آفتابنیوز : محبوبه بیات – وقتی عاشقی بمیرد، آسمان میبارد. اما این بار، عاشقی به رسم عشق، جاودانه شد.
اعجاز عشق، از زیر انبوهی از خاکستر بیرون آمد تا آسمان آبی را جلایی دیگر بخشد.
عشق بازیِ نامداران آتشنشان، دل همگان را برآشفت تا باری دیگر بارش مهربانی در این سرزمین حیات بگیرد.
اگر چه زنده بیرون نیامدند اما تا ابد ماندگار شدند و در لوح تاریخ این سرزمین، نامشان حماسهساز شد.
هر گامشان، هر حرکت دستانشان و هر همتشان، نشانهای از امید است و در هجوم ثانیهها، زندگی دیگران را، به بهای جان خویش میستانند.
تو را میشناسیم آتش نشان! تو مهربانترین آشنایی هستی که به یاری امیدهایی می شتابی که تا خاکستر شدن، زمانی بیش، فاصله ندارند.
بدان! در میان دود و آتش هم، عطر باران میدهی و در میان شعلههای آتش، آتش دل را نشانه کردی ...
غربت تو را به کدامین واژه باید نگاشت تا بتوان ذرهای از احساس آوار شب را بر دل فرو ریخت.
کاش در میان ما بودی و آتش دل را فرو مینشاندی، اگر چه باور داریم که هنوز زندهای ...
الهی هزاران شکر که هستند مردانی که بیادعا دل به دریا میزنند تا آرامش را همچو فرشی از عشق برای ساحلنشینان بگسترانند.
تا هستیم یادشان را گرامی میداریم ...
درود به شرف مردان جان برکف بیادعا که خالصانه برای نجات جان و مال مردم از تمام هستی خود مایه گذاشتند و میگذارند ...
این خصلت همیشگی این مردان است...
متن زیبایی بود که حس و حالمان را عوض کرد.
با شیر و کپسولش پدر، میخواست رفع غم کند
بابای من آتش گرفت، تا شرط مردی جا کند
حتی بدون اینکه او یک لحظه هم "اما" کند
بابای من آتش گرفت، تا درس انسانی ما
کامل شود با جمله ی، ای وای بابایی ما
بابای من ای قهرمان و ناجی پیر و جوان
آتش گرفتی، مرحبا، این است رسم عاشقان
سلفی نگیر ای هموطن، آتش نزن بر قلب من
زیرا که خاک و آجر است، اکنون پدر را پیرهن
سلفی گرفتی، مرحبا، این نکته را اما بدان
این سلفی ات هم زخمی است، برقلب هر آتش نشان
شاعر: جواد دلیریان
خصلت همیشگی این مردان چنین می باشد که بی ادعا و خالصانه برای نجات جان و مال دیگران از همه چیز خود بگذرند
متن زیبا و با احساسی بود ، حس و حالمان را عوض کرد.
موفق باشید
هیچگاه هیچگاه با بدبختی دیگران عکس نندازم. و مهم تر از آن هیچگاه به خاطر سلفی گرفتن با بدبختی دیگران، مانع امدادرسانی نشویم.
گریه نکنیم، تغییر کنیم!
خداوند رحمتشان کند و به خانواده هایشان صبر عطا فرماید
من به یادشهدای مدافع حرم افتادم
خوش به حال سبکبالان
تو شعله های سرکش و خشمگین و سوزان را فرو می نشانی با دنیایی از دلهره. همه روز و شبت را با آتش، پنجه می افکنی تا هیچ خانواده ای، شبی را بی خانه پلک نبندد.
خداوند نامتان را نيك بدارد