آفتابنیوز : روزنامه «وقایع اتفاقیه» آورده است: سلیم مؤذنزاده، مداح پرآوازه اهلبیت(ع)، صبح دیروز دار فانی را وداع گفت و به دیار حق شتافت. درباره این مداح شهیر، مخلص و خوشالحان آستان سیدالشهدا(ع) گفتنیها بسیار است. تمام مردم ایران؛ آذری، فارس، عرب، لر و بختیاری او را با نوای زیبای «زینبزینب» میشناسند.
او در جوانی در شهر اردبیل و در هیأتهای عزاداری این شهر که به «دارالولایه ایران» مشهور است، با صدای دلنشین خود، گرمیبخش محافل عزاداری سالار شهیدان بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، همچون اکثر مادحین همدوره خود که تهران و هیأتهای آذریزبان آن را فرصت مناسبی برای ترویج آیین مداحی، عزاداری و زنده نگهداشتن نام و یاد عاشورا میپنداشتند پایتختنشین شد.
در دهه 60، همزمان با جنگ تحمیلی با نوحهخوانی بهویژه سینهزنیهای بینظیر در مسجد حاجمجید در خیابان هلالاحمر، زینتبخش مجالس حسینی شد که اتفاقا نوحه سوزناک «زینبزینب» محصول همین دوره است. به یادگارماندن دو هزار کاست (اثر) از نوحهخوانیها و روضههای جانسوز این نوکر بااخلاص امامحسین(ع)، حاصل بیش از نیم قرن اخلاص، تلاش و مجاهدت حاجسلیم مؤذنزاده در این عرصه است که لحن داوودی خود را وقف اهلبیت (ع) بهویژه امام حسین(ع) و مصائب کربلا کرده بود.
در این میان، ذکر خاطرهای از ایشان خالی از لطف نیست که آن مرحوم در حضور نگارنده در یکی از مجالس عزاداری بیان کرد: «... به دعوت پادشاه بحرین به آن کشور سفر کردم و در مجلسی برایش خواندم. بعد از اتمام مراسم، گفت با این حنجره طلایی، ثروت شما چقدر است؟ جواب دادم چیزی از مال دنیا ندارم و این حنجره وقف اربابم، امامحسین(ع) است.»
اما نکته قابل تأمل در زندگی سلیم مؤذنزاده با آن استعداد شگفتانگیز در عرصه موسیقی و مداحی این است که این بلبل خوشالحان آستان امامحسین (ع) که بهحق لقب «فخرالذاکرین» از سوی دلباختگان حسینی به ایشان داده شده، در اکثر سفرهایی که هر کدام از مسئولان کشور، مقام معظم رهبری، رؤسایجمهوری، وزرا، استانداران و... به استان اردبیل داشتهاند، در حضورشان بدون کمترین توقعی مدیحهسرایی کرده است اما بهراستی آیا جایگاه این استاد بلامنازع عرصه مداحی جهان تشیع، بهعنوان مثال در صداوسیما در مدت عمر پربرکت خود لحاظ شد؟
آیا این روزها که اکثر شبکههای رادیویی و تلویزیونی کشورمان مدتزمان زیادی از برنامههای خود را بحق، به مراسم پیادهروی اربعین عاشقان امامحسین(ع) اختصاص میدهند و با سیاستی خاص فقط صدای مداحانی را پخش میکنند که به نظر میرسد برای پخش نوحهخوانیها و روضهخوانیهایشان عواملی غیر از استعداد، لحن خوش و خلوص و معرفت حسینی را هم دخیل کردهاند، جای مجالس روضهخوانی و خطبهخوانی حاجسلیم درباره حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) خالی نیست؟ موضوعی که آن مرحوم نیز بهشدت از آن رنجیدهخاطر بود و بارها زبان به اعتراض نیز گشود اما هیچگاه در مدت 60 سال مداحی خود برای اهلبیت(ع)حاضر نشد عهد و پیمان خود را با مراد خود، سالار شهیدان کنار بگذارد و دیدهشدن به هر قیمتی را بهجان بخرد. او ترجیح میداد در دل عاشقان حسینی صاحب جایگاه باشد. روحش شاد و یادش گرامی.