسم آوردند. من عقیده ندارم که دولت نمی‌خواهد ولی باید ببینیم واقعا دولت فقط در موسیقی این قدرت را ندارد یا در جاهای دیگر هم؟ آیا مربوط به دولت می‌شود یا باز هم مساله گوناگونی استفاده از قانون است. دولت بالاخره یک وزارتخانه دارد، وزیر دارد و مجوزهای لازم در همه زمینه ها، در فیلم و موسیقی و تئاتر داده می‌شود البته بعد از ممیزی خیلی زیادی که می‌شود. اما مثل اینکه رسم دنیا است در آمریکا هم همین طور است یعنی نزدیک انتخابات همه جنگ و جدل‌ها شروع می‌شود. ما هم در ایران این مساله را داریم یعنی وقتی موقع انتخابات می‌شود اینقدر دولت را درگیر مسائل فرعی و غیرمنطقی می کنند تا یک گروه دیگری برنده شود. اولین چیزی که صدمه می خورد همین مسائل فرهنگی و هنری است که به هر شکلی می‌شود بهانه گرفت، هر نوع موسیقی هم اجرا شود باز بهانه گرفته می‌شود و به نظر من مسائل سیاسی است که بیشتر روی مسائل فرهنگی این طور تاثیر می‌گذارد.»
آقای علیزاده درباره خبر کوتاه آمدن وزیر ارشاد و صرفنظر کردن از برگزای کنسرت در مشهد گفت: «همانطور که خیلی‌ها در ایران معترض شدند حتی خود مسئولین، آقای وزیر اجازه ندارد بدون قانون تصمیم بگیرد. اینها چیزی نیست که افراد تصمیم بگیرند. اگر در ایران قانون شد که موسیقی نباید باشد خب باید اعلام شود به صورت قانونی. آیا اجرای قوانین دست قوه مجریه است یا دست ائمه جمعه؟ این یک بحثی است که در ایران الان راه افتاده و به نظرم با جنگ و دعوا نمی‌شود اینها را حل کرد باید ببینیم حرف منطقی در این میان چه هست. ببینیم حرف منطقی هرکسی اگر دلایلی برای لغو کنسرت و هرچیزی دارد چه است.»
آقای علیزاده گفت: «ما در تضاد داریم زندگی می کنیم هیچ وقت موسیقی منع نشده، اینکه رسما گفته شود ولی رفتارهایی که با موسیقی شده خیلی تناقض داشته، هم به دولت‌های مختلف مربوط می‌شد منتهی مساله اینجاست که اگر بخواهیم از یک زاویه‌ای نگاه کنیم فکر کنیم که موسیقی دارد از بین می‌رود باید ببینیم مسئولین آیا می توانند راجع به ادبیات تصمیم بگیرند بگویند کسی دیگر شعر نگوید؟ نقاش‌ها، نقاشی نکنند. کسی فیلم نسازد، فیلمسازی که یک روزی برای ساختنش این همه مشکلات بود الان دیگر آقای پناهی برمی‌دارد با موبایل‌اش فیلم می‌سازد جایزه برلین را هم می‌برد. یعنی اینکه با شرایطی که است اصلا این صحبت‌ها منطقی نیست و من همیشه امید در دلم است البته نه امید کاذب، برای اینکه جامعه ایران و جوانان ایران را می‌بینم. پتانسیل خیلی خیلی خوبی الان در موسیقی است که البته از طریق رادیو و تلوزیون این چیزها را نمی‌بینید چیزهایی می‌بینید که تبلیغ می‌شود.»
او با اشاره به شرایطی که بر موسیقی در ایران حاکم بوده گفت: «الان معجزه است که در کل شهرستان‌ها و تهران از سنین خیلی کم، نوازنده‌ها و موسیقی‌دان‌های خیلی خوبی هستند که قطعا آینده از آن آنهاست. خود دولت هم برای موسیقی خیلی خرج می‌کند الان این خرج‌هایی که می‌کنند اگر در اختیار خود موسیقی بود خیلی وضع خوب می‌شد ولی الان سفارش‌های بسیار بسیار زیادی از طرف دولت و شهرداری داده می‌شود و همه امورات رادیو و تلوزیون با موسیقی می‌گذرد اینکه کسانی با موسیقی مخالفت می‌کنند ممکن است در بعضی موارد مشکلاتی پیش بیاید اما موسیقی روح مردم است موسیقی زندگی مردم است. جامعه‌ای که موسیقی نداشته باشد می میرد افسردگی می‌گیرد.»
به گفته آقای علیزاده «کسانی در ایران هستند که اهل منطق باشند. بازی سیاسی با مسائل یک ذره همه ما را گمراه می‌کند، شک می‌کنیم و خیلی‌ها می‌خواهند خطوط سیاسی‌شان پیش برود هرچیزی را مطرح می‌کنند ممکن است که بلند شوند از درختی که جلوی خانه‌شان است از برگ‌های آن درخت هم ایراد بگیرند و ما فکر کنیم درخت دارد از بین می‌رود ولی اینطور نیست واقعا. اینها مقطعی است و یک جوری فشار قدرت‌های مختلف است که موسیقی این وسط بیشتر از همه صدمه می‌خورد ولی آن پتانسیلی که من در جامعه می‌بینم چون تمام ایران هم این سالها گشته‌ام، می‌روم درس می‌دهم، آثار جوان‌ها را گوش می‌کنم، به مراتب الان از نظر پتانسیل، از گذشته بهتر و بهتر است یعنی شک نکنید این جشنواره جوانان موسیقی که چند شب پیش در تهران تمام شد ۱۲۰۰ نفر داوطلب آمدند در رشته‌های مختلف موسیقی شرکت کردند و اصلا نمی‌شود مقایسه کرد با مسائلی که ما داشتیم. در سنین ۱۰- ۱۲ سالگی بچه‌ها رشد کرده‌اند و کار می‌کنند ما شاید آن موقع که دیپلم موسیقی گرفتیم از هنرستان و تازه می‌خواستیم برویم دانشگاه به اندازه اینها بودیم. تعدادشان هم کم نیست و یکجوری هرچیزی که متعلق به مردم باشد را بخواهیم از مردم بگیریم مردم بیشترروی آن پافشاری می‌کنند و آن را بیشتر حفظ می‌کنند.»
حسین علیزاده درباره عدم نمایش ساز موسیقی از تلویزیون ایران در طی ۳۸ سال گذشته گفت: «من در دنیا نمی‌توانم سرم را بلند کنم. این بحث در ایران هم خیلی زیاد بوده ولی هیچ وقت، هیچ کسی جواب این مساله را نداده. تمام روز و شب دارد صدای موسیقی از تمام ارگان‌های جمعی ایران می‌آید و این موسیقی‌ها را یک عده‌ای هستند که می‌نوازند و ضبط می‌کنند و به صورت رسمی حتی از دولت پول میگیرند. ولی کاری که می‌کنند نشان دادنش قباحت دارد. من خودم شخصا به همین دلیل هیچ وقت در تلویزیون برای مصاحبه و هیچ چیز دیگری شرکت نکرده‌ام برای اینکه معترضیم؛ همه موسیقیدانها معترضیم که باز هم یک جواب منطقی نشنیده‌ایم از این موضوع ولی جالب این است شبکه هایی که در داخل ایران نشان داده نمی‌شود خیلی مواقع ساز هم نشان می‌دهند یعنی برای کسانی که خارج از ایران هستند نشان دادن ساز مجاز است ولی برای داخل کشور نه. این را باید در تاریخ تحقیق کنیم که اصلا علت این موضوع چه است تا حالا کسی علت این موضوع را نگفته و جوابی نداده مرتب در ایران طرح شده موسیقیدانها و مردم معترض هستند به این قضیه خیلی از کسانی که خیلی هم مومن هستند آنها هم جواب می‌خواهند که تصمیم از کجا و برای چه آمده.»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۱۱
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
...
هرگز نمیرد انکه دلش زنده شد به عشق
استاد علیزاده رو باید بکنن رییس جمهور