اعراب وبرنامه های اتمی
آفتاب‌‌نیوز : 
صلاح سلمان در شماره دوشنبه روزنامه البیان امارات با اعلام این خبر می افزاید : در حالی که اعراب موضع خود را در این رابطه اعلام نکرده اند اما ظاهرا جنگ بین ایران از یک سو وغرب وآمریکا از سوی دیگر در سرزمین های عربی ودر هلالی ممتد از عراق تا سوریه ولبنان وفلسطین جریان خواهد یافت. در این صورت
این مناطق به برگ های برنده ای برای دو طرف منازعه مبدل خواهد شد.
به اعتقاد نویسنده موضع اعراب باید نوعی توازن بین دو طرف معادله استراتژیک وبسیار حساس وپیچیده ایجاد کند . انها در این چارچوب باید تاکید کنند که برغم حساسیت موضوع این مسئله مربوط به ایرا ن است اما اعراب این حق را ندارند که در سنگر غرب علیه ایران قرار بگیرند واجازه دهند از آنها برای جنگی علیه ایران استفاده شود.
دوم اینکه باید سعی کنند از افتادن به دام سیاست های طرفین پرهیزکرده وخود را وارداین درگیری نکنند.
اما به هر شکل طرف اول این معادله (ایران) مشروعیت حضور خود را از نظر جغرافیا واستراتژی مشترک هم چنین عقاید اسلامی مشترک به عنوان ستون اصلی هم پیمانی عربی ـ ایرانی در حالی مدد می گیرد که شاهد ائتلاف وهم پیمانی صهیونیست ـ نئو محافظه کارها علیه هر دو (اعراب وایران) هستیم.
اگر امروز ایران به دلیل طرح اتمی اش تحت فشار است واینکه آمریکا واسرائیل قادر نیستد در مقابل آن تسلیم شوند لذا مستثنی بودن اسرائیل در منطقه به خطر می افتد.در حالی که جهان عرب نیز از اشغال ونفوذ گسترده در عراق بعنوان یکی از هسته های اصلی ساختار عربی رنج می برد.
نویسنده سپس با اشاره به مسایل مربوط به فلسطین وهمسویی افکار عربی وایرانی در این چارچوب خواستار پایان دادن به حساسیت های بی دلیل ومشکلات فیما بین شده تا ایران بتواند وارد هم پیمانی عربی شده وهر دو با هم چالش های منطقه ای وبین المللی را پشت سر بگذارند بخصوص که این چالش های سخت وبزرگ لزوم حل وفصل مشکلات بین اعضا را حتمی تر می کند .
این نویسنده همچنین پیشنهاد می کند که نوعی توافقنامه بین دو طرف به امضا رسیده ودر چارچوب آن ایران به حمایت سیاسی ومعنوی از مواضع عربی اعلام پایبندی کرده و دربرابر اسرائیل مواضع معتدل وراهبرد صلح و سازش را با شرایط عادلانه بپذیرد.
به نوشته البیان یا باید اسرائیل وبه تبع آن تمامی خاور میانه خلع سلاح کشتار جمعی شوند یا آنکه باید به حق ایران در غنی سازی اورانیوم در خا ک خود اذعان کرد ه وآنرا به رسمیت شناخت.
بر اساس این نوشتار این موضع عربی با توجه به چند اصل می تواند مورد حمایت اعراب باشد . این اصول عبارتند از :
1 - توانمندی اتمی ایران حتی اگر به دستیابی تهران به سلاح هسته ای منجر شود بازهم هیچ خطری را برای جهان عرب در پی نخواهد داشت وهیچ تاثیری بر روی مواضع مراکز تنش با ایران نخواهد گذارد.
2- ایران به رغم سخنان سیاسی خود ظاهرا از میزان کافی عقلانیت برخوردار است که از این سلاح در صورت دستیابی به آن حتی برای دفاع از ملت فلسطین وامت اسلامی استفاده کند.
3- همچنین این امکان وجود ندارد که منطقه برای همیشه در اختیار اسرائیل باقی بماند.
به هر شکل اگر این اقدام در راستای منافع آمریکا باشد به طور حتم در راستای منافع اعراب نیست.
لذا برای خروج از معضل انحصار توانمندی هسته ای اسرائیل دو راهکار وجود دارد :
-اول می توان اسرائیل را از طریق دستیابی یک کشور عربی به تسلیحات هسته ای مهار کرد ولی با توجه به ناتوانی عربی در انجام آن ایران بعنوان یک کشور اسلامی در منطقه می تواند جایگزین مناسبی برای این مساله باشد.
-دوم درخواست برای خلع سلاح اتمی اسرائیل وایجاد منطقه ای عاری از تسلیحات اتمی است که خود یک گزینه ایده آل بوده ولی اسرائیل هرگز آنرا نخواهد پذیرفت.
