به گزارش همشهری آنلاین، شيوههايي مانند استفاده از تسمه نقاله در تونل مردگان يا قبرستانهاي شناور و حتي قبرستانهاي فضايي درحال متحول ساختن سنتهاي تدفين در كشورهاي آسيايي هستند. شايد مرگ اجتناب ناپذير باشد،اما اين لزوما به آن معني نيست كه غيرقابل پيشبيني نيز باشد.
مرگهاي فناورانه
شايد چشمگيرترين و بزرگترين تحولات در عرصه
تكنيكهاي تدفين در ژاپن درحال وقوع باشد. قبرهاي موروثي و قبرهاي
قبرستانهاي شهري سالها است كه در اين كشور از نسلي به نسل ديگر منتقل
ميشوند. اما هزينه نگهداري يك قبر در سالهاي اخير سر به فلك كشيدهاست.
امروه يك قبر در قبرستان شناخته شده آوياما درحدود 100 هزار دلار هزينه
دارد، همچنين در اختيار داشتن قبرهاي كمد شكل كه به نوكوتسودو شهرت دارند،
در معبد بوداييها هزينهاي برابر 12 هزار دلار دارد.
از سويي ديگر با افزايش خانوادههاي بدون فرزند در ژاپن، اتكا بر قبرهاي موروثي نيز روز به روز كاهش پيدا ميكند. از اين رو براي شيوههاي سنتي تدفين، جايگزينهاي مدرنتري ارائه شدهاست كه با زندگي مدرن ژاپني همخواني بيشتري دارد. اين قبرستان كه روريدن نام دارد، از بيرون به يك قبرستان عادي بودايي با درهايي چوبي و بامي با حاشيههاي منحني شباهت دارد.
اما با عبور از درهاي الكترونيكي اين قبرستان با استفاده از كارت الكتروني ويژه، منظرهاي خيرهكننده از 2045 مجسمه كوچك و درخشان بودا نمايان ميشود كه هريك در رنگي متفاوت ميدرخشند تا بازديدكنندگان را به سوي عزيز از دست رفته خود هدايت كنند.
خريداري و نگهداري از هر قبر در اين مركز هزينهاي برابر 7379 دلار دارد و هر فرد ميتواند قبر را براي 30 سال نگه دارد و پس از آن بقاياي بدن مرده به مكاني عموميتر منتقل ميشود تا فضا براي اجساد جديدتر باز شود. اين تكنيك جديد براي بسياري از افراد سالخورده كه فرزندي ندارند، نگراني نگهداري از قبرشان پس از مرگ را از بين ميبرد.
اين قبرستان مدرن توسط معبد بودايي كوكوكوجي در توكيو اداره ميشود. اين قبرستان در نماي كلي به يك فضاپيما شباهت دارد و عملكرد آن به آرشيوي هوشمند براي خاكستر مردگان ميماند. زماني كه بازديدكنندهاي كارت خود را وارد ميكند، خاكستر درگذشته توسط تسمه نقالهاي از مخزني زيرزميني به اتاق مخصيصي ارسال ميشود. اين مركز داراي دهها هزار خمره نگهداري خاكستر است كه نگهداري از آنها به يكي از عضاي خانواده درگذشته نيازي ندارد.
دريايي از ايدههاي جديد
در هنگكنگ براي زندهها به سختي جا براي
زندگي پيدا ميشود، چه برسد به مردهها. از اين رو قبرستان با مفهوم واقعي
آن عملا غيركاربردي است و 90 درصد از افراد سوزانده شدن پس از مرگ را
انتخاب ميكنند. اما خاكسترها نيز به يك خانه نياز دارند و رزرو كردن يك
محل نگهداري در قبرستاني عمومي به سختي برنده شدن در قرعهكشي بختآزمايي
است زيرا هزاران نفر در صف انتظار رزرو فضايي كوچك براي نگهداري از
خاكسترشان حضور دارند.
از سويي ديگر هزينه يك فضاي كوچك در قبرستاني خصوصي نزديك به 100 هزار دلار خواهد بود. با توجه به سالانه 50 هزار مرگ در هنگكنگ، شهري كه هشت ميليون نفر جمعيت دارد، تا سال 2023 ديگر جايي براي نگهداري از خاكسترها هم باقي نخواهد ماند.
قبرستان ابديت شناور، كشتي است كه از آن براي نگهداري خاكستر مردگان استفاده ميشود تا از فشار كمبود فضاي تدفين در اين شهر بكاهد. اين كشتي توسط شركت معماري محلي به نام برد استوديو طراحي شدهاست. درصورتي كه اين كشتي ساخته شود، فضاي كافي براي نگهداري از خاكستر 370 هزار نفر را خواهد داشت. اين كشتي از طراحي با جزئيات فرهنگي متناسب برخوردار است، براي مثال طراحي فنگشوي در آن رعايت شده و از باغهاي بامبو برخوردار است. كشتي كه در حوالي هنگكنگ پرسه خواهد زد،در فصلهايي كه زمان بازديد از مردگان فرا ميرسد، در نقاطي خاص لنگر خواهد انداخت تا افراد بتوانند وارد آن شوند.
بينهايت و فراتر از آن
خدمات فضايي اليسيوم مراسم تدفين را به كمي
دورتر از حد انتظار، به مدار زمين بردهاست. هر خانواده ميتواند يك گرم از
خاكستر درگذشته خود را در ازاي پرداخت 1990 دلار به فضا بفرستد و در هر
بار پرتاب، 100 كپسول حاوي خاكستر به مدار منتقل خواهند شد.
بنيانگذار اين شركت، توماس سيويت، مهندس سابق سيستمهاي فضايي ناسا ميگويد فضا تنها جايگاه فناوريهاي جديد نيست،بلكه از چشماندازي زيبا برخوردار است كه ميتوان از آن براي ايجاد مراسمهاي شاعرانه استفاده كرد. درحال حاضر در ژاپن داستانهايي درباره سفر انسان به فضا پس از مرگ وجود دارد و 50 درصد از مشتريان شركتهاي آمريكايي نيز ژاپني هستند.
اولين پرتاب راكت اين شركت در سال 2015 در هاوايي انجام گرفت و پرتاب ديگري نيز پيش از پايان سال 2016 انجام خواهدشد. خانوادهها ميتوانند با استفاده از يك اپليكيشن كپسولهايي كه در مدار شناور شدهاند را دنبال كنند و حتي با كمك يك دوربين شكاري مهمولي آنها را ببينند.