آفتابنیوز : 1- تلاش برای عمیق تحمیل دموکراسی مورد نظر کاخ سفید به کشورهای منطقه 2- بدبین کردن کشورهای عرب منطقه نسبت به برنامه هسته ای ایران. 3- مسأله پیروزی حماس در فلسطین.
اولین کشوری که رایس وارد آن شد کشور مصر بود و متعاقب آن رایس قصد دارد سفر خود را به کشورهای تاثیرگذار منطقه از جمله عربستان و ... در راستای فشار بیشتر بر ایران ادامه دهد.
با توجه به اهمیت مسأله بر آن شدیم تا نگاهی به سیاست دو کشور مصر و عربستان نسبت به ایران داشته باشیم.
مصر و عربستان سعودی از جمله کشورهای بزرگ و مؤثر در میان کشورهای عربی هستند که اصولا موضع آنها شاخص را در اختیار کشورهای عربی قرار می دهد که براساس آن روابطشان را با ایران تنظیم کنند.
1) عربستان:
با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، ملک خالد پادشاه عربستان اعلام داشت که بر پایی حکومت اسلامی در ایران مقدمه نزدیکی و تفاهم هر چه بیشتر بین دو کشور خواهد شد. اما با تأسیس جبهه آزادیبخش شبه جزیره عربستان و گردهمایی جنبش های آزادیبخش در تهران، برگزاری اولین حج توسط حجاج ایران همراه با راهپیمایی برائت از مشرکان موجب بروز مخالفت های پنهانی و به تدریج اتخاذ موضعگیریهای علنی سعودی ها علیه جمهوری اسلامی ایران گردید. آنها اینگونه تحلیل می کردند که ایران درصدد است همزمان با دولت عربستان با اپوزیسیونش هم ارتباط برقرار کند و این قابل قبول نبود. مقامات جمهوری اسلامی ایران نیز متقابلا سیاست های عربستان در قبال مسایل منطقه و جهان اسلام و ارتباط نزدیک این کشور با آمریکا را در مورد انتقاد قرار دادند. در مقابل عربستان با پناه دادن به ضد انقلابیونی که از ایران گریخته بودند، راه مقابله با ایران را در پیش گرفت. آغاز جنگ ایران و عراق در سپتامبر 1980 که با حمایت و تشویق عراق از سوی عربستان همراه بود، ایران و عربستان را به سمت روابط خصمانه سوق داد.
در این راستا عربستان، عراق را به جنگ با ایران تشویق کرد و در جریان جنگ 30 میلیارد دلار به عراق کمک کرد. اختلاف ایران و عربستان تنها در این مسأله خلاصه نمی شود زیرا ایران و عربستان اساسا به دلیل خمیر مایه خاص خویش و اصول و مبانی متفاوت مذهبی، دارای تضاد ایدئولوژیک هستند و آموزه های تشیع در ایران با ایدئولوژی وهابیت سعودی دارای تضاد و عدم تجانس است. نقطه اوج این اختلافات کشتار حجاج ایرانی متوسط عربستان در سال 1366 (1987) بود که منجر به قطع روابط سیاسی میان دو کشور در این سال ها شد.
اما در آخرین سال های دهه 80 میلادی و آغاز دهه 90 با پایان یافتن جنگ ایران و عراق، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و به دنبال آن تغییر سیاست امنیتی آمریکا در منطقه و تعدیل سیاست های ایران تمایل به بهبود روابط با همسایگان از جمله عواملی بودند که موجب گشایش فصلی نو در روابط عربستان و ایران گردیدند. پیامدهای جنگ آمریکا، کویت و عراق و مطرح شدن تنش زدایی در روابط ایران و آمریکا نیز از جمله متغیرهایی بودند که سیاست خارجی عربستان در قبال ایران را دستخوش تحولاتی کرد تا حدی که رفته رفته مسایلی چون لزوم همکاری های نفتی و سیاست های منطقه ای جای تعارضات عربی – ایرانی را گرفته و به تدریج بیشتر بر اسلامی بودن و اهمیت استراتژیک دو کشور تأکید شد. اما با پیروزی دکتر احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری و پرونده هسته ای ایران به نظر می رسد که بار دیگر شاهد تیره شدن روابط ایران با کشورهای عربی منطقه باشیم، موافقت اعضای شورای همکاری خلیج فارس با قطعنامه اخیر شورای حکام انرژی اتمی مبنی بر گزارش پرونده هسته ای کشورمان به شورای امنیت خود می تواند دلیلی بر این مدعا باشد. در این راستا بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران مسایل سیاسی معتقدند که اکنون به نظر می رسد با حمایت هایی که غرب از کشورهای عربی به عمل می آورد آنها با هسته ای بودن اسرائیل کنار آمده اند و چنین وانمود می کنند که بیشتر از سوی ایران در خطر هستند....
ادامه دارد