این روزنامه نگار مصری در پایان می نویسد آنچه که اعراب نیازمند آن هستند کمی ریسک استراتژیک است اما این سئوال مطرح است که به هر شکل و در چه زمانی ملل ونهضت ها اراده خود را بدون ریسک وحتی ماجراجویی به تاریخ دیکته کرده اند؟
صلاح سلمان در شماره دوشنبه روزنامه البیان امارات با اعلام این خبر می افزاید : در حالی که اعراب موضع خود را در این رابطه اعلام نکرده اند اما ظاهرا جنگ بین ایران از یک سو وغرب وآمریکا از سوی دیگر در سرزمین های عربی ودر هلالی ممتد از عراق تا سوریه ولبنان وفلسطین جریان خواهد یافت. در این صورت این مناطق به برگ های برنده ای برای دو طرف منازعه مبدل خواهد شد.
به اعتقاد نویسنده موضع اعراب باید نوعی توازن بین دو طرف معادله استراتژیک وبسیار حساس وپیچیده ایجاد کند . انها در این چارچوب باید تاکید کنند که برغم حساسیت موضوع این مسئله مربوط به ایرا ن است اما اعراب این حق را ندارند که در سنگر غرب علیه ایران قرار بگیرند واجازه دهند از آنها برای جنگی علیه ایران استفاده شود.
دوم اینکه باید سعی کنند از افتادن به دام سیاست های طرفین پرهیزکرده وخود را وارداین درگیری نکنند.
اما به هر شکل طرف اول این معادله (ایران) مشروعیت حضور خود را از نظر جغرافیا واستراتژی مشترک هم چنین عقاید اسلامی مشترک به عنوان ستون اصلی هم پیمانی عربی ـ ایرانی در حالی مدد می گیرد که شاهد ائتلاف وهم پیمانی صهیونیست ـ نئو محافظه کارها علیه هر دو (اعراب وایران) هستیم.
اگر امروز ایران به دلیل طرح اتمی اش تحت فشار است واینکه آمریکا واسرائیل قادر نیستد در مقابل آن تسلیم شوند لذا مستثنی بودن اسرائیل در منطقه به خطر می افتد.در حالی که جهان عرب نیز از اشغال ونفوذ گسترده در عراق بعنوان یکی از هسته های اصلی ساختار عربی رنج می برد.
نویسنده سپس با اشاره به مسایل مربوط به فلسطین وهمسویی افکار عربی وایرانی در این چارچوب خواستار پایان دادن به حساسیت های بی دلیل ومشکلات فیما بین شده تا ایران بتواند وارد هم پیمانی عربی شده وهر دو با هم چالش های منطقه ای وبین المللی را پشت سر بگذارند بخصوص که این چالش های سخت وبزرگ لزوم حل وفصل مشکلات بین اعضا را حتمی تر می کند .
این نویسنده همچنین پیشنهاد می کند که نوعی توافقنامه بین دو طرف به امضا رسیده ودر چارچوب آن ایران به حمایت سیاسی ومعنوی از مواضع عربی اعلام پایبندی کرده و دربرابر اسرائیل مواضع معتدل وراهبرد صلح و سازش را با شرایط عادلانه بپذیرد.
به نوشته البیان یا باید اسرائیل وبه تبع آن تمامی خاور میانه خلع سلاح کشتار جمعی شوند یا آنکه باید به حق ایران در غنی سازی اورانیوم در خا ک خود اذعان کرد ه وآنرا به رسمیت شناخت.
بر اساس این نوشتار این موضع عربی با توجه به چند اصل می تواند مورد حمایت اعراب باشد . این اصول عبارتند از :
1 - توانمندی اتمی ایران حتی اگر به دستیابی تهران به سلاح هسته ای منجر شود بازهم هیچ خطری را برای جهان عرب در پی نخواهد داشت وهیچ تاثیری بر روی مواضع مراکز تنش با ایران نخواهد گذارد.
2- ایران به رغم سخنان سیاسی خود ظاهرا از میزان کافی عقلانیت برخوردار است که از این سلاح در صورت دستیابی به آن حتی برای دفاع از ملت فلسطین وامت اسلامی استفاده کند.
3- همچنین این امکان وجود ندارد که منطقه برای همیشه در اختیار اسرائیل باقی بماند.
به هر شکل اگر این اقدام در راستای منافع آمریکا باشد به طور حتم در راستای منافع اعراب نیست.
لذا برای خروج از معضل انحصار توانمندی هسته ای اسرائیل دو راهکار وجود دارد :
-اول می توان اسرائیل را از طریق دستیابی یک کشور عربی به تسلیحات هسته ای مهار کرد ولی با توجه به ناتوانی عربی در انجام آن ایران بعنوان یک کشور اسلامی در منطقه می تواند جایگزین مناسبی برای این مساله باشد.
-دوم درخواست برای خلع سلاح اتمی اسرائیل وایجاد منطقه ای عاری از تسلیحات اتمی است که خود یک گزینه ایده آل بوده ولی اسرائیل هرگز آنرا نخواهد پذیرفت.
این روزنامه نگار مصری در پایان می نویسد آنچه که اعراب نیازمند آن هستند کمی ریسک استراتژیک است اما این سئوال مطرح است که به هر شکل و در چه زمانی ملل ونهضت ها اراده خود را بدون ریسک وحتی ماجراجویی به تاریخ دیکته کرده اند؟
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید