آفتابنیوز : همین چند سال قبل بود که در هندوستان سرزمین هفتاد و دو ملت که در هر گوشه اش ملتی با زبان و مسلک خاصی زندگی می کند شاهد حمله هندوهای افراطی به مسجدی بودیم که سال ها قدمت داشته و متعلق به دوران حاکمیت مغول های مسلمان بر این سرزمین بود. هندوها با وجود مخالفت دولت به مسجد بابری یورش برده و پس از تخریب آن درصدد احداث و ایجاد معبدی برای خود برآمدند. ولی با گذشت سال ها از این واقعه نه هندوها توانسته اند مسجد خود را در خرابه های مسجد بابری احداث کنند و نه این که مسلمانان قادر به احیای مسجد بوده اند. آنچه بر جای مانده ویرانه ای است که برای مسلمانان و هندوها حائز اهمیت است. این حادثه چندی پیش به صورت دیگری در شهر قم روی داد که واکنش های متفاوتی را در پی داشت. ولی علما و مراجع چشم خود را به روی آن بستند.
اگر در حمله به مسجد بابری هندوها نقش داشتند ولی در حمله به حسینیه شریعت قم و تخریب آن مسلمانانی دست داشتند که معتقدند ناب ترین اندیشه اسلامی را دارا هستند.
برخی مدعی هستند که بر سر این حسینیه اختلافی با شهرداری و اوقاف و دیگر سازمان های دولتی وجود داشته است ولی چه کسی می تواند ثابت کند کسانی که دست به تخریب حسینیه شریعیت قم زدند ماموران دولتی بودند؟
آنچه بر سر حسینیه شریعت قم آمد به مراتب وخیم تر از ماجرای مسجد بابری بود زیرا در هندوستان دو گروهی به جان هم افتادند که دارای اختلافات اساسی و زیربنایی هستند اما در قم عده ای مسلمانان را به جان مسلمانان انداختند صرفا با این هدف که مخالف دراویش و تفکر گنابادی ها بودند. ولی در این میان آنچه تاسف بار است و باید از آن شرمنده شد سکوت مراجع دینی و علما نسبت به این اقدام غیرانسانی بود. در حالی که در طول تاریخ مراجع و علما همواره حامی مردم بوده و بیوت آنها برای همگان ایمن بوده است اما امروزه حسینیه توسط مسلمانان تخریب می شود و برای توجیه هم مسایلی عنوان می گردد که قابل قبول نیستند.