آفتابنیوز : واقعیت این است که این کیوسک ها چه به صورت تملیکی و چه اجاره ای به قصد فروش مطبوعات در اختیار دکه ها قرار گرفته اما در عمل به حاشیه رفته و به فروش سیگار و آدامس و آب معدنی و اقلامی از این دست مشغول اند.
دکه داران می گویند با فروش روزنامه و مجله دخل و خرج نمی کنند و بدون فروش سیگار هزینه های آنان تأمین نمی شود.
قضیه تناقض آمیز است. اگر سیگار بفروشند (جدای ممنوعیت نمایش و عرضه سیگار به زیر سن قانونی) اصل موضوع که فروش مطبوعات است چه می شود و مگر نام صنف « فروشندگان جراید» نیست؟
اگر هم سیگار نفروشند و دکه ها تعطیل شود آیا زیان دهی دکه داران و کاهش شمار کیوسک ها به ضرر مطبوعات نیست که به قدر کافی با کاهش مخاطب و بحران مخاطب رو به رو هستند و دود آن به چشم مطبوعات نمی رود؟
شما هم نظر دهید که کدام راه به سود مطبوعات است؟ ممنوعیت عرضه سیگار و هر محصول غیر مطبوعاتی دیگر ولو اقتصاد دکه را تهدید کند یا بازگشایی کیوسک های پلمب شده و ادامه عرضه سیگار و آب معدنی در کنار مطبوعات ولو با هدف اولیه سازگار نباشد؟
منبع:عصر ایران