کد خبر: ۴۰۹۳۱۳
تاریخ انتشار : ۳۰ آبان ۱۳۹۵ - ۰۹:۳۳

خون آزادگی و شور دلدادگی در اربعین فراق

بازماندگان کاروان عشق با دلی محزون و چشمی گریان و قامتی که زیر بار فراق عزیزان خمیده است، مجروح و دلشکسته منزل به منزل به سوی شام پیش میروند، خون آزادگی و شور دلدادگی در رگها می جوشد و اربعین فراق از راه می رسد .
آفتاب‌‌نیوز :
فرسنگ ها آنسو از تاریخ سال 61 هجری در سرزمینی که شعر ایثار و شعور جانبازی از فرهنگ و اندیشه مردمانش می تراود، مردمانی جامه در عزای قافله سالار دین سیه کرده و سینه در ماتم غروب خورشید وفا شرحه نموده اند، صفای آسمانی عشق به خاندان پاک رسول الله ، ارادت قلبی فرزندان شیعه به ثارالله و شیدایی ندبه هایی که آدینه به آدینه شوق انتظار دیدار بقیه الله را در قلبها آفریده است ، مجمر دلها را همچنان به شراره های الفت و ارادت می افروزند.
افهام خِرد پیش عصمت نهضت بزرگ عاشورا و ژرفای عشق ثارالله زانوی ادب بر خاک نهاده اند و قلمها جاودانگی عاشورا و شرح دلدادگی جانهای تشنه ی میقات را نگاشته اند که کلُّ یومٍ عاشورا و کلُّ ارضٍ کربلاء .
آری عاشورا فراتر از کربلا و پر شورتر از نینوا، مکتب بزرگ اسلام را با خون سرخ آزادی، کلک بیداری و جوهر عظمت انسانی می آراید، تاریخی که در سکوت ملکوتی حراء ، پای سجاده توحید اُمّی عرب آفرینش یافت، در لیله المبیت قوت گرفت، بر قامت بلند نخل های مدینه، تکبیر زد ، در طوفان بدر شکفت و در شکاف احد بر زخم های آخرین فرستاده خدا گریست، تاریخی که بر قلعه خیبر بانگ هل اتی زد و اذان اسلام را از نای غلام حبشی به گوش جهان رساند و در خلوت شب، پای سکوتهای غمزده علی(ع) در خاک نهفت،تاریخی که بغض تنهاییش را در دل نخلستان های کوفه سر در چاه شکست و شاهبال همای وجودش در محراب کوفه، به جوهر سرخ شهادت آراست، تاریخی که با حُسن حَسن، در صلابت حُجر بن عدی تداوم یافت ، تیشه یاران بیگانه، زخمی اش کرد و زنجیر دوستان سست پیمان و دین فروشان زاهد نما، پای در بند صلحش کرد و سرانجام نیم قرن پس از رحلت پیامبر اسلام در صحرای تفتیده کربلا، از لابه لای نیزه های شکسته، سروهای در خون فتاده، خیمه های در آتش تعصب سوخته، شمشیرهای به خون آغشته، شالهای پر از اندوه غربت، پاهای تاول زده اسارت، گونه های کبود سیلی خورده، قامت خمیده مادران داغ دیده، بر خشک چوب نیزه ها سر برآورد.
شرافت هابیل رقم خورد و شرارت قابیل قلم،عصمت یحیی از قلب تاریخ جوشید و خون آزادگی، شرافت را در رگهای خشک انسانیت گرفتار در عبودیت اموی، تراوید، از آن فرهنگ بزرگ و اندیشه متعالی وفای عباس، صبر زینب، اشک رباب، بی تابی رقیه و شکیب سکینه به یادگار مانده است که از مناره عاشورا برمی خیزد وکوچه های پر پیچ و خم چهارده قرن تاریخ اسلام را پر از نوای جانسوز نینوا می کند، محرم فراتر از جغرافیای کربلا و گسترده تر از حصار تاریخ 61 هجری، در تفکر علوی ریشه دوانید و با تیشه عاشورا قرن به قرن بر بیستون ایمان نقش شرف، ایثار و تقوا زد، بر طاغوتهای جاهلی و بردگان قدرت و دریوزگان مکنت تاخت، زنجیر اسارت اربابان زور و حلقه بندگی طاغیان مزدور را از پای انسانیت در بند بگسلاند و تقویم به تقویم، عصر به عصر و نسل به نسل تشنگان حقیقت و جویندگان معرفت را به وادی ایمن رهنون ساخت.
عاشورا اندیشه ای به وسعت تاریخ بود که با قلم سرخ شهادت زیر شراره های تیغ آفتاب سوزان و در میان زبانه های تشنگی بر صفحه روزگار مکتوب و تشنگان بلا را جرعه صبر و جرأت ایثار بخشید ، پیراهن عشقی که هر که بر تن نمود چشم بر سیرت حقیقت گشود ، قلب های منقلب از مکتب عاشورا و چشمهای بیدار بر حقیقت آفتاب ، انتباه خویش را وامدار سیرت قیامی می داند که طفل رباب دیباچه اش را نگاشت و شعر عاشقی اش در ویرانه های شام؛ آنجا که گلبرگهای رخساره کودکی در تنهایی و اندوه فرقت پدر پرپر شد؛ آفرینش یافت،در این مکتب انسان ساز که آموزگاران بزرگ انسانیت و پرچمداران شرافت، فصل فصل اندیشه اش را با خون سرخ خویش نگاشتند هر آنکه افتخار شاگردی داشت و تاج غلامی شان را بر سر نهاد، سایه های سنگین بیداد را بر نتافت و بیزار از اریکه ی تعلقات دنیایی که زورمندان دنیاپرست و زرمداران ذلت پسند، بر رخ سائیده اند، پا در رکاب شجاعت نهاد تا دیگر بار درفش آزادی و پرچم عدالت بر بلندای قله های غرور انسانیت برافرازد و این چنین است که تاریخ تشیع عاری از شکوه قیام سرخ حسینی و جنبش های علوی بر علیه بیداد تعبیری نخواهد داشت.
آری عاشورا تنها روایت سروهای در خون غلتیده، جانهای در آتش عشق مشتعل گردیده، پاهای به تیغ مغیلان خلیده، دستهای از بدن جدا گشته،مشکهای بر زمین فتاده، چشمهای بر صحنه قتلگاه گریسته، رد پاهای برهنه بر صفحه شن های تفتیده، خیمه های در آتش غضب سوخته، شمشیرهای برهنه و آهیخته، لبهای بر زخمه خیزران با تبسم آراسته، تلاوتهای بر بلندای مناره های نیزه، سرهای به میهمانی راهب مسیحا رفته، تنور خانه خولی، اشک لیلی در غم شبه پیمبر نیست، عاشورا صلای عدالت به میدان نبرد با بیداد است، دعوت به نور، جلوه رهایی از ظلمت؛ یُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ اِلَی النُّور عروه الوثقی و حبل المتین توده هاست، دعوت تمام تاریخ به آزادی و رهایی از زنجیرهای طاغوت، ایستادگی در برابر نمرودهای جاهلی و بتهای هبلی است .
اینک دیگر بار اربعین می آید ، دلداگان کوی حسین (ع) و پرورندگان آیین عشق گرد هم آمدند، تا رساله عاشورا در کوچه سار عشق بخوانند و میثاق وفای خویش را با ارباب وفا توشیح نمایند، پرچمهای عدالت خواهی، بیرقهای عاشقی، جامه های سیاه در سوگ سالار عشق، شعله های شور حسینی را در دلها می افروزد.
بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین