آفتابنیوز : فرضیه اول: تحریم اقتصادی به غرب بیشتر از ایران آسیب وارد می کند. به گفته کارشناسان اقتصادی اعمال هرگونه تحریمی علیه تهران باعث افزایش قیمت نفت خواهد شد و در نتیجه آن اقتصاد کشورهای غربی بشدت آسیب خواهد دید.
ایران دومین صادر کننده نفت اوپک و چهارمین تولید کننده بزرگ نفت جهان محسوب می شود از سوی دیگر این کشور فرآورده های پالایش شده نظیر گازوئیل را وارد می کند. مصرف داخلی بنزین تهران سالانه حدود 2/5 درصد افزایش دارد. این رقم بیشتر از گنجایش فعلی این کشور است و بدان معناست که واردات این کشور برای توسعه اقتصادی در طول سالیان افزایش خواهد یافت و تحریم جلوی واردات ایران را خواهد گرفت.
در ادامه این گزارش آمده است که شکی نیست که کشورهای غربی نیز در صورت اقدام متقابل ایران و کاهش تولید نفت این کشور متضرر خواهند شد. ولی مقامات ایران خواهان کاهش تولیدات خود برای زمان طولانی نیستند، بدلیل تحریم اقتصاد ایران به نفت بیش از گذشته وابسته خواهد شد و اگر این موقعیت اقتصادی ملت ایران را وادار به پاسخگویی در مقابل تحریم بکند دولت این کشور مجبور است که با جلب اعتماد داخلی و حمایت ارتش و مردم این کشور راهکارهای دیگری را در نظر بگیرند.
از سوی دیگر بازی مقامات ایران برسر نفت باعث می شود این کشور درمیان اعضای خاورمیانه و سران اوپک منزوی شود. بیشتر تولید کنندگان جهان نفت مانند عربستان سعودی، ونزوئلا و روسیه در صورت افزایش قیمت نفت و کاهش تقاضای خرید از سوی کشورهای اروپایی مجبور خواهند شد که تولید خود را افزایش دهند و اگر این روند ادامه یابد کشورهای اروپایی با سرمایه گذاری بر تولید سوخت برای اینکه جایگزین نفت شود و بازیافت انرژی خود اقدام خواهند کرد. روندی که در دهه 70 میلادی نیز از سوی دیگر کشورها اتخاذ شد.
فرضیه دوم: روسیه و چین بیش از این با آمریکا و اروپا همراه نخواهند شد و در حال حاضر چین و روسیه به رغم تمامی تلاش ها در خصوص اجرای تحریم هنوز خواستار اعتماد به رژیم ایران هستند.
روسیه هنوز استراتژی در خصوص حمایت از ایران در دستور کار خود دارد و معتقد است که ایران باعث توازن قدرت آمریکا در خاورمیانه خواهد شد ولی از تجهیز ایران به سلاح هسته ای به اندازه مقامات اروپا و آمریکا بیمناک است.
از سوی دیگر ایران از استقلال کشورهای خاورمیانه و آسیای مرکزی حمایت می کنند و این در حالی است که روسیه هنوز کشورهای آسیای مرکزی را که پس از سقوط شوروی سابق مستقل شدند را بخشی از قلمرو خود می داند. می توان گفت که جدال بین اروپا و ایران که هم اکنون در حال گسترش است بیش از همه به نفع دولت پوتین خواهد بود و در صورت انزوای ایران، روسیه می تواند نفوذ و پرستیژ خود را حفظ و به سیاست های خود همچنان ادامه دهد.
همچنین چین نیز خواهان تحریم علیه ایران نیست. سران پکن بخاطر سرمایه گذاری های خود در بخش نفت و گاز ایران سعی دارند با دیپلماسی سران اروپا و آمریکا را نیز متقاعد کنند که این بحران را با یک پایان خوش به اتمام برساند.
فرضیه سوم: ایران به تحریم غرب با حمله به اسراییل و دیگر متحدان آمریکا پاسخ خواهد داد. یکی از خطرناک ترین فرضیه های موجود حمله توسط مردمی است که بدرستی از هزینه ها و مزایای این اقدام آگاه نیستند.
ایران با دقت در طول دو سال گذشته سعی کرد که با مذاکره با سران 3 کشور اروپایی جلوی هرگونه تصمیم نادرست را بگیرد.
از سوی دیگر با افزایش تنش ها در خصوص ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سران این کشور اعلام کردند که خواهان ادامه گفت و گو با سران اروپا هستند.
سران ایران با برقراری روابط تجاری با هند و چین همچنین همکاری با سوریه و دیگر کشورهای منزوی در خاورمیانه سعی کردند متحدانی را برای خود بوجود آوردند ولی هرگونه اقدامی توسط سران تهران اسراییل را وادار خواهد کرد در خصوص این کشور اقدام متقابلی انجام دهد.
روزنامه واشنگتن پست در پایان این گزارش می نویسد: برخورد با پرونده ایران در شرایط کنونی بسیار دشوار است و فرضیه های ذکر شده می توان به عنوان راه حلی از سوی دیپلمات ها در نظر گرفته شود.هنوز گام هایی وجود دارد که می توان با به کار گرفتن آنها سیاست های هسته ای این کشور را تغییر داد ولی باید این نکته را نیز در نظر گرفت که هر اقدامی می تواند بر اقتصاد جهان تاثیر گذار باشد و حتی شرایط پرونده ایران را بحرانی تر کند.