سرویس اجتماعی- «توماس دوستالی» خبرنگار روزنامه فرانسوی «لوموند» که بهتازگی به ایران سفر کرده است چندین گزارش را درباره سفر به شهرهای مختلف ایران منتشر کرده است.
به گزارش آفتابنیوز؛ او در گزارش خود درباره تهران مینویسد: «زندگی و تکاپو در این شهر جریان دارد. در وهله نخست که وارد تهران شدم، احساس وجود نوعی تهدید را میکردم. نمیتوانستم تا ۴۸ ساعت آن شهر را کشف کنم. من در هتل بینالمللی لاله بودم یا همان هتل اینترکنتینانتال سابق در دوران پهلوی. این هتل در آن زمان توسط گروهی امریکایی ساخته شده بود. امروز پارکی به همین نام (لاله) نیز در تهران است. از پنجره اتاق میتوانم شکوه رشتهکوههای البرز در سویی و جنوب پایتخت ایران را ببینم. این شهر ۱۵ میلیون نفر جمعیت دارد میتوانید بفهمید که چه شهر پرتراکمی است. ترافیک در تهران سنگین است و سرو صدا تا اواخر شب ادامه دارد جوانان با تکاپو در حرکت هستند؛ به طور خلاصه میتوانم بگویم که تهران شهری سرشار از زندگی است. به خصوص در مقابل بازارهای بزرگ که شما مجبور هستید دو یا سه ساعتی را وقت بگذرانید. نمیفهمید وقتتان چگونه گذشته. در تهران کم نمیبینید دخترانی که یک باند کوچک بر روی بینیشان قرار دادهاند. عمل جراحی زیبایی مشابه با کالیفرنیا در ایران کمی تعجبآور است اما واقعیت این است که در تهران عمل جراحی زیبایی رواج دارد. اینها همه تنش چنددههای میان مدرنیته و محافظهکاری در قلب ایران را نشان میدهند. رابطهای مبهم و رمزآلود میان آنها اما واقعا موجود».
او در ادامه میافزاید: «به موزه جواهرات ملی ایران رفتم؛ جواهرات زیبایی از شاهان ایران به خصوص در دوران قاجاریه و پهلوی بودند. تضادها را در کنار یکدیگر در تهران میتوانید ببینید. این جواهرات برای دولت ایران که آنها را در زیرزمین بانکی در خیابان فردوسی نگهداری کرده ارزش زیادی دارند؛ چرا که بهعنوان ذخیره پولی برای ایران عمل میکنند».
او میافزاید: «مجبور شدیم لپ تاپ و کیفمان را برای حضور در اتاق بزرگ هزار متر مربعی پر از جواهرات تحویل دهیم اما براستی تا بحال کسی این همه الماس و جواهرات و شاهکارهای هنری با سنگهای قیمتی را یکجا ندیده است. اما حواستان باشد اگر خواستید به تهران سفر کنید بدانید که این موزه تنها در روزها و ساعتهای خاصی از هفته باز است».
او میافزاید: «درست در کتار هتلمان موزه هنرهای معاصر تهران قرار دارد؛ مجموعهای منحصربفرد از هنر مدرن و معاصر. آثار دهه ۷۰ اندی وارول را میتوانید در اینجا ببینید. آثاری از پیکاسو و بیکن نیز همگی نگهداری شدهاند.»
این خبرنگار فرانسوی در ادامه میافزاید: «مهمترین بخش سفرم رفتن به کاخ سعدآباد بود. جایی که خاندان پهلوی سالها پیش در آنجا بودند. مجموعهای از رولز رویسهای خاندان سلطنتی، استخرهای شنای رهاشده و زمین تنیس بسیاری از چیزهایی که خانواده پهلوی از زمان انقلاب سال ۱۹۷۹ میلادی به این سو آنها را گذاشتند و رفتند. برای جهانگردان خارجی تماشای این کاخ به نوعی دیدن محیطی لوکس بود اما در نظر بازدیدکنندگان ایرانی میتوانستید نوعی حس نوستالژیک نسبت به آن زمان را ببینید؛ احساسی پر از نوسان. تناقضها را در تهران میتوانید ببینید؛ از سویی زندگی آزادانه در میان مردم در جریان است و از سوی دیگر قوانین سختگیرانه؛ تهران اما جای مهمی برای کشف کردن است».